محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827701343
نمایش خشونت، بدون زرق و برق
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - حسین عیدیزاده با اطمینان میتوان گفت میشائیل هانکه با اعتمادبه نفسترین و فعالترین کارگردان اتریش است. دومین فیلم بلندش، با نام «ویدئوی بنی» تماشاگران را با دید خشک و ضدروانشناسانه‌اش شوکه کرد. در این فیلم پسر نوجوانی دختری هم سن و سال خودش را می‌کشد، فقط برای اینکه ببیند این کار چه مزه‌ای دارد. بازی‌های مسخره (1997) بحثهای داغی را در مورد نحوه به تصویر کشیدن خشونت در سینما به میان کشید. در کل میتوان گفت هدف سینمایی هانکه عیان کردن کرختی جامعه اروپا و نیز به چالش طلبیدن نگاه سرخوشانه هالیوود به مقوله خشونت است. از افرادی که بیشترین تأثیر را بر او گذاشته‌اند میتوان از کیشلوفسکی، تارکوفسکی، اشتراب، آنتونیونی، ژان زوست و از همه مهم‌تر برسون نام برد. تا امروز موفق‌ترین فیلم او در گیشه فیلم «معلم پیانو» است که سه جایزه از جشنواره کن را نصیب او کرده است و موفق‌ترین فیلم این مؤلف در سطح بین‌المللی است. میشائیل هانکه سال 1942 در مونیخ به دنیا آمده و در شهر وینر نوستادت اتریش بزرگ شده است. او در دانشگاه وین در رشته‌های روانشناسی، فلسفه و تئاتر تحصیل کرده و هم زمان نیز نقدهای سینمایی و ادبی نوشته است. از سال 1967 تا 1970 به عنوان تدوینگر و نویسنده در تلویزیون آلمان کار کرده است. هانکه در دهه 70 نوشتن و کارگردانی فیلم را- مانند بسیاری از هم نسلانش- با ساخت فیلم‌های تلویزیونی آغاز کرده است. او همچنین در برلین، مونیه و وین تئاترهایی را روی سن برده است. از جمله روی سن بردن نمایشنامه‌هایی از استریندبرگ، گوته، بروکنر و کلیست. اولین فیلم سینمایی او هفتمین قاره است که سال 1989 روی پرده رفت. کار بسیاری از فیلمسازان غیرانگلیسی زبان دو مرحله دارد؛ ابتدا بررسی جغرافیای منطقه خود و سپس جهانی کردن و گسترش آن. از این منظر میتوان دوران حرفه‌ای هانکه را به دو بخش تقسیم کرد؛ 1- فیلم‌های اولیه او که بین سال‌های 1988 تا 1997 ساخته شده‌اند و اغلب سرمایه‌گذار اتریشی دارد و موضوع آنها نقد صریح جامعه اتریش است. 2- چند فیلم اخیر او که سرمایه‌گذاران خارجی (اغلب فرانسوی) دارد و بازیگران تراز اول فرانسوی در آنها بازی می‌کنند. منطق هانکه در ارجاع به تم‌های مورد علاقه اش؛ یعنی خشونت، رسانه و بیننده به طور موازی با افزایش علاقه‌اش به تاریخ، حافظه و ترس در حرکت است. مثلاً هانکه نمایش خشونت را تم کارش قرار می‌دهد و دسترسی بصری بیننده به خشونت را انکار می‌کند. همچون لانزمن، برنامه سینمایی هانکه تلاش برای درست‌کردن دید ستایش‌آمیز هالیوود به خشونت است. هانکه روی زجر کشیدن قربانیان تمرکز می‌کند، نه اینکه روی انگیزه‌های روانی مهاجمان تمرکز کند. او از ریتمی آرام استفاده می‌کند و دوربینش را در جایی می‌گذارد تا به بیننده مجال فکر کردن بدهد. او دیدگاه عرضه خشونت را به عنوان یک کالا به چالش می‌طلبد و باز هم از نمایش خشونت اجتناب می‌کند. بدین شکل او خشونت را بدون زرق و برق دادن به آن بررسی می‌کند. فیلم‌های تیپیکال اتریشی که ترکیبی از کمدی، خشونت و کنایه هستند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 237]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها