واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ما در عصري زندگي ميكنيم كه مملو از آشفتگي و پريشاني است. با اين وجود يكي از عميقترين تضادها، اين است كه آينده روشن و درخشان ما منوط به توانايي ما در توجه و تمركز به زمان اكنون است.زندگي درلحظه اكنون متجلي ميشود اما اغلب، از آن غفلت ميكنيم و ميبينيم كه اين اكنون به راحتي از ما ميگريزد و تبديل به گذشتهاي دور و غيرقابل دسترس ميشود. نگران آيندهايم و در انديشه گذشتههاي سپري شده، غافل از اينكه در حال از دست دادن ثانيههاي پر ارزش زندگيمان در زمان اكنون هستيم. يك محقق به نام بيآلن والاس ميگويد: ما در دنيايي زندگي ميكنيم كه با جهشي وصفناپذير به سوي شكست، از هم پاشيدگي و آشفتگي روحي پيش ميرود. ما اغلب مشغول انجام كاري هستيم و زمان اندكي را صرف تمرين آرامش و سكوت ميكنيم. هنگاميكه مشغول كار هستيم، آرزو داريم در تعطيلات و مرخصي باشيم. هنگاميكه در تعطيلات هستيم، به خاطر انبوه كارهاي انباشتهشده روي ميز كارمان نگراني داريم. مدام در خاطرات آزاردهنده گذشته دست و پا ميزنيم يا نگران چيزي هستيم كه ممكن است در آينده رخ دهد و يا رخ ندهد. قدر زمان اكنون را نميدانيم زيرا ذهن ناآرام ما از فكري به فكر ديگر در حال جستن و پريدن است، همانند ميمونها كه مدام از درختي به درختي ديگر آويزانند. اغلب ما آگاهانه مراقب افكارمان نيستيم، بلكه اين افكارمان هستند كه ما را تحت كنترل خود دارند. جان كابات زين، دانشمندي كه مديتيشن را اساس علم طب معرفي كرده است، ميگويد: افكار روزمره، همچون آبشاري كركننده در ذهن ما در جريان است. بهمنظور كنترل افكار و زندگيمان و براي رسيدن به احساس تعادل و توازني كه از ما ميگريزد، بايد از اين جريان، خارج شويم، براي لحظاتي مكث كنيم و همانگونه كه كابات زين گفته است در آرامش بياساييم و بدون انجام هيچ عملي، فقط به همان لحظهاي كه در آنيم تمركز كنيم. زيستن در لحظه يعني توجه كامل، آشكار و هشيارانه بر زمان اكنون. در اين هنگام مييابيد كه ديگر در اختيار افكارتان نيستيد بلكه آنها در اختيار شما هستند و شما مراقب لحظه به لحظه آنها خواهيد بود. به جاي اينكه عمرتان سپري شود بيآنكه زندگي كرده باشيد، از اين خواب غفلت بيدار شده، زندگي را تجربه كنيد. مراقبه، باعث كاهش استرس، افزايش ايمني بدن، كاهش دردهاي مزمن، كاهش فشارخون ميشود و نيز به بيماران سرطاني كمك ميكند تا بر اين بيماري فائق آيند. اگر استرس را كاهش دهيم و تنها چند دقيقه در روز را صرف تمركز برزيستن در لحظه كنيم، حملات قلبي را كاهش خواهيم داد. انسانهاي اهل توجه، انسانهايي شادتر، دلسوزتر و نيز انسانهايي استوارترند، داراي عزت نفس بالايي هستند و اغلب، ضعفها و كاستيهاي خود را ميپذيرند. تمركز بر لحظه و زيستن در آن، اعمال و واكنشهاي مختلفي را كه زمينه افسردگي، اعتياد و مشكلات روحي است، كاهش ميدهد. افراد متفكر، قادر به پذيرفتن انتقادهاي منفي، بيهيچ ترسي هستند، با همسران خود كمتر نزاع كرده و اغلب به تفاهم ميرسند، كمتر حالت تدافعي دارند و خلاصه اينكه زوجهاي متفكر و هوشيار، روابط خوبي با هم دارند. الن لانگر، روانشناس شاغل در هاروارد ميگويد: همه انسانها بر اين امر واقف و نيز موافقند كه زيستن در لحظه بسيار مهم است، اما مشكل اين است كه چطور اين كار را انجام دهيم. وقتي انسانها در لحظه زندگي نميكنند، چون از آن بيبهرهاند، به ارزش آن نيز پي نميبرند. رهايي از حواس پرتي و آشفتگي و نيز هشياري نسبت به اكنون، مستلزم داشتن اراده و تمرين است. منبع:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]