تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820768210
تلاش براي بازسازي سينماي كلاسيك هند
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تلاش براي بازسازي سينماي كلاسيك هند
باليوود جديد صنعت سينماي هند که عنوان قديميترين صنعت تهيه و توليد فيلمهاي سينمايي را در سطح بين‌المللي در اختيار دارد، اين روزها با تلاش سخت و عظيم بازسازي محصولات سينمايي خود روبه‌روست. اين در حالي است که دولت يک طرح بزرگ و وسيع ملي، براي ديجيتال‌کردن 8هزار اثر کلاسيک سينمايي را ارائه داده است. رسانه‌هاي گروهي هند خبرخوشي براي صنعت کهنسال فيلم کشور خود مي‌دهند و هنرمندان قديمي و جديد هند، با اشتياق فراوان پيگير اخباري هستند که رسانه‌هاي گروهي منتشر مي‌کنند؛ صحبت از صنعت فيلمسازي کهني است که تاريخ آن به اوايل قرن بيستم برمي‌گردد. کشور هند داراي تاريخ غني فرهنگي، اجتماعي و سياسي است و فيلمهاي سينمايي آن در تمام دوران‌ها انعکاسي از شرايط مردم اين کشور بوده و به‌صورت آينه‌اي صاف، اين مسائل را در دل قصه‌هاي خود منعکس کرده است.گذشته هند، يک گذشته کائوتيک‌وار است که با انواع و اقسام هرج‌ومرج‌ها و تحولات همراه بوده و محصولات سينمايي برجسته و تاريخي آن هم، بخشي از همين گذشته هستند. دوستداران هنر سينما در اين کشور آسيايي، از مدت‌ها قبل نگران وضعيت و آينده فيلمهاي کلاسيک خود بوده‌اند. اين نگراني فقط به اهالي صنعت سينما محدود نمي‌شود. از بازماندگان هنرمندان کلاسيک هند تا کلکسيون‌داران بخش خصوصي و حتي مسئولان دولتي، همه اين سؤال را مطرح مي‌کنند که چگونه ميتوان اين گنجينه ملي و هنري را نجات داد و حفظ کرد؟آرشيو ملي فيلم هند (NFAI) که در سال1964 توسط دولت پايه‌گذاري شد، از زمان تأسيس خود محافظت از آثار کلاسيک سينماي کشور را به‌عهده گرفته است. افراد و نهادهاي زيادي در اين رابطه به اين آرشيو کمک مي‌کنند. يکي از اهداف اصلي آرشيو، مرمت و بازسازي محصولات کلاسيک و قديمي است. به گفته مسئولان آرشيو، اين کار فقط در ارتباط با آثار غيرمتعارف و سنگين سينماي هند صورت نمي‌گيرد. آن دسته از فيلمهاي هندي که در جدول گيشه نمايش فروش‌هاي بالايي داشته و از ارزش‌هاي خوب و بالاي اخلاقي و اجتماعي هم برخوردار هستند، در کنار فيلمهاي غيرمتعارف قرارگرفته و مشمول قانون مرمت مي‌شوند.ويجي‌جادهاو، مسئول آرشيو ملي فيلم عقيده دارد که اين فيلمهاي پرفروش و عامه‌پسند هم بخش مهمي از تاريخ کلي صنعت سينماي کشور هستند و بايد تحت پوشش و حمايت آرشيو ملي فيلم قرار گيرند. او مي‌گويد که فيلمهاي تاريخ سينماي هند به 2دسته خودي و غيرخودي تقسيم نمي‌شوند اما مشکل بزرگ و اصلي آرشيو ملي فيلم هند اين است که تعدادي از محصولات تاريخ سينماي کشور- به‌ويژه آنهايي که در اوايل قرن تهيه و توليد شده‌اند- يا در وضعيت بسيار نامناسبي قرار دارند يا اينکه اصلا گم شده‌اند و نسخه‌اي از آنها موجود نيست.