تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815475879
جريانحاكم جزيي از طرح آمريكا در منطقه بود
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: جريانحاكم جزيي از طرح آمريكا در منطقه بود
خاورميانه- همشهري امارات:
ميشل سماحه سياستمدار لبناني سال 1948 در الجوار لبنان به دنيا آمد. وي در سال 1964 به حزب كتائب پيوست و مسئول بخش دانشجويي آن شد
در دوره جنگ از افراد مسئول در ارتباطات بين لبنان و سوريه شد. بعد از تاييد انقلاب سمير جعجع و ايلي حقيبه حزب كتائب را ترك كرد و پس از آن از دوستان نزديك ايلي حقيبه شد. در سال 1992 در حكومت رشيدالصلح به عنوان وزير اطلاع‌رساني و توريسم انتخاب شد.
همچنين در كابينه رفيق حريري به عنوان وزير اطلاع‌رساني انتخاب شد. پس از توافق طائف در سال 1992 در اولين انتخابات به عنوان نماينده انتخاب شد. در انتخابات 1996 و 2000 در برابر آنتوان حداد شكست خورد. در سال 2003 دوباره به عنوان وزير اطلاع‌رساني انتخاب شد و تا سال 2006 در اين منصب باقي‌ماند. در سال 2007 حكومت آمريكا به بهانه ارتباط در ناآرامي‌هاي لبنان و همكاري با تروريست‌ها وي را به همراه چند تن از شخصيت‌هاي سوري و لبناني ممنوع‌الورود اعلام كرد.
*
نتايج نشست دوحه را چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
نتايج گفتوگوها مثبت بود و از كشور قطر جهت تلاشهايش در اين زمينه متشكريم. در اين توافق اكثريت گروه حاكم كه دولتي غيرقانوني بودند به مشروع بودن خواسته‌هاي مخالفان اعتراف كردند و گروههاي مخالف به تمام خواسته‌هاي خود رسيدند.
اگر گروه حاكم پس از پايان جنگ 33 روزه لبنان با اسرائيل كه به بركت تلاش‌هاي مقاومت به پيروزي لبنان انجاميد، خواسته‌هاي مخالفان را برآورده مي‌كرد و حكومت را تنها براي خود نمي‌خواست امور به شكل طبيعي خود پيش مي‌رفت و روابط دوستانه‌اي بين گروههاي لبناني ايجاد مي‌شد.
آنچه از نوامبر 2006 تا توافق دوحه اتفاق افتاد نشان‌دهنده آن است كه اين گروه (گروه حاكم) با گروههاي خارجي همراهي مي‌كرد و جزيي از طرح آمريكا در منطقه بود و تصميماتي را اتخاذ مي‌كرد كه گروه مقاومت را مورد تهديد قرار مي‌داد، جنبش‌هايي كه صورت گرفت عليه اين تصميمات بود و اين مبارزه‌اي بين دو خط مشي سياسي بود كه يكي از آنها لبناني مستقل بود و ديگري با اهداف آمريكا پيش مي‌رفت.
كشورهاي عربي سعي كردند كه اين گروه را از اين اقدام بازدارند ولي نتوانستند تا اينكه قطر و رئيس اين كشور وارد عمل شدند و تلاش‌هاي مجدانه‌اي را همراه با ديگر كشورهاي عربي انجام دادند تا از طريق اين نشست مشكلات و اشتباهات پيش آمده را اصلاح كنند.
*
آيا اين توافق يك راه‌حل اساسي بود يا يك آتش‌بس؟
ما اين توافق را به اعتبار يك صلح بلندمدت و دائمي در نظر مي‌گيريم. گروه مقابل آن را به عنوان آتش‌بس ميپذيرد كه بتواند به اهداف خود نائل شود و در اين راه به موفقيت نخواهد رسيد.
*
آيا لبنان به مرحله ثبات و آرامش رسيد؟
لبنان پس از پيروزي 2006 گام‌هاي بلندي را جهت رسيدن به ثبات و آرامش برداشته است و اين از طريق تلاش‌هاي مقاومت و همچنين از طريق توافق دوحه صورت گرفت. اميدوارم كه بعد از اين توافق همه لبناني‌ها هوشيار باشند و هيچ بخشي از تشكيلات حكومت از نو در خدمت طرح آمريكايي - صهيونيستي قرار نگيرد.
زيرا اين توافق مي‌تواند كشور را به سوي يك ثبات و آرامش همراه با رقابت سياسي و دموكراسي بر اساس قانون اساسي پيش ببرد. به همه اطراف تشكيل‌دهنده حكومت و به اصول و مبادي آنها و حق مسلم آنها در مقابله اسرائيل و مسئوليت‌پذيري آنها در برابر چالش‌هايي كه جهان عرب و جهان اسلام با آنها روبه‌روست، احترام مي‌گذارم.
*
آيا توافق دوحه را مي‌توان با توافق طائف مقايسه كرد؟
توافق طائف در شرايط ديگري صورت گرفت و براي پايان دادن به يك جنگ داخلي و براي رسيدن به يك ساختار حكومتي با مشاركت واقعي پس از معاهده 1943 صورت گرفت ولي توافق دوحه براي تاييد اين ساختار و تغيير آن براي رسيدن به يك توازن مطلوب در حكومت انجام شد كه در اين راستا يك اكثريت مي‌خواست با نيرنگ آن را به كشور تحميل كند تا نمايندگان شيعه و مسيحي را براي ايفاي يك نقش دكوري در حكومت به كار گيرد و لبنان را در خدمت برنامه آمريكايي- اسرائيلي قرار دهد و تسليم لبنان را به اسرائيل اعلام كند و گروه مقاومت كه اسرائيل را در سال 2000 از سرزمين‌هاي لبناني بيرون راند، تخريب كند. مقاومت با تلاش مبارزان آن و با همپيماني با ملت لبنان مانند سدي در برابر اسرائيل ايستاده است و اين ايستادگي را در جنگ 33 روزه ثابت كرد.
اسرائيل در جنگ 33 روزه به دنبال نابودي نيروهاي لبناني بود. توافق دوحه توافق بسيار مهمي است كه خواسته‌هاي مقاومت را تحقق بخشيد.
*
نقش ايران را چگونه مي‌بينيد؟
نقش ايران در اين دوره و موضع جمهوري اسلامي در قبال كشورهاي عربي و اسلامي در شكل روابط با جهان عرب مثبت بود. بعضي از كشورهاي عربي در ابتداي دهه هشتاد وارد استراتژي آمريكا شدند، سياستي كه نام آن سياست دوگانه بود و صدام حسين را براي شكست جمهوري اسلامي ايران ترغيب كردند و به وي كمك مالي كردند تا انقلاب را از اهدافش باز دارد ولي نتوانستند انقلاب اسلامي را از ادامه مسيرش متوقف كنند. ايران همپيمان گروههاي مقاومت در لبنان و فلسطين است.
گروههاي مقاومت در لبنان و سوريه در دهه نود پيروزي‌هاي متوالي به دست آوردند. در جنگ 1993 و آوريل 1996 و در سال 2000 اسرائيل را از سرزمين‌هاي لبنان بيرون راندند. گروههاي مقاومت خواستار آزادي اسيران و بيرون راندن دشمن از بقيه سرزمين‌هاي اشغالي هستند و كشور ايران همچنان از آنها حمايت مي‌كند. ايران همراه با حمايت سياسي نقش مثبتي را ايفا كرد. ايران به عنوان يك طرف سياسي مهم در منطقه بر آزادي تصميم‌گيري در لبنان تاكيد مي‌كند و ما از تلاش‌هاي ايران سپاسگزاريم
تاريخ درج: 3 خرداد 1387 ساعت 17:30 تاريخ تاييد: 3 خرداد 1387 ساعت 19:22 تاريخ به روز رساني: 3 خرداد 1387 ساعت 19:21
جمعه 3 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 252]
-
گوناگون
پربازدیدترینها