محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798145716
هیچ‌وقت سربازی نمی‌فروشیم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - سردار کمالی می‌گوید ماجرای قانون کاهش مدت سربازی همزمان با مجلس ششم آغاز شد. هادی نیلی - فرهاد عشوندی: از زمان لغو فروش خدمت نظام وظیفه، سربازی همواره یکی از موضوعات مورد توجه جوانان و خانواده‌های آنان بوده؛ طوری که یکی از نامزدهای انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری یکی از اصلی‌ترین برنامه‌های خود برای ریاست‌جمهوری‌اش را یک‌ساله‌کردن خدمت سربازی اعلام کرده بود. از هفته نخست تیرماه، پس از 25 سال سرانجام طرح اصلاح و بازنگری قانون سربازی به صحن مجلس شورای اسلامی آمد تا خدمت نظام وظیفه با قواعدی تازه اجرا شود. گزارش روز یازده تیرماه صفحه 7 روزنامه «خبر» درباره این قانون تازه که در مجلس در دست بررسی است، واکنش ستاد کل نیروهای مسلح را به دنبال داشت. در پی این واکنش، فرصت را مغتنم شمردیم و در مصاحبه‌ای با سردار موسی کمالی، مدیر مشمولان ستاد کل نیروهای مسلح، از او مستقیماً چند سؤال عمده را درباره خدمت سربازی پرسیدیم. سردار؛ چطور شد که در این یکی دو سال این تکاپو ایجاد شده تا طرح‌های جدیدی درباره سربازی اجرا شود؟ از یک‌سو نمایندگان مجلس به این فکر افتاده‌اند که خوب است قانون سربازی را بعد از 25سال مورد بررسی مجدد قرار دهند. ستاد کل نیروهای مسلح و سازمان نظام وظیفه همزمان دو طرح پشت سرهم داده‌اند تا خدمت سربازی کاهش پیدا کند و به عبارتی خوشایندسازی شود. سه عامل تعیین‌کننده تعداد سربازهایی است که نیروهای مسلح می‌توانند هر سال جذب کنند و بر همین اساس ممکن است کسری یا مازاد بر توان جذب داشته باشند: یک، تعدادی که آماده اعزام هستند. دو، نیاز نیروهای مسلح. سه، منابع مالی که در رابطه با جذب وجود دارد از جمله خوراک و پوشاک. این مبالغ را دولت هر سال تأمین می‌کند. زمانی که با توجه به این سه عامل مازاد بر توان جذب باشند، آن‌وقت دو راهکار در نظر گرفته می‌شود؛ یکی این که روی مدت خدمت سربازی بحث می‌شود و یکی هم در رابطه با گسترش معافیت‌ها. ما با توجه به همین سه عامل، تصمیم گرفتیم که مدت خدمت سربازی را حداقل برای گروهی از سربازان کاهش دهیم و معافیت‌ها را هم مقداری گسترش بدهیم که شد آن چیزی که اعلام کردیم. اما در رابطه با مجلس. ما چند سال پیش تصمیم گرفته بودیم اصلاحاتی در مقررات خدمت سربازی که در سال 63 به عنوان اولین مقررات نظام وظیفه کشور نوشته شد، انجام بدهیم. اما با مجلس ششم به توافق نرسیدیم. آنها خودشان طرحی دادند که در آن هم معافیت و هم خرید و هم سرباز حرفه‌ای بود. چرا به توافق نرسیدید؟ موضع ما این بود که فروش سربازی در طرح نباشد و معافیت‌ها آن‌قدر که آنها می‌خواستند گسترش بدهند، نباشد. در نهایت مجلس تصویب کرد و رفت شورای نگهبان. آنجا رد شد. مجلس بر مصوبه خودش اصرار کرد و رفت مجمع تشخیص مصلحت. در مجمع تشخیص مصلحت هم اجرای آن قانون به مصلحت دیده نشد لذا دولت موظف شد یک لایحه در این باره بنویسد. بعد از مجلس ششم شروع کردیم پیش‌نویسی را با همکاری مجلس و نیروهای مسلح تهیه کردیم و به صورت لایحه ارائه دادیم به مجلس و دولت. حالا تعدادی از نمایندگان محترم همین لایحه را به صورت طرحی از طرف مجلس ارائه داده‌اند. علت اصرار شما بر مخالفت با فروش سربازی چیست؟ فرضاً اگر قانونی بگذاریم که از این به بعد فقط کسانی می‌توانند کار مطبوعاتی بکنند که از بی‌پول‌ها باشند، طبیعی است که کسانی که در آنجا کار می‌کنند، احساس خوبی پیدا نمی‌کنند. اگر لباس سربازی را به عنوان لباس بی‌پول‌ها به مردم معرفی کنیم، آیا دیگر کسی حاضر می‌شود این لباس را بپوشد؟! طبیعی است که اولاً تعدادی به خانواده‌هایشان فشار می‌آورند که هرچه دارند بفروشند و سربازی را بخرند. یک عده می‌روند دنبال پول‌های آن‌چنانی و از راه‌های مختلف آن پول را به دست می‌آورند. یک عده هم سودجویی می‌کنند. آن‌زمان که فروخته می‌شد، افراد سودجویی پیدا شده بودند که به مشمولان می‌گفتند بیا دوسال برای من کار کن، من پول می‌دهم برو سربازی‌ات را بخر. این که سودجویی نیست. کار می‌کنند! نه. سودجویی است. ارزش کار یک نفر مشخص است. باید هر ماه به شخص پول بدهد اما چون آن شخص ناچار بود، فردی می‌آمد دو سال از عمرش را به جای سربازی می‌خرید. همان زمان در نیروهای مسلح پیش می‌آمد که به کسی می‌گفتیم شما سرباز وطن هستید و برای دفاع از استقلال و تمامیت ارضی آمده‌اید، می‌گفت بابا، این چه حرفی است که می‌زنی؟ ما گداها و بی‌پول‌های کشور هستیم که آمده‌ایم سربازی! به نظر ما وقتی که همه ملت دارند از امنیت برقرار شده از سوی نیروهای مسلح استفاده می‌کنند، طبیعی است که همه باید در این امنیت نقش داشته باشند. نمی‌شود بگوییم پول‌دارها بروند کنار و بی‌پول‌ها بیایند امنیت را برقرار کنند برای پول‌دارها. به خاطر همین مسائل و معایب زیاد دیگری که داشت، نیروهای مسلح به‌شدت با این کار مخالف بودند و حذف شد و در آینده هم این مخالفت به قوت خودش باقی است و سربازی فروخته نخواهد شد. با این حال سربازی دو سال فروش رفت. بله. به دلیل مشکلاتی که ما با آن داشتیم، دو سال فروش رفت تا عملاً معایبش بیشتر برای مردم عیان شود. شما می‌گویید نمی‌خواهید سربازی فقط برای قشر فقیر جامعه باشد ولی از سوی دیگر قانونی دارید که مشمولانی که به هر دلیلی در خارج از ایران اقامت می‌کنند، می‌توانند با پرداخت وجه معاف شوند. این هم به نفع خانواده‌های متمول است.این قانون زمان دارد؛ یعنی کسانی که تا پایان 82 از کشور خارج شده‌اند و حداقل دو سال اقامت داشته‌اند و هر بار اقامتشان کمتر از 9 ماه نباشد می‌توانند با پرداخت وجه از خدمت سربازی معاف شوند. مسئله این است که اگر این کار را نکنیم، باید چه کار کنیم؟! به هر حال آن کسی که در خارج از کشور حضور دارد، یک ایرانی است و نظام باید امکانات جذب او را فراهم کند چون اگر این کار را نکند ممکن است مورد بهره‌برداری و سوءاستفاده دیگران قرار گیرد. مثل بچه‌ای است که ممکن است پدرش ناراحت شود و بخواهد تنبیه‌اش هم کند اما از خانه بیرونش نمی‌کند چون از خانه بیرون‌کردن، آثار و عواقب خیلی بدتری دارد. این‌طور تعریف شده که خدمت سربازی، بیست و چهار ساعته است. بر اساس این، برخی تسهیلاتی که تعریف شده، به فرمانده‌ها بستگی دارند و اگر بخواهند می‌توانند به سرباز اعطا کنند و اگر نخواهند می‌توانند اعطا نکنند. یک حالت سلیقه‌ای دارد. این ضرورت بیست و چهار ساعته بودن خدمت به چه دلیلی است و این‌که اساساً یک جوان 18 ساله می‌رود خدمت و به طور متوسط 20 ماه در خدمت سربازی می‌ماند که چه اتفاقی برایش بیفتد؟ چه چیزی قرار است یاد بگیرد ؟ ممکن است یک آدم بی‌سواد بگوید این همه روزنامه در این مملکت چاپ می‌شود به چه دردی می‌خورد؟! خب این روزنامه‌ها چاپ نشوند و هزینه کاغذش را بدهند به بچه‌های روستا. اما کسانی که خبره این کار هستند، می‌گویند وقتی می‌خواهند توسعه و رشد و ترقی و جایگاه یک کشوری را در سطح بین‌المللی بسنجند چند شاخصه را تعیین می‌کنند که یکی از آنها تعداد رسانه‌های گروهی است. درباره نیروهای مسلح هم نمی‌شود این‌طور گفت که این سرباز در پادگان دارد چه کار می‌کند. باید این‌طور تعریف کرد که نیروهای مسلح چه کار دارند می‌کنند. کار نیروهای مسلح، ایجاد امنیت است و توسعه آن و دفاع از استقلال و تمامیت ارضی و عزت یک مملکت. برای این کار، ساختاری را تعریف کرده‌اند و گفته‌اند شما باید یک ارتش داشته باشید، یک سپاه، یک نیروی انتظامی و یک وزارت دفاع. بعد در هرکدام ساختاری را چیده‌اند و رفته تا پایین‌ترین رده. مثلاً گفته‌اند باید گروه داشته باشید، دسته داشته باشید، گروهان داشته باشید، گردان، تیپ و لشکر. بعد گفته‌اند خب حالا همه اینها را که تشکیل دادیم باید نیروی انسانی‌اش را چگونه تأمین کنیم؟ گفته‌اند شما باید فلان درصدش را از کادر و قراردادی تأمین کنی و بقیه‌اش را از مردم به عنوان سرباز تأمین کنی. بعد می‌گویند خب حالا این همه تیپ و لشکر و اینها را تشکیل دادیم، کجا استقرار پیدا کنیم؟ با توجه به تهدیدات و وضعیت جغرافیایی، یک آمایش سرزمینی برایش چیده‌اند. پس برای تأمین آن برقراری امنیت و تولید امنیت باید یگان تشکیل بدهیم، برای تأمین یگان باید نیرو بگیریم، برای تأمین نیرو باید سرباز بگیریم، سرباز را هم باید ببریم در جاهایی که مورد نیاز است. درصد قابل‌توجهی از سربازانمان را باید به یگان‌هایی بفرستیم که دور از موطن اصلی خودشان است. حالا اگر شما بیایی مثلاً بگویی خدمت بیست و چهارساعته حق نیست، سرباز آن ساعت مابقی را چه کار باید بکند؟ یا باید بگوید من فقط در جاهایی با دشمن می‌جنگم که در شهر خودم باشم یا مجبوریم یگان را ببریم در جاهای مختلف کشور مستقر کنیم. حالا اگر نتوانیم سرباز را غروب بفرستیم خانه، مجبور می‌شویم چه کار کنیم؟ مجبور می‌شویم خدمت سربازی را بیست و چهار ساعته کنیم. این است که وضعیت برقراری امنیت و ساختار نیروهای مسلح، وضعیت نظام وظیفه و به‌کارگیری سرباز را به نیروهای مسلح دیکته می‌کند. سربازان - به خصوص سربازانی که با تخصص و مدرک به خدمت می‌آیند - بعضاً از رفتاری که با آنها در طول خدمت نظام‌وظیفه می‌شود، گله دارند. این برخوردها در سیستم نظامی یک حکومت اسلامی پسندیده به نظر نرسد. در این باره چه برنامه‌ای دارید؟ در نیروهای مسلح سربازی اصلاً برای یگان رزم است. سرباز باید برود در یگان رزم، آن هم در گروهان و آتش‌بار. باید برود در آنجا به عنوان تک‌فرد، تک‌تیرانداز، آرپیچی‌زن، گلوله‌گذار، نشانه‌رو، دیده‌بان و از این قبیل. سرباز که پخش می‌شود در جاهای تخصصی، طبیعی است که هیچ‌وقت یک مسئول روی نیروی موقتی‌اش سرمایه‌گذاری زیاد نمی‌کند که کارهای حساس و اصلی را به او بدهد. سعی می‌کند کارهای موقت به او بدهد که وقتی ترخیص شد و رفت، مشکلی از غیبتش پیش نیاید. درباره رفتارهای نسنجیده هم فرهنگ کار خودش را می‌کند. در آیین‌نامه انضباطی آمده که اگر ملاحظه شود که فرماندهی، مسئولی، مافوقی به زیردستش توهین می‌کند - توهین هم نه فقط با زبان بلکه با اشاره یا حرکتی که توهین محسوب می‌شود - باید با او برخورد بشود و آن زیردست حق شکایت دارد. ولی آیا این واقعاً در عمل اجرا می‌شود؟! معلوم است که نه. همه دارند تلاش می‌کنند که این رفتارها از بین برود. آن عرف منفی که در بخش‌های مختلف جامعه هست، در سربازی هم هست و تلاش همه مسئولین نظام و تأکیدشان در ابلاغیه‌ها و ضوابطی که می‌نویسند این است که این را به حداقل ممکن کاهش بدهند.پس این دغدغه هست که این فرهنگ اصلاح شود؟ قطعاً هست. ما در نیروهای مسلح یک فرماندهی داریم و یک عقیدتی سیاسی در کنارش داریم که اینها در کنار همدیگر کار می‌کنند. در عین حال در فرماندهی هم یک بخش داریم به نام امور فرهنگی که روی همین مسائل کار می‌کند. الان چقدر احتمال دارد که یک سرباز از مافوقش شکایت کند و به نتیجه برسد؟ صددرصد؛ ولی ممکن است در همان فرهنگ به سرباز هم القا شده باشد که چرا برای خودم دردسر درست کنم وگرنه سرباز می‌تواند به عقیدتی، حراست، بازرسی و جاهای مختلفی که برای این کار پیش‌بینی شده گزارش بدهد و قطعاً هم پیگیری و با آن برخورد می‌شود. درباره معافیت‌های پزشکی این سؤال وجود دارد که چرا هرقدر سطح تحصیلات بالاتر می‌رود، شرایط معافیت سخت‌تر می‌شود؟ آیا به این خاطر است که می‌خواهید نیروهای تحصیل‌کرده بیشتری در خدمت باشند؟ دلیل ما این بود و هست که یک سرباز که زیر دیپلم یا دیپلمه است باید کار یدی کند، کار فکری نمی‌کند پس طبیعی است سربازی که می‌خواهد تیراندازی کند، باید دید چشمش و توانایی‌های دیگر جسمی‌اش بالا باشد. اما یک متخصص، دیگر نیازی ندارد که آن توانایی‌های جسمی را داشته باشد و بیشتر می‌خواهد کار اداری و فکری انجام بدهد. این مژده را به شما بدهم، البته مژده برعکس که ما الان دنبال طرحی هستیم که معافیت‌های پزشکی را سخت‌تر کنیم و در بررسی‌ای که اخیراً کردیم، دیدیم این میزان معافیت هم زیاد است. در حالی که الان فقط بیماری چشم و دو سه تا بیماری دیگر است که با توجه به میزان تحصیلات معافیت‌شان فرق می‌کند. ما دنبال این هستیم که درباره اکثر بیماری‌ها این‌گونه عمل کنیم. یعنی برای دیپلم و زیردیپلم یک سقف بگذاریم و برای بالاتر از دیپلم یک سقف.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 627]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها