واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت مهمان/
نگاهی به پخش مجدد «خانه سبز»/ تکرار آثار قدیمی همیشه جالب نیست
پخش مجدد سریال های قدیمی آن چنان هم که انتظار می رود جالب توجه نیست.
خبرگزاری فارس: پخش مجدد سریال خانه سبزاز شبکه دوم سیما واکنش های مختلفی را برانگیخته است. سریالی محبوب به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام که نخستین بار در سال 75 به روی آنتن همین شبکه رفته بود تا چهارشنبه شب های بینندگان نه چندان متوقع آن روزها را رنگی دیگر ببخشد. از آن شب ها تا این شب ها،بیش از هجده سال گذشته است. کودکان قدیم حالا دیگر جوان شده اند و جوان های دیروز پا به سنین میان سالی گذاشته اند. این چنین است که تماشای مجدد این سریال برای بسیاری از افراد خاطره انگیز است. آن ها که شیفته خاطره بازی و نگاه نوستالژیک به هنرهای نمایشی و پدیده های اطراف هستند یقیناً از تماشای مجدد خانه سبز لذت برده و بدشان نمی آید باز هم به تماشای هنرنمایی زنده یاد خسرو شکیبایی و سایر بازیگران این سریال بنشینند. با این وجود بد نیست در نظر داشته باشیم که با گذشت نزدیک به 2 دهه از ساخت این مجموعه،بسیاری از شرایط خاص و مسائل مبتلا به آن زمان تغییر کرده است. به عنوان مثال اگر در آن زمان مساله اشتغال خانم ها در محیط های اداری یک دغدغه یا علامت سؤال بوده است امروزه این مساله به یک ضرورت اجتناب ناپذیر تبدیل شده است.از طرفی دیگر در زندگی های امروز دغدغه های اقتصادی آن چنان پررنگ و اثرگذار شده است که این جور دور هم نشستن ها و دیالوگ هایی که انگار از سر شکم سیری بر زبان می آیند،چندان واقعی و باورپذیرنمی نماید. در عین حال در حالی که زندگی های امروز شدیداً تحت تاثیر تکنولوژی روز و ابزارهای گوناگون ارتباطی قرار دارند طبیعتاً در سریالی چون خانه سبز نمی توان نشانی از این قبیل ابزارها یافت. به همین دلیل ممکن است برخی از کنش ها و واکنش های شخصیت های سریال،تعجب برانگیز و حتی مضحک بنماید. مسائل یاد شده نشان دهنده این است که پخش مجدد سریال های قدیمی آن چنان هم که انتظار می رود جالب توجه نیست. این قبیل سریال ها شاید در ابتدا بتوانند در زمینه جذب دوستداران گذشته موفق عمل نمایند ولی در ادامه به دلیل فاصله بعیدی که با شرایط روز دارند ممکن است چندان توجهی را برنینگیزند. به خصوص آن که مخاطب امروز به واسطه مشاهده فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی مختلف به حدی از بلوغ و کمال رسیده که به سرعت قادر است ضعف ها یا قوت های سریال ها را تجزیه و تحلیل کند. با این همه علامت سؤال بزرگ این است که چرا شبکه دوم سیما که هنوز یکی از پرمخاطب ترین شبکه های سیما محسوب می شود باید بهترین ساعات شبانه خود را به پخش مجدد سریال های قدیمی اختصاص دهد؟ آیا مشکلات مالی باعث کاهش تولیدات تلویزیونی شده یا طرح ها و فیلمنامه های پیشنهادی یا در دست تهیه،آن چنان که باید و شاید چشمگیر و جذاب نیست؟ آیا ادامه این روند،مخاطبان را به سمت و سوی رسانه های بیگانه سوق نخواهد داد؟ با این اوصاف به نظر می آید بد نیست که شبکه دوم سیما،وظیفه ارضای احساسات نوستالژیک مخاطبان بالقوه شبکه های چندگانه سیما را به شبکه های دیگری نظیر نمایش،آی فیلم یا تماشا سپرده و خود با توجه به شرایط روزو رخدادهای امروز،به تهیه و تولید سریال هایی جذاب و تماشاگرپسند همت گمارد. نگارنده: فرهاد خالدار انتهای پیام/
93/12/22 - 13:56
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]