تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805756133
حلالم کن جعفر!
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: حلالم کن جعفر! نامه های سرگردان-فارو جناب برادر جعفرسلام علیکمهمنانطور که مستحضرید، بنده فردا صبح عازم سفر شهرستان هستم و از آنجایی که علی رغم کوششهای شبانه روزی پلیس راهنمایی و رانندگی و سازمان هواپیمایی کشوری و نظارت و بازرسی راه اهن جمهوری اسلامی ایران، هنوز هم هر نوع سفری در ایران با احتمال مرگ بالایی همراه است، لذا بنابر روایات معتبر بهتر است اینجانب وصیت نموده و از اطرافیان حلالیت بطلبم.وصیت من سالها قبل، یعنی درست یک روز قبل از اینکه تصمیم بگیرم طنزنویس شوم، نوشته شده و در نزد شخص امینی به امانت گذاشته شده است که هرچند خود امینِ مذکور فعلا در راستای طرح ارتقای امنیت اجتماعی در زندان به سر می‌برد ولی در هر حال این وظیفه از من ساقط شده است. می ماند بحث حلالیت‌طلبی، که چون من با شما و برخی از کارکنان سایت عصرایران دعوایی هستم و میانه مان شدیداً شکرآب شده، تصمیم دارم طی این نامه ضمن توضیحِ موارد اختلاف برای خوانندگان عزیز سایت عصر ایران، از شما و همکاران شکرآبی حلالیت بطلبم.پیش از هر چیز اعلام می کنم که من واقعا متاسفم از اینکه شماها می خواستید سایت عصر ایران و به خصوص بخش طنز آن را به لجن بکشید و من نگذاشتم. من همینجا، در نهایت سادگی و فروتنی و صمیمیت و در حضور تمام خوانندگان عزیز، از اینکه در مقابل سانسورهای مداوم شما، مثل یک قهرمان ایستادگی کردم و حق خوانندگان مظلوم و زحمتکش و شریف عصرایران را از شما مطالبه کردم و نگذاشتم شما به اهداف پلیدتان برسید، از همه حلالیت می طلبم.متاسفم اگر دل شما در مقابل حرف‌های حق من، از کینه و عداوت لبریز شد، ولی این را شما و خصوص خوانندگان بدانید که من در زدن حرف حق و گرفتن حق هرگز کوتاه نخواهم آمد و خوش‌آمدن و بدآمدن اشخاص حقیری چون برادر جعفر برایم ذره‌ای ارزش ندارد.یکی از همین حق خواهی‌ها که باعث شد شما از من الکی دلگیر شوید و البته من با این قلب مهربان و حالت عرفانی ای که دارم نمی توانم شما را بخاطر آن حلال نکنم، همان موضوع شهرداد، خواهرزاده ی من بود، که من می خواستم به عنوان دستیار خودم در عصر ایران منصوب کنم. اما شما با آن دنائتی که داری مانع شدی و گفتی "خود منم که برادر جعفرم دستیار ندارم،اونوقت تو دستیار می خوای با ماهی پونصدهزار تومن حقوق واسه‌ش؟"من از شما می‌پرسم، آیا این طریق انسانیت بود؟ آیا وجدان هیچ آزاده‌ای قبول می کند که شما با یک طفل معصوم شانزده ساله چنین رفتاری کنی؟ آیا خفه کردن استعدادها کار درستی است؟ آیا هرکس دیگری جای من بود هزارتا فحش و بد وبیراه در مقابل جمع به شما نمی‌داد؟ آنوقت این درست بود که شما بعد از شنیدن فقط 54 فحش و ناسزا از کوره دررفتی و با کمال بی شرمی از من خواستی که دفترت را ترک کنم؟ البته خدا همیشه خیر و صلاح این بنده ی نظرکرده را می خواهد و در همین قضیه هم به نفع ما شد و الان شهردادجان دارد برای امتحان ورودی نیروگاه هسته ای یا پارس خوردو آماده می شود که هر دوتا خیلی بهتر از این عصرایران کوفتی هستند، اما آیا شما از خدا شرم نکردی که با این بنده نظرکرده نورانیش اینطور رفتار کردی؟ از خودم چی؟ اصلا تو شرم حالیت می‌شه؟!برادر جعفرجان! هرچند که من الان همچون گذشته، اصلا تو و بروبچه‌های عصرایران را عددی نمی‌بینم که بخواهم برایتان چیزی را توضیح بدهم و همچنان در کمال خونسردی معتقدم که شماها بی‌جا می کنید که از من انتقاد کنید؛ اما الان که عازم این سفر پرخطر هستم لطف کرده و در خصوص یک انتقاد ناجوانمردانه‌تان توضیح می‌دهم.شما بارها و بارها در محافل خصوصی گلایه کرده اید که این طنزهای فارو بی‌مزه است. بی‌مزه جد و آبائتان هستند! خجالت نمی‌کشید این اراجیف را می‌گویید؟ تمام این مشکلات از نفهمی است؛ همانطور که بعضی‌ها دیپلماسی را نمی‌فهمند و الکی ایراد می‌گیرند، شما هم طنز را نمی‌فهمید و بی‌خودی حرف مفت می‌زنید. من الان حلالتان می‌کنم ولی مطمئن باشید یک روزی اسامی شما را برای خوانندگان عزیز عصر ایران افشا می‌کنم تا همه بفهمند که شما چقدر پلید و ایراد گیر و چوب لای چرخ گذار و بی ادب بودید. چی فکر کرده‌اید؟ فکر می کنید یک فاروی مظلوم گیر آورده اید و هرچقدر که دوست دارید می توانید به او فشار بیاورید؟ امیدوارم این توضیحات و استدلال‌ها برای شما و خوانندگان مفید بوده باشد!ضمن اینکه شاید بد نباشد که در اینجا کمی هم آمار و ارقام به شما و خوانندگان عزیز ارائه بدهم تا بدانید این شخصیتی که در کمال مظلومیت دارد شما را ترک می کند و به این سفر پر مخافت می‌رود چه کسی است.آقای محترم! بر طبق آمار موثق، بعد از ورود اینجانب به سایت درپیت عصر ایران، شمارنده این سایت از روزی 8 بازدید، به روزانه 8698836 بازدید در روز رسیده است که بیش تر از نیمی از آنها با جستجوی عبارت "بهترین طنز نویس جهان فارو" در موتورهای جستجو، به سایت وزین عصرایران هدایت می‌شوند. همچنین رنکینگ این سایت از رتبه 2235669 که تا پیش از ورود من به عصر ایران داشت، به رنکینگ 3 یعنی رتبه بعد از گوگل و یاهو رسیده است. اما شما در مقابل اینهمه لطف من چه کردید جز سنگ‌اندازی؟ جز بی اعتمادی؟ جز سوء نیت؟ اگر این‌ها در وجودتان نیست، چرا همین الان با بی اعتمادی دارید در سایتهای شمارنده به دنبال میزان بازدید و رنکینگ عصرایران هستید؟ چرا فکر می کنید که حرف‌ها و آمار و ارقامِ من "نمی‌گنجه"؟ آیا یکبار هم فکر کرده‌اید که ممکن است اشکال از گنجایش شما باشد؟ اصلا اگر جنابعالی ریگی به کفشتان نیست و دستتان با اجانب توی یک کاسه نیست، چرا از اینکه رتبه جهانی سایت عصرایران 3 باشد، ناراحت می‌شوید و به خیال خودتان می‌خواهید دروغ من را دربیاورید؟ چرا اعتماد به نفس ندارید؟ اصلا چرا نمی گویید این سایت از گوگل هم پربیننده تر است؟ ها؟ ها؟ دیدی کم آوردی؟ آی ملت! دیدید این منتقدان من در مقابل حرف حساب و آمار و ارقامِ خیرخواهانه حرفی برای گفتن ندارند!برادر جعفر عزیز!کلام آخر اینکه یکی از اشکالات همیشگی شما به من این بود که من از هر فرصتی استفاده می کنم تا شما را پیش خوانندگان عصر ایران بی آبرو کنم و از این تریبونی که در بخش طنز عصرایران در اختیار من قرار گرفته تا در آن به وظایف خودم عمل کنم و طنزهای عمیق سیاسی و اجتماعی برای مردم بنویسم و به سهم خودم روشنگری کنم، سو استفاده کرده و با انعکاس نادرست مشکلات شخصی خودم با شما، حضرتعالی را هجو و در نزد خوانندگان کوچک کنم.من شدیدا این مساله را تکذیب می کنم و البته چون می دانم زدن چنین تهمت هایی از افکار پلید و ذات خورده شیشه دار و تربیت مشکل دار و ظرفیت کم شما نشات می‌گیرد، شما را می بخشم و حلالتان می‌کنم، ولی آیا شما فکر می کنی کار به همین سادگی تمام است؟ فکر می‌کنی اگر من حاضر شوم به خاطر قلب مهربان و وجود پاک و افکار سطح بالایم شما را ببخشم؟ آیا خوانندگان عصر ایران هم حاضر می شوند شما را بخاطر این تهمتهایی که به فاروی نازنین‌شان می‌زنی ببخشند؟آیا شما نمی‌دانی یا آنقدر خودبین و متکبر هستی که نمی خواهی قبول کنی که تمام خوانندگان عصر ایران به خاطر من، یعنی "فارو" است که به اینجا می‌آیند و همه آنها هوادار و خاطرخواه و عاشق من هستند؟!اگر نمی دانی بدان که حتی فرم نامه‌ها و ای میل‌هایی که به من زده می‌شود هم بازار سیاه پیدا کرده است؛ آنوقت فکر می‌کنی اگر من حلالت کنم و از حق خودم بگذرند، خواننده ها هم خواهند گذشت؟! زهی خیال باطل... زکی... زرشک...بیل...!الاحقر الخاضع الرئوف المحلل، اکبر الطنازان: فاروپی نوشت: مگه برنگردم !
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 518]
-
گوناگون
پربازدیدترینها