جادهاو در اين رابطه چنين مي‌گويد: «هيچ‌کسي کپي‌هاي خوبي از آنها ندارد. طبيعي هم هست که اينطور باشد. امکانات آن دوران بسيار کم و محدود بود و نسخه‌هاي اندکي از فيلمهاي سينمايي زده مي‌شد. در عين حال، همه تهيه‌کنندگان قديمي فکر مي‌کردند نسخههايي که از فيلم‌هايشان چاپ مي‌کنند، در نوع خود بهترين است اما واقعيت چيزي غير از اين بود و کيفيت چاپ اين نسخه‌ها، آن چيزي نبود که آنها فکر مي‌کردند. به همين دليل، پس از گذشت چندسال و دهه، اين نسخه‌ها به‌تدريج پروسه نابودشدن و از بين رفتن را طي کردند. همانطور که ما هر سال نزد دکتر رفته و فشارخون خود را چک مي‌کنيم تا از سلامتي‌مان مطمئن شويم، فيلم‌ها هم نيازمند چک‌شدن هستند و حداقل هر 2سال يک‌بار بايد آنها را مورد بازرسي و معاينه قرار داد».تعدادي از محصولات کلاسيک تاريخ سينماي هند در دفتر انستيتو فيلم و تلويزيون پونا نگهداري مي‌شوند. اين انستيتو که يکي از مجهزترين دانشگاه‌هاي سينمايي قاره آسيا و خاورميانه را دارد، حفظ و نگهداري فيلمهاي قديمي را از جمله وظايف مهم خود مي‌داند. اما آتش‌سوزي دردناک سال2003 اين انستيتو، لطمه شديدي به آرشيو فيلم آن زد. مسئولان انستيتو در يک کنفرانس غم‌انگيز خبري، درحالي‌که بغض گلوي آنها را گرفته بود، اعلام کردند که تقريبا تمام نسخه‌هاي ارژينال فيلمهاي کلاسيکي که در آرشيو داشتند، از بين رفته است. فيلمهاي کلاسيک و با‌ارزشي مثل «آچوت‌کانيا» (1936، ساخته فرانتس اوستن) و «آنمول راتان» (1950، ام صديق) در بين آثار از بين رفته انستيتو فيلم و تلويزيون پونا به چشم مي‌خورند.با اين حال، جادهاو مي‌گويد که ماموران امداد توانستند 650اثر سينمايي را از خطر سوختن و نابودي نجات دهند. نجات اين تعداد فيلم هم بيشتر به يک معجزه شبيه است. چندروز قبل از آتش‌سوزي اين فيلم‌ها که قرار بود در مکان بهتري قرار بگيرند از محل اصلي آرشيو به مکان ديگري منتقل شده بودند. وقتي آرشيو انستيتو آتش مي‌گيرد، اين فيلم‌ها که جلوي دست بودند سريعا از محل دور شده و به مکان امني منتقل مي‌شوند اما تعدادي از فيلم‌هايي که خارج از اين کلکسيون قرار داشتند، در طول سال‌هاي قبل از بين رفته‌اند. اين فيلم‌ها عمدتا جزو کارهايي هستند که مالکان آنها علاقه چنداني به واگذاري‌شان به آرشيوهاي دولتي نداشتند و خودشان هم نتوانستند به‌درستي از آنها محافظت کنند. منابع رسمي مي‌گويند که فن مرمت و بازسازي فيلمهاي قديمي تا سال1991 در کشور هند رونق نگرفت.مرمت فيلم مرينال سن يک چالش بزرگ و يک کار خلاقه بود. به همين دليل ما به کاري که کرده‌ايم بسيار افتخار مي‌کنيم. اگر واقعيت امر را بخواهيد، اين کار جاي افتخار هم دارد. ما روي فريم به فريم فيلم کار دقيق و مداومي انجام داديم و به‌شدت مراقب بوديم که اشکالي در کارمان وجود نداشته باشد».اين در حالي است که فکر مرمت محصولات کلاسيک در سينماي غرب هم از اواسط دهه 80ميلادي مورد توجه اهالي سينما قرار گرفت. به اين ترتيب، صنعت سينماي هند تا قبل از دهه 90ميلادي به‌صورت طبيعي نمي‌توانست به فکر احيا و مرمت فيلمهاي کلاسيک خود بيفتد. تا آن زمان هم تعدادي از اين آثار با ارزش به‌دليل فرسودگي و گذشت زمان تقريبا از بين رفته بودند. دولت مرکزي هند در اوايل سال‌جاري پيشنهادي را مطرح کرد که با تأييد پرشور دست‌اندرکاران سينمايي و مورخين تاريخ سينماي کشور روبه‌رو شد. دولت اعلام کرد که قصد دارد يک سرمايه 66ميليونروپيهاي (حدود 14ميليوندلار) را به يک طرح پنجساله مرمت و بازسازي محصولات قديمي سينماي کشور اختصاص بدهد. اين مبلغ صرف ديجيتال کردن 8هزار فيلم کلاسيک و مرمت 2هزار فيلم قديمي ديگر مي‌شود. پس از پايان يافتن اين طرح پنجساله و مرمت و ديجيتال‌شدن اين 10هزار فيلم، يک طرح جديد در دستور کار قرار خواهد گرفت. به گفته مسئولان مرمت محصولات قديمي، تمامي اين فيلم‌ها در نسخه‌هاي 35ميلي‌متري و در شرايط جديد حفظ و نگهداري خواهند شد. علت اين امر هم اين است که فيلمهاي سينمايي در فرمت 35ميلي‌متري مي‌توانند عمر و فعاليت بيشتر و بهتري داشته باشند.کار مرمت و ديجيتال‌کردن محصولات کلاسيک سينمايي هند با همکاري کامل آرشيو ملي فيلم انجام مي‌شود. يکي از نخستين فيلم‌هايي که توسط متخصصان امر مرمت شد، اثر کلاسيک سال1983 مرينال‌‌سن به نام «ويرانه‌ها»(کانداهار) با بازي شابانا آزمي و نصيرالدين‌شاه بود. نسخه مرمت‌شده فيلم ماه مي در جشنواره بين‌المللي کن به نمايش درآمد و با استقبال تماشاگران و منتقدان روبه‌رو شد. اهل فن پس از ديدن فيلم گفتند صنعت سينماي هند که کار مرمت آثار قديمي خود را جدي گرفته، در اين کار استانداردهاي بين‌المللي را به‌خوبي رعايت کرده و کار تقريبا بدون عيب و نقصي را ارائه داده است.آنيل آرجون، مدير شرکت کامپيوتري رليانس مديا وورکز است که کار مرمت و ديجيتال‌کردن آثار کلاسيک هندي را انجام مي‌دهد. وظيفه مرمت ويرانه‌ها را - که 27سال از ساخت آن مي‌گذرد- شرکت او انجام داده است. وي مي‌گويد: «مرمت فيلم مرينال سن يک چالش بزرگ و يک کار خلاقه بود. به همين دليل ما به کاري که کرده‌ايم بسيار افتخار مي‌کنيم. اگر واقعيت امر را بخواهيد، اين کار جاي افتخار هم دارد. ما روي فريم به فريم فيلم کار دقيق و مداومي انجام داديم و به‌شدت مراقب بوديم که اشکالي در کارمان وجود نداشته باشد».آرجون به اين نکته اشاره مي‌کند که پس از موفقيت در امر ديجيتال‌کردن نسخه‌هاي 35ميلي‌متري محصولات سينمايي، به سراغ نسخههايي با کيفيت بلو-ري (Blu- ray) فيلمهاي قديمي مي‌رود. اين اقدام کمک مي‌کند تا عموم مردم عادي هم بتوانند گذشته سينمايي خود را دوباره- و اين‌بار به شکلي تازه و جذاب- کشف کنند. شرکت کامپيوتري آرجون هم‌اکنون مشغول کار روي فيلمهاي اوليه تاريخ سينماي هند همچون فيلم صامت «پانوراماي کلکته»(1899) است. فيلم‌هايي مثل «مياببي»(1936، فرانتس اوستن) و آمبيکاپاتي(1937، ساخته اليس دوتگان) هم از ديگر کارهاي قديمي‌اي هستند که زيرنظر آرجون مرمت و ديجيتال مي‌شوند. به اين ترتيب، ميتوان ديد که کار مرمت و ديجيتال‌کردن آثار کلاسيک سينماي هند، فقط به فيلمهاي هندي‌زبان محدود نمي‌شود و آثار ديگر ايالت‌ها و زبان‌هاي هند همچون بنگالي، تاميلي، ماراتي و حتي زبان اوريتايي- که در مقايسه با ديگر زبان‌ها و اقوام هند، داراي ارزش کمتري است- را هم در برمي‌گيرد.آرجون مي‌گويد: «فيلم‌هايي که حدود 70يا80 سال از زمان ساخت آنها مي‌گذرد، آثاري بسيار حساس هستند و به همين دليل، ما بايد کار بسيار دقيق و دامنه‌داري را روي آنها انجام دهيم. دقت، حرف اصلي را در اين کار مي‌زند و اين نکته‌اي است که همه همکارانم به آن توجه دارند». اشاره آرجون به خط‌هايي است که روي بسياري از اين فيلم‌ها افتاده و در عين حال، صداي آنها هم تا حد زيادي خراب شده است. شرکت رليانس تا به حال کار مرمت و ديجيتال‌کردن 70فيلم قديمي - از بين هزار فيلمي که بايد مرمت کند- را به پايان رسانده است.مشکل اصلي در کار مرمت و ديجيتال‌کردن محصولات کلاسيک سينماي هند، کيفيت پايين و فقير اين محصولات است؛ حتي فيلم‌هايي مثل ويرانه‌ها که متعلق به دهه‌هاي جديدتر سينماي هند هستند هم از اين مشکل رنج مي‌برند. همين مسئله، کار مرمت يا ديجيتال‌کردن آنها را با مشکلات زيادي روبه‌رو مي‌کند و انجام اين کار، توان و تلاش مضاعفي را مي‌طلبد.جادهاو با اشاره به اين مسئله، اضافه مي‌کند که بارها و بارها از سوي مالکان اصلي اين فيلم‌ها- که تمام امتيازهاي مادي و معنوي اين آثار را به‌عهده دارند- به او گفته و تأکيد شده که به‌شدت مراقب اين محصولات باشد و آنها را صحيح و سالم نگه دارد. اما اغلب اوقات نمي‌شود به اين خواسته توأم با تأکيد عمل کرد. او مي‌گويد: «تهيه‌کنندگان بهترين کپي‌ها را از ما مي‌گيرند و بعد از مدتي مي‌بينيم که امتياز پخش عمومي آنها را فروخته‌اند. ما موافق چنين کاري نيستيم. اين فيلم‌ها حکم يک گنجينه ملي را دارند و بايد به‌شدت از آنها مراقبت شود. اقدام تهيه‌کنندگان و مالکان فيلم‌ها در چنين شرايطي، يک اقدام کاسبکارانه و غيرمنطقي است. آرشيو ملي فيلم هند پس از مرمت و ديجيتال‌کردن فيلم‌ها، از آنها سود مادي نمي‌برد. مسئولان آرشيو در فکر حفظ و نگهداري اين آثار کلاسيک هستند و نه بهره‌برداري تجاري از آنها».با وجود اين، جادهاو به اين نکته نيز اشاره مي‌کند که بسياري از تهيه‌کنندگان و مالکان محصولات سينمايي، حاضر به تحويل فيلمهاي خود براي مرمت نيستند. اين مسئله، او و همکارانش را در وضعيت ويژه‌اي قرار مي‌دهد و آنها مجبور هستند به نوعي مالکان فيلم‌ها را وادار به همکاري با خود کنند. به نوشته رسانه‌هاي گروهي، اين گروه از تهيه‌کنندگان و مالکان فيلم‌ها نگران هستند که کار مرمت فيلم‌هايشان باعث نابودي آنها شود. در عين حال، انجام اين کار مي‌تواند به معني آن باشد که اين تهيه‌کنندگان ديگر مالک بلامنازع فيلمهاي خود نخواهند بود. جادهاو و همکارانش با مراجعه حضوري به شرکت‌ها و گروه‌هاي فيلمسازي سراسر کشور، تلاش دارند رضايت آنها را براي مرمت محصولات سينمايي‌شان به‌دست آورند. او مي‌گويد که هدفش از اين کار، کمک به حفظ تاريخ فيلم هند است.در رابطه با امر مرمت و ديجيتال‌کردن محصولات کلاسيک سينماي هند، دولت هند تنها بدنه رسمي‌اي نيست که فعاليت دارد و در فکر حفظ آثار قديمي صنعت سينماي خود است. تعدادي از کشورهاي اروپايي هم در اين رابطه ابراز علاقه کرده‌اند و حتي گام‌هايي عملي برداشته‌اند. براي مثال، سينماتک بولوني ايتاليا سال قبل کار مرمت «رودخانه‌اي به نام تايتاس» اثر سال1973 ريتويک گاتاک را انجام داد. اين فيلم بهار امسال در بخش کلاسيک‌هاي کن جشنواره بين‌المللي فيلم کن به نمايش درآمد. آکادمي اسکار آمريکا هم در حال حاضر مشغول مرمت «شطرنج‌باز» ساخته سال1977 ساتيا جيت راي است. سينماتک بولوني ايتاليا کار مرمت فيلم گاتاک را با همکاري بنياد بين‌المللي سينما انجام داد که يک مرکز غيرانتفاعي است و توسط مارتين اسکورسيزي تأسيس شده است. هدف اين بنياد حفظ آن دسته از محصولات سينمايي است که تا به حال مورد غفلت قرارگرفته‌اند.براي دانشجويان رشته سينما، آکادمين‌هاي سينمايي، منتقدان و دوستداران آثار کلاسيک، مجموعه اين اقدامات جزو کارهاي مقبول و درخشاني است که کمک مي‌کند تا بخش مهمي از سينماي کلاسيک جهان، از گزند نابودي محفوظ بماند. اداره سانسور فيلم هند هرسال حدود هزار فيلم جديد را مورد بازبيني قرار مي‌دهد تا اجازه نمايش عمومي آنها را صادر کند. اين در حالي است که برخي از اين فيلم‌ها هيچ‌وقت امکان نمايش عمومي هم پيدا نمي‌کنند؛ سال‌هاي سال است که اين اتفاق در کشور هند رخ مي‌دهد. صنعت سينماي هند هرسال با توليد تعداد بسيار زيادي فيلم سينمايي، در رديف پرکارترين صنعت‌هاي سينمايي جهان قرار دارد. محصولات سينمايي اين کشور که موفقيت‌هاي زيادي در جشنواره‌هاي معتبر بين‌المللي همچون کن، ونيز، برلين و مسکو کسب کرده‌اند، از جمله آثار برجسته سينماي جهان هستند. براي همين است که منتقدان سينمايي مي‌گويند حفظ و مرمت آثار کلاسيک سينماي هند، خدمت به صنعت بين‌المللي سينماست، نه فقط يک کشور خاص.سينما و تلويزيون تبيان همشهري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 426]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها