محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832320799
یادداشت کارگردان فیلم «ارسال آگهی تسلیت برای روزنامه» فراموش کرده بودم دست‌های نامرئی تو را به سمت سینمای غیر فرهنگی سوق می‌دهند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت کارگردان فیلم «ارسال آگهی تسلیت برای روزنامه»
فراموش کرده بودم دست‌های نامرئی تو را به سمت سینمای غیر فرهنگی سوق می‌دهند
انگار فراموش کرده بودم و شاید نمی‌دیدم که دست‌های نامرئی در آخر شانه‌ام را می‌گیرند و تو را به سمت سینمای غیر فرهنگی سوق می‌دهند، موجی شعار زده که گفتارشان سینمای مردمی است، اما ذره‌ای رسالت و دغدغه مردم در رفتارشان مشهود نیست.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس،ابراهیم ابراهیمیان کارگردان فیلم سینمایی «ارسال آگهی تسلیت برای روزنامه» به مناسبت اکران عمومی نخستین فیلمش یادداشتی را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است. وی در این یادداشت نوشته است:«روزی که قرارمان بر این شد فیلم «ارسال آگهی تسلیت برای روزنامه» را بسازیم، همه وجودم را شوقی عجیب دربرگرفته بود که بالاخره قصه به سر رسید و مسیر ساخت فیلم اول ایجاد شد. آن روزها آن قدر هیجان زیر پوستم می‌دوید که به جز ساخت فیلمی خوب و شکل یافته از حجم توانایی‌هایم فکر نمی‌کردم. انگار یادم رفته بود که مفاهیمی جز ساخت یک فیلم همچون ارواحی سرگردان در سینمای ما حضور دارند که مسئولیت‌شان ندیدن و بی مهری در قبال فیلم‌های دغدغه‌مند است. انگار فراموش کرده بودم و شاید نمی‌دیدم که دست های نامرئی در آخر شانه ام را می‌گیرند و تو را به سمت سینمای غیر فرهنگی سوق می‌دهند، موجی شعار زده که گفتارشان سینمای مردمی است، اما ذره‌ای رسالت و دغدغه مردم در رفتارشان مشهود نیست،اما حالا که در این نقطه ایستاده‌ام، پس از شرایط سخت تولید فیلم مستقل و اکران سردستی و مظلومانه این فیلم خودم را اینگونه راضی می‌کنم که این نیز تجربه‌ای بود سرشار از لحظات شیرین و تلخ.
لحظاتی که نتیجه اش فیلمی است برآمده از دغدغه های من که آرام آرام جزئی از هویتم می‌شود. اینکه من فیلمسازم و باید فیلم بسازم.
خوشحالم که بار غم شرایط بد اکران با حضور کیانوش عیاری؛ فیلمساز محبوبم و همه دوستان نازنینم در مراسم اکران خصوصی فیلم، سبک تر شده و خوشحالم که فیلم رفته رفته در حال پیدا کردن مخاطبانش است». ابراهیم ابراهیمیان انتهای پیام/
93/12/11 - 11:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها