واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
عشق و پروفسور پوچگرا مترجم: مينا خورشيدي درباره وودي آلن و آخرين فيلمش «هر چي جواب بده» بوريس يلنيكوف (لري ديويد) يك فيزيكدان معروف هستهاي و نامزد جايزه نوبل است. او كه اكنون بازنشسته شده، به دليل عقايد فلسفي و ديدگاه خاصش نسبت به زندگي از همسرش جدا شده و تنها زندگي ميكند. بوريس بيشتر وقتش را در كافيشاپ ميگذراند و براي همسنوسالانش سخنرانيهاي فلسفي ميكند و مضمون كلّي سخنانش هم مذهب، روابط انساني و پوچ بودن زندگي است. او حين نطقهايش گهگاهي هم به دوربين نگاه ميكند و با تماشاگرها حرف ميزند. بوريس كه با تئوريها و توجيهات خاصش از همهكس و همهچيز نفرت دارد، شبي با دختري بيخانمان به نام ملودي(ايوان راشل وود) آشنا ميشود و اين آشنايي موجب علاقة آن دو به يكديگر ميگردد. ملودي دختري ساده، خوشبين و اميدوار به زندگي و اهل يكي از شهرهاي جنوبي است. او بعد از شنيدن تئوريهاي يلنيكوف عقايد او را ميپذيرد. درواقع او اولين كسي است كه نظرات و عقايد يلينكوف را كاملاً تأييد كرده است. بوريس و ملودي همديگر را ميپذيرند تا اينكه پدر و مادر ملودي به دنبال دخترشان به نيويورك مي آيند و اين باعث ميشود تا زندگي بوريس پيچيدهتر و بغرنجتر از قبل شود. لري ديويد در اين فيلم مانند مغز است و ايوان راشل وود مانند قلب. هرچي جواب بده آخرين و چهلمين فيلم وودي آلن است. آلن فيلمنامهنويس و كارگرداني است كه احتياج چنداني به معرفي ندارد. او كه يكي از مهمترين كمدينهاي سالهاي اخير به شمار ميرود، با اسم «استوارت كوينگزبرگ» در نيويورك و در خانوادهاي از مهاجران يهود به دنيا آمد. كارش را با تئاتر و نوشتن فيلمنامههاي تلويزيوني شروع كرد. اولين نمايشنامة موفق او آب را ننوش بود كه به عنوان بازيگر، نمايشنامهنويس و كارگردان در آن حضور داشت. اين نمايش موفق، 598بار در برادوي به اجراء درآمد. آلن چندينبار به خاطر نمايشنامههايش نامزد جايزه توني شد. اولين فيلمنامة وودي آلن تازه چه خبر پيشي بود كه در سال1965 ساخته شد. آلن با ساختن فيلمهاي پول را بردار و فرار كن در سال1969 و دوباره بازيكن سام در سال1972 به شهرت رسيد. او خود نويسنده، كارگردان و بازيگر نقشاول اين فيلمها بود. اين ستاره كوتاهقد با آن چهره ابلهانه چندسال بعد تبديل شد به يك نابغه با كمديهايي فيلسوفمآبانه كه هركدام طرفداران و مخالفان سرسخت خودشان را دارند. ورودي آلن براي فيلم آنيهال در سال1978 برنده بهترين فيلم اورجينال و بهترين كارگرداني شد و براي فيلم حنا و خواهرانش در سال1986 برنده اسكار بهترين فيلمنامه شد. او همچنين براي فيلمهاي منهتن، دنيروز برادوي و روزهاي راديو نيز نامزد دريافت اسكار بهترين فيلمنامه شد و از جشنواره بافتا هم براي فيلمهاي آنيهال و منتهن جايزه بهترين فيلم و بهترين فيلمنامه را دريافت كرد و براي فيلمهاي دنيروز برادوي، حنا و خواهرانش، روز بنفش قاهره و شوهران و زنان هم برنده جايزه بهترين فيلمنامه شد. وودي آلن در حين اين كه فيلمهاي خوب و باارزشي ساخته، چند فيلم كمارزش و بيمحتوا هم در كارنامهاش دارد، به طوريكه استيون سودربرگ دربارهاش ميگويد: «وودي آلن حاصلجمع شاهكارهاي هنري و تعدادي از فيلمهايي است كه من دلم ميخواهد نگاتيوهايشان را هم به آتش بكشم.» فيلمنامهنويس اغلب فيلمهاي وودي آلن خودش است و ويژگي مشترك بيشتر فيلمنامههايش وجود يك شخصيت نويسنده در داستان است؛ فردي مشهور و موفق كه نويسنده تلويزيوني، فيلمنامهنويس يا داستاننويس است. فيلمنامههاي او از جنبههاي روانشناختي بالايي برخوردارند. جالب اينجاست كه خود وودي آلن هم از نظر رواني چندان سالم نيست. او 30سال است كه تحت نظر روانپزشك قرار دارد. منبع: شيكاگو سان تايمز نشريه فيلم نگار؛ شماره82
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 330]