محبوبترینها
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799135118
يك خاطره : ساعت 10شب و دو مسافر مشكوك!
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: با سلام اين خاطره را مينويسم تا آنهايي كه محل كارشان دور از منزل است و بايد راه طولاني طي كنند تا به منزل برسند بدانند چنانچه با اتومبيل شخصي در ساعات آخر شب در حال برگشتن به منزل هستند به طمع چند تومان، آدم‌هاي مشكوك را سوار نكنند. چندي پيش ساعت 10 شب از محل كار در تهران خارج شدم تا به منزلم در كرج بروم. به خاطر ترافيك سنگين بزرگراه تهران ـ كرج مسيرم را عوض كردم و از طريق جاده مخصوص مسير كرج را ادامه دادم. در بين راه 2 نفر مرد كه ظاهرشان زياد مرتب نبود دست بلند كردند و خواستند سوارشان كنم. گفتند هرچه پول مي‌خواهي مي‌دهيم ما را به گوهردشت ببر. خلاصه سوارشان كردم بين راه در آينه كه نگاه كردم يكي از آنها با دستان خالكوبي‌شده چاقويي را درآورده بود و با آن بازي مي‌كرد. به كرج كه رسيديم آنها خواستند مسيرم را عوض كنم و به يك جاده پرت وارد شوم. همانجا وحشت سراپايم را فراگرفت. نمي‌دانستم چه‌كار كنم. به ذهنم رسيد كه به آنها بگويم بنزين تمام كردم. پول بدهيد بنزين بخرم تا راه را ادامه دهيم. دو مسافر صدايشان را بلند كردند و گفتند هرچه مي‌گوييم انجام بده. در اين وقت چشمم به يك گشت پليس راهنمايي و رانندگي افتاد كه كنار جاده توقف كرده بودند. نزديك كرج بود و همان لحظه در كنار ماشين آنها زدم روي ترمز و گفتم بنزين تمام شد. دو مسافر كه فكر نمي‌كردند توقف كنم سريع پياده شدند و گفتند خودمان بقيه راه را مي‌رويم. به نظر مي‌آمد از ماموران ترسيدند و پياده شده به سمت شهر رفتند. با ترس به طرف ماشين ماموران رفتم و جريان را گفتم. آنها نيز حدس زدند شايد آن دو مسافر قصد سوئي داشتند. به هرحال گفتند شانس آوردي كه ما را اينجا ديدي. دوباره سوار شدم و به طرف خانه رفتم. تا چند روز وحشت آن شب را فراموش نكردم. بيژن خرمي ـ كرج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 261]
-
گوناگون
پربازدیدترینها