واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
اصلا دوست نداشتم دکتر و مهندس شوم/ از دوران کودکی دعوایی بودم!
بوکسوری که توانست اولین سهمیه ورزش ایران برای المپیک را کسب کند تاکید کرد از دوران کودکی هم تمایلی به این نداشته که دکتر و مهندس شود. وی همچنین از بی توجهیهایی که به ورزشکاران ملی میشود گلایه کرد.
به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز، سال ۹۳ برای احسان روزبهانی سالی فراموش نشدنی بود. او توانست با موفقیت در لیگ ستارگان جهان اولین سهمیه المپیک ریو را در میان ورزشکاران ایرانی کسب کند. اگرچه این روزها خیلی از شرایط تمرینی اش رضایت ندارد ولی به طلای المپیک امیدوار است. احسان که توانست در بازیهای آسیایی اینچئون به مدال برنز برسد در مصاحبه با خبرنگار مهر از آرزوهای و حسرت هایش در سال ۹۳ می گوید:
سال ۹۳ برای احسان روزبهانی چطور گذشت؟
سال ۹۳ خیلی خوب بود. قهرمانی جهان و لیگ حرفه ای و کسب کمربند طلا و از آن مهمتر کسب اولین سهمیه المپیک ریو خیلی خوشحال کننده بود. در لیگ ستارگان برای به دست آوردن کمربند طلا رفته بودم و از کسب سهمیه المپیک بی خبر بودم که به من گفتند اگر بازی آخرت را ببری سهمیه می گیری و خدا را شکر که توانستم.
بزرگترین دغدغه ات عبور از سد قزاق هاست، هنوز هم معتقدی ما از لابی نداشتن در بوکس ضربه می خوریم؟
قطعا همین طور است. در همین لیگ ستارگان بوکسور قزاق به مشت زن فرانسوی باخت که با نتیجه سنگین از من شکست خورد. ولی متاسفانه داوی و مافیای قزاق ها خیلی قوی است و با این شرایط نمی شود کاری کرد. در بازیهای آسیایی هم در حالی که بوکسور قزاق را برده بودم بازنده اعلام شدم. دیگر به این ناداوری ها عادت کرده ایم.
این روزها خیلی از شرایط تمرینت گله می کنی هنوز اوضاع درست نشده است؟
نه هیچ تغییری نکرده است.قبلا تمرینات خوبی داشتم. اردوها منظم بود ولی الان نه. از لحاظ آمادگی در شرایط خوبی نیستم در حالی که تمام رقبای ما از مدت ها قبل کار را شروع کرده اند.
بهترین و بدترین اتفاق سال ۹۳ برای احسان روزبهانی چه بود؟
بهترینش همان کسب سهمیه المپیک بود و بدترین آن برنزی بود که در اینچئون گرفتم چون حقم طلا بود و خیلی برای آن تلاش کرده بودم. حسرت طلای اینچئون به دلم ماند.خیلی تلاش کرده بودم و اگر بازی را به قزاق نمی دادند به فینال می رسیدم. هیچ کس نمی تواند از زجرها و زحمت های یک ورزشکار حرفه ای باخبر شود.
بعد از مصاحبه شما برداشت هایی مبنی بر بحث تغییر تابعیت برایت پیش آمد توضیحی در این باره می دهید؟
من در آن مصاحبه از پیشنهادهای خارجی ام گفتم. در مصاحبه هم چیزی از تابعیت نوشته نشده بود اما متاسفانه عده ای بعد از آن مصاحبه دست به قلم شدند و بحث های حاشیه ای راه انداختند. من اگر می خواستم دنبال این چیزها باشم دو سال پییش وقتی در تیم قزاقستان بوکسور آمریکایی را ناک اوت کردم و آمریکایی ها قرارداد ۵ ساله برایم آوردند پیشنهادشان را قبول می کردم.چرا باید حالا که سهمیه المپیک را با تمام زجرها و آسیبها و شکستگی بینی و پارگی آشیل پا و ابرویم به دست آوردم این کار احمقانه را کنم؟!
من همینجا اعلام می کنم که با تمام توانم برای موفقیت و بالا بردن پرچم ایران و شادی مردم و رهبر عزیزم تلاش می کنم.
برگردیم به گذشته، احسان روزبهانی چرا و چطور بوکسور شد؟
از ۱۲ سالگی بوکس را شروع کردم. بچه شر و دعوایی بودم. برعکس خیلی از بچه ها که به فکر مهندسی و پزشکی و خلبانی هستند هیچوقت دنبال این چیزها نبودم. همیشه در دعواهای بچگانه من میزدم و دیگران می خوردند. مشوق اصلی ام در بوکس برادرم بود. او خودش قهرمان دو دوره کشور است.
پس خانواده ات هیچوقت مخالف بوکس تو نبودند؟
نه اتفاقا مشوقم هم بودند.دوست داشتند من در بوکس فعالیت کنم و همیشه هم حمایتم کردند. آرزو می کنم سایه پدر و مادر همه بالای سرشان باشند و آنهایی که فوت کرده اند نیز خدا رحمتشان کند.
احسان روزبهانی هنوز عیدی می گیرد؟
راستش نه. سه سال است که همه از من توقع عیدی دارند. امسال عید در کنار خانواده تهرانم و تعطیلات را باید خوب تمرین کنم.
یک دروغ سیزده به ما بگو؟
فدراسیون بوکس خیلی به من می رسد! 116 مهر
۰۸/۰۱/۱۳۹۴ - ۰۹:۴۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]