تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819327581
پیامی مهم و قابل تقدیر
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > سینما - فیلم «گزارش یک جشن» در کل دارای فیلمنامه‌ای نسبتا متشتت است و با چند خط داستانی فرعی مواجه‌ایم که ربطی به پیام اصلی فیلم ندارند. ونداد الوندی‌پور: گاهی می‌توان یک فیلم را فقط به خاطر یک سکانس دوست داشت، یا حداقل قابل تقدیر دانست. چنین سکانسی در اواخر فیلم «گزارش یک جشن» تازه‌ترین فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا وجود دارد؛ جایی که شرکت‌کنندگان در جشن عروسی به خیابان می‌آیند و فاصله بین دفتر شهربانو با بازی رویا تیموریان و رستوران را طی می‌کنند. در واقع تنها سکانسی که به نظرم به فیلم جهت و معنا می‌دهد این سکانس است. فیلم درباره پلمب کردن یک مرکز ازدواج است، مرکزی که فرصتی برای آشنایی دختران و پسران جوان به قصد ازدواج به وجود می‌آورد، این مرکز تصادفا در همان روزی که پلمپ می‌شود قرار است میزبان یک جشن عروسی باشد. ماموری که قرار است مرکز را پلمپ کند با بازی رضا کیانیان برای این کار کمی مردد است و اجازه می‌دهد جشن عروسی در حیاط مرکز برگزار شود، ولی رئیس او وسط جشن از راه می‌رسد و دستور پلمپ کامل مرکز و انتقال جشن به یک رستوران را صادر می‌کند. شرکت‌کنندگان در جشن مجبور می‌شوند حیاط مرکز را تخلیه کنند. آنها فاصله بین مرکز و رستوران را به شادی و دست‌زدن می‌گذرانند. این سکانس در ادامه داستانی که پشت سر خود دارد بیانگر یک نکته مهم است: هر چیزی که با مانع برخورد کند، از جای دیگر سر برخواهد آورد و راه خود را در نهایت خواهد رفت شاید به شکلی دیگر؛ شاید به شکلی پرهزینه‌تر. این مهمترین حرفی است که این فیلم می‌زند و به نظر مثبت‌ترین و تحسین برانگیزترین وجه فیلم آقای حاتمی‌کیا است. البته این حرف را می‌شد با داستانی بهتر و جذاب‌تر هم زد. ولی یک نکته را نباید فراموش کرد و آن اینکه گاهی نمی‌توان حرف‌ها را صریح بیان کرد. گاهی کارگردان مجبور است حرفش را تلویحا و در زیر لایه‌های داستانی فیلمش بیان کند. فیلم «گزارش یک جشن» در کل دارای فیلمنامه‌ای نسبتا متشتت است. در فیلم با چند خط داستانی فرعی مواجه‌ایم که ربطی به پیام اصلی فیلم، که در بالا به آن اشاره شد ندارند. مثلا فصل آغازی فیلم که در زندان می‌گذرد، ربطی به خط اصلی ندارد و از نظر تماتیک هم بی‌ربط است. موضوع عشق شهربانو و بازگشت همسر طلاق گرفته‌اش هم به نظر بی‌ربط است. اگر مختصات فکری و دیدگاه همسر او توضیح داده می‌شد، شاید می‌توانستیم پیوند مجدد آن دو را نشانه‌ای بگیریم از تساهل و تحمل یکدیگر با وجود اختلاف. ولی ما فقط می‌دانیم که همسر او سردار دوران جنگ است، و «سردار دوران جنگ بودن» به خودی خود نمی‌تواند ترسیم‌گر وجوه شخصیت یک کاراکتر باشد و توضیح‌دهنده افکار و دیدگاه‌های او. در هر صورت فیلم «گزارش یک جشن» به خاطر پیامی که ذکر کردم اثری قابل تقدیر است. 54143
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها