واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
عصار خانه شاهي کجاست؟ بنايي گمنام در انتظار بازديد کنندگان در ميدان امام اصفهان اثري گمنام داريم که در شکوه و عظمت آثاري مانند مسجد امام ، مسجد شيخ لطف الله و عالي قاپو محو شده است . بنايي که اگرچه خود تاريک و بي فروغ است روزگاري مايه روشنايي چراغ هاي خانه هاي ايرانيان و حتي محافل شاهانه بوده است . بنايي کهنسال و پر رمز و راز ، سرشار از گلايه از اين همه ، بي توجهي . عصار خانه شاهي و عصارخانه هاي ديگر ، بناهاي کم اهميتي نبوده و نيستند. در واقع همان گونه که امروز قلب صنعت ايران در دست هاي اصفهان مي تپد در زمان هاي گذشته نيز از لحاظ صنعتي مقام نخست را دارا بوده است . عصار خانه ها در صنعت تامين روشنايي (تأمين نور چراغ) کود جهت زمين هاي زراعي ، غذاي دام ها و تهيه ي مواد اوليه جهت رنگ آميزي و صابون سازي نقش مهمي را در زندگي مردم ايفا مي کرده اند . کيفيت فعلي اين آثار از لحاظ تيرها و سنگهاي آسياب ها، نمره ها و نوع هنر بي نظير و بر اساس تحقيقات انجام شده مربوط به قبل از صفويه است . تعداد اين عصار خانه ها در شهر بزرگ اصفهان 17 عصار خانه بوده که متاسفانه در قرن اخير يکي بعد از ديگري نابود و اکنون تنها 2 يا 3 عصار خانه در شهر اصفهان وجود دارد. مختصري پيرامون گذشته ي عصارخانه شاهي : عصارخانه شاهي در بازار مخلص نزديک چهارسوق شاه و مدرسه ي ملاعبدالله در زير زميني با مساحت 360 متر مربع و زير بناي 700 متر مربع واقع شده و از جمله آثار دوران صفويه است که به دستور شاه عباس اول بنا گرديده . البته اين عصارخانه شاهي از بدو تأسيس به همين عنوان و با همين کارکرد مورد استفاده بوده جاي تحقيق و پژوهش بيشتري دارد ، زيرا بنا به گفته ي مصطفي پور عصار از کنارکنان و وابستگان به اين عصار خانه در زمان فعاليت آن ، اين محل در زمان صفويه کاربرد ديگري داشته و از زمان نادرشاه افشار به بعد از آن به عنوان عصارخانه يا کارخانه ي روغن کشي استفاده مي شده است . از دلايل وي بر اين مدعي مي توان به غرفه ها يا دهانه هايي اشاره کرد که در قسمت بالاي عصار خانه ساخته شده و براي کارکنان عصاري استفاده ي خاصي نداشته است که ظاهرا در کاربرد قبلي آن مورد استفاده بوده است . اما اين نکته باز هم جاي تحقيق و تأمل بيشتري دارد. در مورد روند کار در اين جا مي توان گفت تقريبا هميشه کار و فعاليت در عصارخانه جاري بوده و حتي در زمانهاي مختلف ابزار و آلاتي هم به آن اضافه شده است . از جمله دلايل اين امر بايد به تيري که بر ديوار عصار خانه نصب شده و تاريخ 1200 قمري بر آن حک شده اشاره کرد . عصار خانه ي شاهي بنابر نقل قول خانواده ي پورعصار که سال هاي زيادي را صرف کار و گرداندن آن نموده اند تا حدود سالهاي 49-48 نيز به فعاليت خود ادامه مي داد و اين در حاليست که چند سال قبل از آن حاج عباس پورعصار از مديران پرکار اين محل جان به جان آفرين تسليم کرده و پسران وي پيرو راه وي بودند اما از آن زمان به بعد عصار خانه ي شاهي به مثابه ي پيشرفت تکنولوژي کارکرد خود را از دست داد