واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: حداقل ظرفیت سالانه در بخش ساخت و ساز
حداقل ظرفیت سالانه در بخش ساخت و ساز یک میلیون و 500 هزار واحد برآورد میشود در حالی که بیش از 600 هزار تا یک میلیون تقاضا برای آن در بازار وجود ندارد. بنابراین حدودا نیمی از ظرفیت موجود در کشور خالی است. این یک خط تحلیلی است بسیار مهم که بسیاری از تحلیلگران مسکن بر آن اتفاق نظر دارند.
کد خبر: ۴۸۴۱۶۶
تاریخ انتشار: ۲۵ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۲:۰۵ - 16 March 2015
حداقل ظرفیت سالانه در بخش ساخت و ساز یک میلیون و 500 هزار واحد برآورد میشود در حالی که بیش از 600 هزار تا یک میلیون تقاضا برای آن در بازار وجود ندارد. بنابراین حدودا نیمی از ظرفیت موجود در کشور خالی است. این یک خط تحلیلی است بسیار مهم که بسیاری از تحلیلگران مسکن بر آن اتفاق نظر دارند.
به گزارش خبرنگار تابناک اقتصادی، اهمیت آن هم زمانی مشخص میشود که بدانیم خالی ماندن ظرفیت یعنی نیمهتعطیل شدن صنایع وابسته به بخش ساختمان که اعم از صنایعی مثل کاشی و سرامیک، رنگ، شیشه و پنجره، شیرآلات، شوفاژ و پکیج و صنایع مرتبط دیگر است. وقتی تقاضا برای مسکن کاهش یابد به منزله کاهش تقاضا برای این صنایع و در نتیجه حاکم شدن رکود در صنایع مرتبط است.
راه حل به عقیده برخی کارشناسان صادرات است اما نه صادرات کالا، صادرات کل طرفیت بخش ساختمان که شامل صدور مهندسان معمار و تمام صنایع و خدمات جانبی است.
کشورهای همسایه هم تشنه دریافت این خدمات هستند آن هم در شرایطی که در حال توسعه روز به روز سرزمین خود هستند. امارات یکی از این همسایگان است.
همسایهای با پتانسیل ساخت بالا که مهندسان ایرانی که هر روز هم بر تعداد فارغالتحصیلان آن در کشور اضافه میشود، میتوانند به این سرزمین ورود پیدا کنند.
این به مفهوم ساخت فراسرزمینی است. تحلیلگران از جمله عبدالعلیزاده وزیر سابق مسکن معتقدند اگر بر روی این استراتژی کار نشود به زودی با بخش ساختمان ورشکسته مواجه خواهیم بود.
تقاضای جدید با کوچک شدن خانوار
البته این تحلیل در مقابل نظر دیگری قرار میگیرد که معتقد است ظرفیت ها هنوز در کشور خودمان قابل استفاده خواهد بود. مانند عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی که میگوید ما رشد تقاضا خواهیم داشت. دلیل او نیز این است که هرچند نرخ رشد جمعیت کند شده است اما یک نکته در وضعیت خانوار اتفاق افتاده که میتواند به تقاضای جدید برای مسکن بیفزاید.
آخوندی میگوید: ما شاهد یک رشد بسیار زیاد در دهه 60 بودهایم که اثرات خود را در دهه 90 به منصه ظهور رسانده است. در دهه 90 اگرچه نرخ رشد جمعیت کاهش یافته اما نرخ رشد تعداد خانوار به شدت با افزایش روبرو بوده است. یعنی اگر بُعد خانوار در دهه 70 حدود 4.8 نفر بود امروز این عدد به 3.5 نفر رسیده است و روند کاهش بُعد خانوار همچنان نیز ادامه دارد. وقتی بُعد خانوار کاهش مییابد تعداد خانوار افزایش پیدا میکند.
وی میافزاید: لذا در واقع از دید دموگرافی با دو حرکت متضاد روبرو هستیم. یک طرف کاهش رشد جمعیت و یک طرف افزایش رشد خانوار. وقتی هم افزایش رشد خانوار را داریم تقاضا در حوزه مسکن افزایش مییابد. این یک پیام بسیار مهم از جهت برنامهریزی شهری دارد. بنابراین نمیتوان گفت چون رشد جمعیت رو به کاهش است تقاضا هم برای مسکن کاهش مییابد.
با این حال میتوان اینگونه نتیجه گرفت که حتی در صورت داشتن توان استفاده از ظرفیتهای صنایع مرتبط با بخش ساختمان، نه تنها در دستور کار قرار گرفتن ساخت فراسرزمینی لطمهای به ساخت داخل وارد نخواهد کرد بلکه میتواند با ارزآوری که به همراه دارد، چرخ اقتصاد کشور را تندتر به گردش درآورد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]