تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804710471
اوصاف ابرار از لسان قرآن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: اوصاف "ابرار" از لسان قرآن واژه «بَّر» به معناى احسان و نیكى است و نیكوكار، كسى است كه خوبى را به خاطر حقیقت خیر و نه براى كسب منافع یا ارضاى خودخواهى یا جلب توجه دیگران، بلكه به عنوان پاسخى مناسب به نداى فطرت و وجدان خویش و نزدیكى به مقام والاى معبود خویش و رضا و خوشنودى او انجام مى دهد؛ اگر چه در این راه رنجى یا ضررى به خود هموار سازد و پیوسته با این انگیزه و بینش افكارى نیكو و اعمالى نیكوتر نقش مى زند تا مصداق حقیقى خیر و نیكى گردد.
«إنّ الابرار یَشْرَبُونَ مِن كَأسٍ كانَ مِزاجُها كافُوراً»؛ «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است».(1)واژه «بَّر» به معناى احسان و نیكى است و نیكوكار، كسى است كه خوبى را به خاطر حقیقت خیر و نه براى كسب منافع یا ارضاى خودخواهى یا جلب توجه دیگران، بلكه به عنوان پاسخى مناسب به نداى فطرت و وجدان خویش و نزدیكى به مقام والاى معبود خویش و رضا و خوشنودى او انجام مى دهد؛ اگر چه در این راه رنجى یا ضررى به خود هموار سازد و پیوسته با این انگیزه و بینش افكارى نیكو و اعمالى نیكوتر نقش مى زند تا مصداق حقیقى خیر و نیكى گردد. اوصاف ابراراخلاص، اطعام، ایثارگری، بی توقعی، پایبندى به ولایت، ترس از پروردگار، ترس از قیامت، وفاى به نذر: « إِنَّ اْلأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُورًا * عَیْنًا یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللّهِ یُفَجِّرُونَها تَفْجیرًا* یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یَخافُونَ یَوْمًا کانَ شَرُّهُ مُسْتَطیرًا * وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مِسْکینًا وَ یَتیمًا وَ أَسیرًا * إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُریدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُورًا * إِنّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَریرًا»؛ «به یقین ابرار (و نیکان) از جامی می نوشند که با عطر خوشی آمیخته است، از چشمه ای که بندگان خاص خدا از آن می نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جاری می سازند. آن ها به نذر خود وفا می کنند، و از روزی که شر و عذابش گسترده است، می ترسند و غذای (خود) را با اینکه به آن علاقه (و نیاز) دارند، به «مسکین» و «یتیم» و «اسیر» می دهند (و میگویند) ما شما را به خاطر خدا اطعام می کنیم، و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمی خواهیم. ما از پروردگارمان خائفیم، در آن روزی که عبوس و سخت است».(2)نیکی (و نیکوکار) کسی است که به خدا، و روز رستاخیز، و فرشتگان، و کتاب (آسمانی)، و پیامبران ایمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه ای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق می کند؛ نماز را برپا می دارد و زکات را می پردازداقامه نماز، انفاق، ایمان، وفاى به عهد، پرداخت زكات، تقواپیشگى، صبر، صداقت، وفاى به عهد: «لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَلکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ اْلآخِرِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ الْکِتابِ وَ النَّبِیِّینَ وَ آتَی الْمالَ عَلی حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینَ وَ ابْنَ السَّبیلِ وَ السّائِلینَ وَ فِی الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَی الزَّکاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرّاءِ وَ حینَ الْبَأْسِ أُولئِکَ الَّذینَ صَدَقُوا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»؛ «نیکی، (تنها) این نیست که (به هنگام نماز،) روی خود را به سوی مشرق و (یا) مغرب کنید؛ (و تمام گفتگوی شما، درباره قبله و تغییر آن باشد؛ و همه وقت خود را مصروف آن سازید) بلکه نیکی (و نیکوکار) کسی است که به خدا، و روز رستاخیز، و فرشتگان، و کتاب (آسمانی)، و پیامبران ایمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه ای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق می کند؛ نماز را برپا می دارد و زکات را می پردازد؛ و (همچنین) کسانی که به عهد خود ـ به هنگامی که عهد بستند ـ وفا می کنند؛ و در برابر محرومیت ها و بیماری ها و در میدان جنگ، استقامت به خرج می دهند؛ این ها کسانی هستند که راست می گویند و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است) و اینها هستند پرهیزکاران».(3) پاداش ابرارآسایش: تكیه زدن ابرار بر تخت ها و برخوردارى آن ها از هواى معتدل و مطبوع در بهشت: « مُتَّکِئینَ فیها عَلَی اْلأَرائِکِ لا یَرَوْنَ فیها شَمْسًا وَ لا زَمْهَریرًا».(4)برخورداری از خدمتکار: برخوردارى ابرار از خدمتكارانى پرطراوت و شاداب در گرداگرد خویش: «وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ إِذا رَأَیْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا».(5)بهشت: برخوردارى از بهشت و پوشاك ابریشم از پاداش هاى الهى به ابرار در ازاى شكیبایى آنان: «وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَریرًا».(6)پاداشی برتر: پاداشى برتر از بهشت و مواهب آن براى ابرار: «لکِنِ الَّذینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنّاتٌ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ خالِدینَ فیها نُزُلاً مِنْ عِنْدِ اللّهِ وَ ما عِنْدَ اللّهِ خَیْرٌ لِْلأَبْرارِ».(7)تخت های عالی: تكیه زدن ابرار بر تخت هاى زیبا و فاخر بهشتى: «مُتَّکِئینَ فیها عَلَی اْلأَرائِکِ لا یَرَوْنَ فیها شَمْسًا وَ لا زَمْهَریرًا».(8)تشکر خدا: تشكر خدا از كوشش مرضى و اعمال پذیرفته شده ابرار: «إِنَّ هذا کانَ لَکُمْ جَزاءً وَ کانَ سَعْیُکُمْ مَشْکُورًا».(9)تماشای مناظر: تماشاى ابرار به مناظر بهجت انگیز و نعمت هاى فراوان و پایدار بهشتى: «عَلَی اْلأَرائِکِ یَنْظُرُونَ».(10)چشمه کافور: برخوردارى ابرار از چشمه كافور در بهشت: «إِنَّ اْلأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُورًا * عَیْنًا یَشْرَبُ بِها عِبادُ اللّهِ یُفَجِّرُونَها تَفْجیرًا».(11)زینت های بهشتی: مزین شدن ابرار به زینت ها و زیورهاى بهشتى: «عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَرابًا طَهُورًا».(12)سلطنت جاویدان: برخوردارى ابرار از ملك پهناور و بى زوال در بهشت: «وَ إِذا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعیمًا وَ مُلْکًا کَبیرًا».(13)شادابی: شادابى و نشاط از پاداش هاى الهى به ابرار: «فَوَقاهُمُ اللّهُ شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ وَ لَقّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا».(14)شراب بهشتی: نوشیدن ابرار از شراب مهر شده با بوى مشك، در بهشت: « یُسْقَوْنَ مِنْ رَحیقٍ مَخْتُومٍ * خِتامُهُ مِسْکٌ وَ فی ذلِکَ فَلْیَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ».(15)ظروف بلورین: گردش جام هاى نقره اى و كوزه ها و قدح هاى بلورین، جهت پذیرایى از ابرار در بهشت: «وَ یُطافُ عَلَیْهِمْ بِآنِیَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَکْوابٍ کانَتْ قَواریرَا * قَواریرَا مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوها تَقْدیرًا».(16)لباس فاخر: جامه هاى ابریشمى سبز و دیباى ستبر پاداش ابرار در بهشت: «عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَرابًا طَهُورًا».(17)لقای الهی و مصونیت از عذاب قیامت: دیدار خدا از ابرار از پاداش هاى بهشتى به آنان و مصونیّت ابرار از عذاب قیامت: «فَوَقاهُمُ اللّهُ شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ وَ لَقّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا».(18)میوه ها: برخوردارى ابرار از میوه هاى دسترس: «وَدانِیَةً عَلَیْهِمْ ظِلالُها وَذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلیلاً».(19)نعمت فراوان: برخوردارى ابرار از نعمت فراوان و چشمگیر در بهشت: «وَ إِذا رَأَیْتَ ثَمَّ رَأَیْتَ نَعیمًا وَ مُلْکًا کَبیرًا».(20) پی نوشت ها: 1. انسان: 5. 2. همان: 10 – 5. 3. بقره: 177. 4. انسان: 13. 5. همان: 19. 6. همان: 12. 7. آل عمران: 198. 8. انسان: 13. 9. همان: 22. 10. مطففین: 23. 11. انسان: 6. 12. همان: 21. 13. همان: 20. 14. همان: 11. 15. مطففین: 25 و 26. 16. انسان: 15 و 16. 17. همان: 21. 18. همان: 11. 19. همان: 14. 20. همان: 20. زهرا رضاییانبخش قرآن تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 416]
-
گوناگون
پربازدیدترینها