و به تعطيلي انجاميد . عوامل انساني و طبيعي و هم چنين بلا استفاده ماندن اين مکان سبب تخريب آن و متاسفانه تبديلش به محل جمع آوري زباله گرديده بود . تا اينکه با خريداري آن توسط شهرداري در سال 1379 از مالکش و آغاز عمليات مرمت توسط سازمان نوسازي و بهسازي شهرداري اصفهان از زوال و نابودي نجات يافت . چگونگي ساختمان عصار خانه : ورودي بنا در حال حاضر به وسيله ي دري از سمت بازار بدون هشتي است . البته اين در ، در اصلي آن نيست و قبلا از قسمت عصارخانه رفت و آمد مي شده است . ساختمان اصلي عصار خانه در يک طبقه با ارتفاع حدود 11 متر است که اين فضا توسط سه فضاي گنبدي شکل ايجاد شده است و قسمت هاي جانبي آن در دو طبقه شکل گرفته اند . اين اثر تاريخي با ديواره هاي ضخيم خشتي (آجري) با پوشش طاق و تويزه بدون کار بندي و قاب سازي ايجاد گرديده است . فضاي هشت ضعلي واقع در شرق بنا، محل انبار کيسه هاي دانه هاي روغني و فضاي شمال محل نگهداري خمره هاي روغن بوده که هنوز هم ديده مي شوند. در اين بنا با توجه به قرار گرفتن آن کنار بناهاي ديگر بازار ، در يا پنجره اي ديده نمي شود و روشنايي آن توسط نورگيرهايي که در سقف تعبيه شده است تامين مي گردد. قابل ذکر است که سقف ها به سبک طاق چشمه کار شده اند . به دليل اين که ساختمان در نقش کارخانه کاربري داشته است فضاهاي داخلي عاري از تزيينات بوده و همه ي قسمت ها با آجرهاي خشتي شکل گرفته اند . جلوي عصار خانه هم قبلا باراندازي بوده که پس از تعطيل شدن کارخانه به پاساژ تبديل گرديده است. ابزار و آلات موجود در عصار خانه : دو سنگ آسياب بزرگ در فضاي اصلي که نقش خرد کردن دانه ها را با کمک دو مشتري که دور آسياب مي چرخيدند به عهده داشتند . جنس اين دو سنگ و به طور کلي ديگر سنگ هاي عصار خانه هم عموما از سنگ لاسو است . لاسو نام کوهي نزديک کردستان است که منحصرا داراي سنگ محکم بوده و به دليل همين مقاومت و استحکام فوق العاده ، در اثر گذشت زمان و کار زياد اين سنگ ها ساييده و خرد نمي شوند. تنه هاي درخت چنار که به يکديگر متصل گرديده و به عنوان عنصر فشاري بر روي دانه هاي آسياب شده عمل مي کردند. البته قبل از اين مرحله با مخلوط کردن مقداري آب، مواد را به صورت خمير در مي آورند و هر 10-15 کيلو از اين خمير را روي ظرفي که کاربرد سيني امروزي را داشت مي ريختند و آن ظروف را در حفره اي تحت فشار اهرمي قرار داده و توسط شيري بزرگ که از همان تنه ي درخت چنار بود روغن آن را مي گرفتند. خمره اي هم براي جمع آوري روغن ها در راهروي همان حفره وجود داشت . از ديگر ابزار موجود در عصار خانه هم مي توان موارد زير را بر شمرد. دستگاهي مکانيکي که بعدا به مجموعه وسايل عصارخانه اضافه شده ، ظروف و پيمانه هاي موجود که عموما از جنس پوست مي باشد و ... حتما از عصار خانه و هر آنچه که دارد بازديد کنيد. زيرا اين بناي استثنايي در حالي که شما را به فکر وا مي دارد قدرت دل کندن از اين فضاي آرام و زيبا را نيز از شما مي گيرد . منبع: نشريه اصفهان زيبا/خ
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1148]