تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819595164
- وقتی وظایف اصلی فراموش می شوند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: وقتی وظایف اصلی فراموش می شوند تهران- ایرنا- «وقتی وظایف اصلی فراموش می شوند» عنوان یادداشت امروز -چهارشنبه- روزنامه «شهروند» به قلم «مصطفی عابدی» روزنامه نگار است که در آن می خوانیم: وقتی که دولت (به معنای عام آن شامل تمام قوای حکومتی) به کارهای فرعی بپردازد، به ناچار از پرداختن به کارهای اصلی خود غافل خواهد ماند. این واقعیتی است که دولت ما در حد زیادی دچار آن است.
نویسنده می افزاید: وظایف تصدی گری همچون فروش بنزین و تصدی حمل ونقل و قیمت آنها، ربطی به دولت ها ندارد. وظایف اصلی هر حکومتی، تأمین امنیت و نظم و برقراری عدالت و قانون گذاری و تعیین میزان ها و استانداردهاست. در مراحل بعد آموزش و بهداشت هم اضافه می شوند. با توسعه جوامع، مسائلی از قبیل حفظ محیط زیست و تأمین زیرساخت ها برای توسعه و رشد نیز در دستورکار دولت ها و حکومت هاست. سایر وظایف از شمول حاکمیت خارج می شود و به عهده سازوکارهای مردمی و اقتصادی قرار می گیرد. ولی اگر نهادهای حکومتی به وظیفه اصلی خود نپردازند یا قادر به پرداختن نباشند، به کارهای حاشیه ای مثل قیمت گذاری مشغول می شوند. کارهایی که به نظر می رسد که موردپسند مردم هم هست و با منطق عوام فریبی دفاع از مصرف کننده و مردم انجام می شود. پرداختن به این کارها موجب بزرگ شدن دولت و در نتیجه کاهش تحرک و غیرچالاک شدن دولت می شود. چنین دولتی به مرور خود را رقیب بخش خصوصی می بیند و ناخواسته به رودررویی با مردم می پردازد. بیش از چهار دهه است که حکومت در ایران درگیر قیمت سوخت و انرژی است. در حالی که ربط این کار با دولت معلوم نیست. دولت فقط باید جلوی انحصار را بگیرد و مقررات مناسب وضع کند و راه ها و ارتباطات را امن کند تا کالا و خدمات به بهترین صورت و ارزان ترین قیمت تولید و عرضه شوند. در چنین صورتی مردم خودشان کالا را تولید و وارد و صادر و عرضه می کنند. اگر در مواردی هم مشکلی در تولید یا واردات کالای خاصی پیش آید (مثل زمان جنگ) دولت ها به طور موقتی تعادل را برقرار می کنند. ولی به نظر می رسد که نهادهای حکومتی ایران ازجمله مجلس، قصد ندارند که این گونه امور را رها کنند و به کار اصلی خودشان بپردازند. نمونه اش اظهارنظر اخیر یکی از نمایندگان که گفته است مجلس باید به قیمت خودرو بیشتر نظارت کند. خودرویی که روزانه هزاران مورد آن در بازار خرید و فروش می شود، بدون این که دولت اطلاعی از قیمت آن داشته باشد. حال می خواهند بر قیمت کارخانه نظارت کنند. این نوع نظارت ها زمینه را برای شکل گیری فساد هم فراهم می کند. وقتی که اختلاف قیمت میان کارخانه و بازار به ١٠ میلیون تومان برسد، سفارش این یا آن فرد صاحب نفوذ موجب می شود که حواله یک خودرو با ١٠ میلیون ارزان تر نصیب فرد سفارش شده شود و آن را بلافاصله در بازار آزاد که فارغ از قیمت گذاری است، بفروشد! یا تصمیم اخیر مجلس درباره افزایش ٥ درصدی قیمت حامل های انرژی و تبدیل قیمت بنزین از لیتری ٧٠٠ تومان به لیتری ٧٣٥ تومان! که از نظر جامعه و با توجه به نرخ تورم و فقدان پول خرد برای پرداختن بنزین خریداری شده (!) بیشتر شبیه به یک لطیفه می ماند و معلوم نیست که اصولاً این ٥ درصد از کجا آمده است؟ این نوع کارها در ظاهر با هدف دفاع از مردم انجام می شود ، ولی کیست که نداند این نوع قیمت گذاری ها به ضرر تولید و درنهایت به ضرر مردم و اشتغال است. حتی در برخی از موارد تولیدکنندگان مجبور شده اند که قیمت های مصوب را نادیده گرفته و پایین تر از آن بفروشند، زیرا در رقابت شکست می خورده اند. مخابرات و هزینه های اینترنت از این جمله است که همراه اول اعلام کرده قیمت اینترنت خود را ٨٠٠ درصد کاهش داده است، درحالی که قیمت های قبلی مصوبه کمیسیون مربوطه بوده است. ولی مخابرات متوجه شده که اگر در شرایط رقابتی قرار بگیرد، مجبور است قیمت خدمات و کیفیت آن را بهبود ببخشد. در غیر این صورت به سرعت عقب خواهد افتاد و متضرر می گردد. در مورد خودرو هم همین قاعده است. سوخت و انرژی هم همین طور. لازم است یک بار برای همیشه، نهادهای گوناگون، دندان قیمت گذاری خود را بکشند، مگر در موارد استثنا که ساز و کار عرضه و تولید دچار اختلال جدی شود و اجازه دهند مردم با قیمت و کیفیت بهتری، کالاها و خدمات خود را تهیه کنند. درحال حاضر این سوال مطرح است که چرا با وجود کاهش قیمت سوخت در جهان قیمت آن در ایران کاهش نیافته بلکه افزایش هم پیدا کرده است. فارغ از درستی این ادعا به نظر می رسد که اکنون بهترین وقت برای خلاص شدن از قیمت گذاری انرژی است. تجربه اوایل دهه پیش که آزادسازی قیمت خودرو بود، نشان داد که این کار نتیجه مطلوب هم داشته است. از همه مهم تر این که با خلاص شدن از قیمت گذاری نه تنها بخشی از زمینه های فساد از میان می رود بلکه نهادهای حکومتی نیز مشغول وظایف اصلی خود خواهند شد.
منبع: شهروند
اول**1368**
06/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها