محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832939660
پرمنفعت ترین سرمایه گذاری در شرایط فعلی تاسیس بانک است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازار مالی - گفتگوی خبرآنلاین با حسن سبحانی راشل آرامیان: نرخ رشد بانک ها در یکی دو سال اخیر به شدت افزایش یافته به طوری که هر نهاد یا سازمانی به دنبال تاسیس بانک است تا گوی سبقت را از سایر رقبا برباید و احیانا از بقیه عقب نماند. شاید در شرایط فعلی که رکود دامنگیر کشور است بهترین گزینه برای سودآوری تاسیس موسسات خدماتی به ویژه بانک باشد. روندی که حسن سبحانی نماینده سابق مجلس و عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران با تایید چنین رخدادی در اقتصاد کشور آن را متاثر از شرایط رونق درآمد از محل تجارت پول و نه لزوما تولید می داند. این تنها نکته قابل توجه در این زمینه نیست. علاقه مندان به تاسیس بانک برای ورود به این عرصه سعی دارند از نام های تخصصی استفاده کنند در حالی که فعالیت آنها بانکداری عمومی و تجاری است شاخه ای از بانکداری که سودآوری بیشتری نسبت به نمونه تخصصی آن دارد. رخداد اخیر و علل به وجود آمدن آن را با حسن سبحانی به گفتگو نشسته ایم که در پی می آید: *در یکی، دو سال گذشته پدیده ای شکل گرفته که قابل توجه است. اخیرا هر بخش و نهادی به تاسیس بانک می اندیشد و آن را اجرا می کند. برای نمونه بانک های نفت، حمل و نقل، بیمه، گردشگری و... از جمله مواردی هستند که وزارتخانه ها، سازمان ها و شرکت های مربوطه به دنبال تاسیس آنها هستند. دلیل شکل گیری چنین روندی به ویژه در سال های اخیر چیست؟ تاسیس موسسه پولی تابع تحولات و فعالیت هایی است که در اقتصاد رخ می دهد. یعنی ابتدا به ساکن کسی یا نهادی به دنبال تاسیس موسسه پولی نمی رود مگر این که عده ای بخواهند فعالیت هایی را در اقتصاد آغاز کنند و یا فعالیت های جاری گسترش پیدا کند و آن فعالیت ها نیز نیاز به پول داشته باشند و در نتیجه لازم باشد برای تامین منابع مورد نیاز نهاد هایی از مقوله بانک تاسیس شوند. اقتصاد ایران از یکی، دو سال گذشته شرایطی را تجربه می کند که بسیار دشوار است. از همین رو، بانک مرکزی در نماگرهای اخیر خود آمار مربوط به سرمایه گذاری، تولید، رشد ناخالص داخلی و برخی شاخص های کلان و مهم را منتشر نمی کند. عدم انتشار این آمار معانی مختلفی دارد. یکی از آنها می تواند این باشد که ما شرایط مطلوبی را از حیث فعالیت های اقتصادی تجربه نمی کنیم. حالا همان طور که شما سوال کردید، واقعا باید پرسید زمانی که کشور در رکود است این همه اشتیاق برای تاسیس موسسه پولی به چه معناست؟ یعنی چه فعالیت هایی در اقتصاد اتفاق می افتد که برای تامین مالی آن تا این اندازه به تاسیس موسسه های پولی تحت عنوان بانک یا صندوق اعتباری یا هر عنوان دیگری نیاز است. تا جایی که می شود حدس زد از جمله پاسخ ها این است که مثلا در خوشبینانه ترین ارزیابی ها و در غیبت فعالیت های تولیدی و در شرایط رکود، برخی از واحدهای تولیدی که در حال کار هستند اما به دلایلی زمینگیر شده اند، ناگزیرند بدهی های خود را دست به دست کنند. یعنی از جایی پول بگیرند و به جای دیگر پول پرداخت کنند و فرصت بخرند تا شاید بتوانند تنفسی کرده و تولید کنند. این گونه تقاضا برای پول که حیثیتی نیز است صاحبان واحدهای تولیدی را به سوی انواع موسسه های پولی سوق می دهد. به عبارت دیگر می خواهم عرض کنم در شرایط فعلی به نظر می آید این نهادها به تجارت پول مشغول هستند و البته این نوع تجارت، تجارت کم منفعتی هم نیست. در فضای رکودی که تولید با مشکل مواجه است یا دست کم تولید به دشواری انجام می شود، این موسسات با نرخ های بالا پول قرض می دهند و این روند منافع قابل توجهی برای صاحبان آنها دارد. به نظر من متاسفانه ماهیت فعالیت های فعلی اقتصادی کشور ایجاب می کند که افراد در جای کم دردسر و در عین حال پر منفعت سرمایه گذاری کنند. پس چه بهتر که افراد به سمت تاسیس بانک بروند. *به نظر می آید هدف افراد یا بخش هایی که به دنبال تاسیس بانک می روند بیشتر کسب سود باشد تا تامین مالی. زیرا برای نمونه بانک نفت نمی تواند پاسخگوی نیازهای مالی این بخش باشد که بخش عمده تامین مالی آن از خارج انجام می شد. البته کسب سود هدف هر بنگاهی است. اشکالی هم ندارد. اما باید اثبات شود که آیا بانک ها و موسسات موجود، قادر به جذب منابع و پول مردم نیستند که لازم باشد موسسه های پولی جدیدی تاسیس شوند. اگر به این نتیجه برسیم که وجوه سرگردان در جامعه وجود دارد و آنها در بانک های موجود امکان سرمایه گذاری ندارند و اگر جایی درست شود، مردم مراجعه می کنند و پول های خود را درآن جا می گذارند، در آن صورت ممکن است یکی از اهداف تاسیس کنندگان بانک همان نکته ای باشد که شما گفتید. اما نباید فراموش کرد که بالاخره برخی از دستگاه ها، حاکمیتی هستند و البته نباید تصدی گری کنند. در حال حاضر نیز صحبت از خصوصی سازی است. بنابراین زمانی که برخی دستگاه های حاکمیتی یا دولتی تحت عنوانی مانند تامین منابع به سوی تاسیس موسسات پولی می روند این نقض قانون است. در حال حاضر 16 بانک خصوصی، سه بانک تجاری و چهار بانک تخصصی در کشور فعالیت می کنند و به نظر من این برای ظرفیت اقتصادی ایران کافی است تا اگر پولی باشد جذب شود. من فکر می کنم روند تاسیس بانک بیشتر متاثر از شرایط رونق درآمد از محل تجارت پول و نه لزوما تولید است و لذا بعضی ها فکر می کنند با داشتن بانک بیشتر، اوضاع اقتصادی بهتر پیش می رود در حالی که رونق اقتصاد، لزوما در داشتن بانک نیست. *برخلاف نظر شما برخی معتقدند کشور ظرفیت تاسیس بانک های جدید را دارد زیرا زمانی که تعداد بانک ها کم باشد حق انتخاب برای مشتریان وجود ندارد و در نهایت بانک ها خواهند بود که با استفاده از این ویژگی، تعیین کننده خواهند بود. به ویژه در زمینه نرخ سود درخواستی بانک به ازای پرداخت تسهیلات. اینجا دو بحث وجود دارد. اول این که بانک باید منابعی را جذب کند. این منابع در حال حاضر کجاست؟ اگر این منابع اعتبارات دولتی است که قرار نیست صرف تاسیس بانک شود و حتی دولت برخی از بانک های خود را به بخش خصوصی واگذار کرده است. تعداد بانک های فعلی در یک فاصله 7 تا 8 ساله 2.5 تا سه برابر افزایش یافته است وقاعدتا باید قادر باشند سپرده های زیادی را جذب کنند و خودشان نیز با مشکل بازپرداخت بدهی ها مواجه نباشند. شما می دانید همین بانک ها که برای تاسیس آنها استقبال زیادی هم وجود دارد به دلیل وجود مشکلات اقتصادی با معضلاتی هم مواجه هستند. بنابراین من واقعا بعید می دانم منابع زیادی در دست بخش خصوصی باشد و این منابع به خاطر تعداد کم بانک ها و یا نبود قدرت انتخاب بانک از طرف مردم سرگردان باشند و حالا با تاسیس یک بانک دولتی یا صنفی یا هر مقوله دیگری ، امکان آن فراهم شود که مردم وجوه خود را در آن بگذارند. البته تاسیس بانک عرضه خدمات را تا حدودی می افزاید و سهولت دسترسی مردم به بانک را بیشتر می کند اما تاسیس بانک توسط دستگاه های حاکمیتی یا دولتی با قانون مغایرت دارد. بانک تعاون نیز که با 500 میلیارد تومان ازمحل حساب ذخیره ارزی تاسیس شد به دلیل این که تاسیس آن جزو سیاست های کلی نظام بود تاسیس شد وگرنه در فضای خصوصی سازی، تاسیس یک بانک دولتی قابل دفاع نیست. تاسیس بانک نفت نیز با اصل 44 در تضاد است مگر این گونه فکر کنیم که مثلا شرکت ملی نفت به خاطر انبوه اعتباراتی که در اختیار دارد می خواهد بانکی تاسیس کند که تمام وجوه خود را به جای نگهداری در بانک مرکزی و یا سایر بانک ها در آن بانک نگهداری کند. همان روندی که در مورد بانک شهر نیز دیده شد. احتمالا شهرداری ها برای تمرکز حساب های خود در یک جا، یک بانک به اصطلاح صنفی-ناحیه ای با وجوه خود تشکیل دادند که البته این امر دلیل بر این نمی شود که این بانک الزاما پول بیرون از دایره فعالیتی خود را جذب نکرده باشد. *به نظر می رسد، بانک های جدید نتوانند منابعی که توسط سایر بانک ها جذب نشده را جذب کنند مانند آن چه که در زمان تاسیس بانک های خصوصی مشاهده شد. با آمدن بانک های خصوصی سهم بانک های دولتی از بازار کاهش یافت و تبدیل به سهم خصوصی ها شد. وقتی نهادی به وجود می آید که بخواهد با وضع موجود رقابت کند این چه مفهومی می تواند داشته باشد؟ ممکن است بگوییم کارایی ارایه خدمات بیشتر می شود یا بگوییم با نرخ های بالاتری سپرده ها جذب خواهد شد.اما قاعدتا آن نهاد باید دریافتی بیشتری از فضای اقتصاد داشته باشد تا بتواند پاسخگو باشد. یا فرض کنید بگوییم با نرخ های بیشتری به سرمایه پذیرها تسهیلات بدهند که البته در آن هم، بانک با دستورالعمل هایی که وجود دارد با محدودیت مواجه است. مگر آن که دستورالعمل های موجود دور زده شوند. حقیقت این است که نرخ رشد تاسیس بانک در سال های اخیر بسیار غیرمتعارف است و عادی نیست. من شنیده ام بیش از 80 درخواست تاسیس بانک در نوبت گرفتن مجوز هستند. تحلیل اقتصادی من این است که چون رکود فضای اقتصادی ایران را فراگرفته و همچنین هزینه فعالیت های مولد و حتی ریسک آنها نیز بالاست در نتیجه بخش هایی که به سوی تاسیس بانک می آیند -البته دولتی ها توجیهی دیگر برای این اقدام دارند- احساس می کنند که با تاسیس بانک منفعت بیشتری از پرداختن به تولید به دست می آورند. *نام بانک هایی که به تازگی می خواهند وارد صحنه رقابت شوند و به نوعی درخواست آنها در بانک مرکزی است، نشان از تخصص گرایی دارد و حتی موسسان این بانک ها ادعا می کنند که در حوزه تخصصی خود فعالیت خواهند کرد، مانند بانک حمل و نقل که بنا دارد این بخش خاص را حمایت کند. سایر موسسان بانک ها نیز این ادعا را دارند در حالی که هدف آنها بانکداری تخصصی نسیت زیرا کارشناسان می گویند این گروه از بانک ها با نام تخصصی اما به عنوان بانک های تجاری وارد بازار خواهند شد. نظر شما در این رابطه چیست؟ به نظر می رسد این بانک ها موضوعیت داشته باشند. فرض کنید چه کسی به دنبال بانک گردشگری خواهد بود؟ یعنی چه کسانی می خواهند آن را تاسیس کنند؟ اگر بخش خصوصی باشد باید فرض کنیم آژانس های مسافرتی، هتل ها و تمام کسانی که در این محدوده فعالیت می کنند برای ایجاد سهولت در تامین نیازهای پولی خود به دنبال راه اندازی بانک هستند. به هر حال ضروری است آنها نامی را انتخاب کنند که بیانگر فعالیت یا صنف آنها باشد، مانند بانک تعاون، تا بگویند ما هم از این بانک هستیم و توجهشان به فعالیت در آن جلب شود یا این که انگیزه ای در آنها به وجود آید تا حساب های خود را به این بانک منتقل کنند. من خیلی توجیه خاصی برای این مورد حتی اگر هم وجود داشته باشد نمی بینم. اما احساس می کنم اصنافی که فعالیت های همگن دارند زمانی که گرد هم می آیند به ناگزیر نامی را هم انتخاب می کنند که بیانگر فعالیتشان باشد. اگر هم متقاضی تاسیس بانک، دولت یا بخش بزرگی از دولت باشد با انتخاب اسم تخصصی شاید می خواهد توجیه کند که به دنبال تاسیس مثلا بانک حمل و نقل به منظورجذب پول مردم است تا از این طریق بتواند در زمینه آزاد راه ها و... سرمایه گذاری کند. *اگر قرار باشد این گروه از بانک ها که عمدتا به دنبال بانکداری تجاری هستند با نام های تخصصی وارد میدان شوند بسیاری از افراد وجوه خود را در این بانک ها نخواهند گذاشت. زیرا نام آنها این امر را به ذهن متبادر می کند که این بانک ویژه گروه خاصی است. مانند بانک رفاه کارگران که چند سالی مجبور شد نام کارگران را از تابلوی شعب خود حذف کند اما در نهایت براساس قانون ناچار به افزودن نام کارگران بر تابلوها شد. بله، همین طور است. کسانی که دنبال تاسیس بانک هستند احتمالا به همان بخش های متقاضی وصل هستند که باید به هیات مدیره و دولت توضیح دهند که به چه دلیل مثلا 40 تا 45 درصد سهام یک موسسه پولی را خریده اند. بنابراین باید این اقدام را در راستای اهداف تخصصی آن بخش توجیه کنند به همین دلیل نام آن بانک نیز باید تخصصی باشد. حالا این که آیا مردم در این گونه بانک ها پس انداز بکنند یا خیر، بازمی گردد به نرخ سودی که در این بانک ها متداول است. البته فکر می کنم اگر نرخ سود آنها با سایر بانک ها متفاوت باشد مردم انگیزه بیشتری برای سپرده گذاری خواهند داشت. اما بانک ها درتعیین نرخ سود معذوریت هایی دارند. از جمله این معذوریت ها این است که بانک ها باید به ازای تسهیلات، سود بیشتری بگیرند تا بتوانند سود بیشتری نیز به سپرده ها پرداخت کنند. شما حساب کنید اگر واقعا قانون بانکداری بدون ربا رعایت شود، پول مردم صرف فعالیت های زیربنایی خواهد شد که اولا بازگشت آن دشوار است ثانیا مدت زمان برگشت منابع طولانی است. بنابراین این گروه از بانک ها در پرداخت سود به سپرده گذاران دچار مشکل خواهند شد. به نظر می رسد آنها آغازگرهایی باشند که پایان کارشان به خوبی دیده نشده است. *علاوه بر این، بانک ها که تاسیس می شوند در کنار خود، بیمه، شرکت های کارگزاری، صرافی و لیزینگ راه اندازی می کنند. تشکیل این مجموعه های مالی و پولی برای چیست و چرا برخی با این قدرت وارد صحنه فعالیت می شوند؟ این امر از نظر اقتصادی قابل توجیه است. برخی از فعالیت ها اگر به صورت زنجیره ای و در طول یکدیگر تاسیس شوند منافع آنها هم به صورت جداگانه و هم به صورت یک مجموعه قابل محاسبه خواهد بود. به این ترتیب زیان احتمالی یک واحد در یک دوره ای از زمان، توسط سود واحدهای دیگر جبران می شود و مجموعه در کل می تواند سودآور باشد. اگر هم تمامی آنها سودآور باشند به هر حال تراکم سود است. می توان گفت که این مجموعه ها از هم نامی، در ارجاع خدمات به موسسه خودشان استفاده می کنند. برای نمونه در یک مجموعه، بانک آ می تواند سود سپرده ها را بیمه کند مشروط بر این که شرکت بیمه مزبور وابسته به آن مجموعه باشد یا این که به متقاضیانی که با مجموعه آنها کارکنند تخفیف ارایه کند. حتی امکان دارد به صورت خودکار تمام خدمات بیمه و بانک برای مشتریان ارایه شود یعنی به نوعی مشتری آسوده خاطر شود. بنابراین ارایه خدماتی که مکمل همدیگر هستند به سود بنگاه است و یک حرکت اقتصادی قابل دفاع است. البته ممکن است این اقدام در به وجود آمدن قطب های بزرگ مالی در بلندمدت و هم در توزیع درآمد تاثیر گذارباشد اما فی نفسه این اقدام غیرقانونی نیست. *این مجموعه ها به طور حتم پول زیادی در اختیار خواهند داشت. داشتن منابع قابل توجه مشکلی به وجود نمی آورد؟ اگر بانک های ما قانون مصوب مجلس را اجرا کنند ماهیتا از بازار پول به بازار سرمایه تبدیل می شوند. زیرا در قانون عملیات بانکی بدون ربا اصولا قرض دادن وجود ندارد و بانک ها باید مشارکت کنند. کلمه تجارت پول را که پیشتر ذکر کردم در واقع اعتراض به وضع موجود بود. یعنی بانک باید پول سپرده گذار را بگیرد و بعد آن را تبدیل به سرمایه کند. سرمایه با پول متفاوت است. یعنی در نهایت کار باید به تولید منجر شود. به عبارت دیگر، بانک ها براساس قانون ، پیش از این که بازار پول باشند بازار سهام و سرمایه هستند والبته ضروری است که به این شکل عمل کنند اما متاسفم که بانک ها این گونه عمل نمی کنند. اگر به این شکل عمل کنند ضروری است که کارگزاری نیز داشته باشند. در کشورهای دیگر بازار پولی جدا است و افراد پول قرض می گیرند و سپس به سراغ سرمایه گذاری می روند و بانک در سرمایه گذاری شریک نمی شود اما ضمانت نامه هایی را دریافت می کند تا وجوه به بانک بازگردد. اگر بانک ها در این کشورها شرکت های کارگزاری نداشته باشند حرف درستی است. زیرا آنها به دنبال سرمایه گذاری نیستند که به کارگزاری و امثال آن نیاز داشته باشند. اما در ایران اگر قانون بانکداری بدون ربا رعایت شود بانک ها باید کارگزاری داشته باشند. دلیل آن هم این است قانونی که این جا اجرا می شود با قانون سایر کشورها متفاوت است. متاسفانه در عمل بانک ها در سرمایه گذاری ها به صورت حقیقی مشارکت نمی کنند و در واقع آن چه که آنها به آن سرمایه گذاری می گویند از طریق قرض است و نه مشارکت. /32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 541]
-
گوناگون
پربازدیدترینها