تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837419970
سینمای دوستدار محیط زیست؛ واقعیت یا خیال؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سینمای دوستدار محیط زیست؛ واقعیت یا خیال؟ فرهنگ > سینما - امروزه نگاهی اجمالی به اخبار کافی است تا اهمیت و اولویت مسائل زیست محیطی را درک کنیم؛ خشک‌سالی، خشک شدن دریاچه ارومیه، طوفان گرد وخاک در اهواز، انباشت زباله‌های شهری، آلودگی هوا وموارد متعدد دیگر ذهن ما درگیر می‌کنند، گاهی وجدانمان را می‌آزارند و ممکن است اندکی هم نگرانمان کنند.
پشت تبریزی ها
غفلت پاکی بود که صدایم می زد
پای نی زاری ماندم باد می آمد گوش دادم
چه کسی با من حرف می زد ؟
(سهراب سپهری، در گلستانه: مجموعه حجم سبز)
در دنیای امروز شاید بیش از هر چیز سخن از توسعه پایدار به عمل می‌آید و یکی از مهمترین شاخص‌های دستیابی به آن محیط زیست سالم معرفی می شود. در حالی که محیط زیست قربانی توسعه شده و به مدد بی توجهی انسان ها در آستانهنابودی قرار گرفته‌است. برای دستیابی به محیط زیست سالم هزاران طرح و برنامه آموزشی و ترویجی تهیه شده و به اجرا درآمده است اما چگونه است که همچنان حرف‌های زیبای زیست محیطی تنها در حد شعار باقی مانده، طرف‌داری از محیط زیست به یک ژست اجتماعی تبدیل شده و هنوز آن طور که شایسته است مردم ما مسئله حفاظت از محیط زیست را اولویت زندگی خود نیافته‌اند؟ چرا این نگرش در ما شکل نگرفته است که بخش عمده‌ای از ویرانی به بار آمده ناشی از رفتار ما در مواجهه با طبیعت است و تغییری در سبک زندگی ما در این زمینه هنوز اتفاق نیفتاده است، علیرغم آنکه در دیگر مؤلفه‌های سبک زندگی بسیار سریع و همگام با دنیا عمل کرده‌ایم.گویا هنوز باور نداریم که تغییر باید از درون تک تک ما اتفاق بیفتد.
کشور ما با مشکلات زیست محیطی متعددی مواجه است برون رفت از این مشکلات نیازمند عزم ملی و حرکت عمومی و همکاری و هم‌افزایی اقدامات همه نهادها، سازمان‌ها و سمن‌ها و تک‌تک مردم است.رسانه‌های جمعی به دلیل گستره وسیع پوشش و نفوذ، نقشی مهم و اثربخش در این زمینه دارند. اكنونبرايبسياريازافراد،بخشگسترده‌ايازجهان،همانچيزياستكهيابرصفحهتلويزيونوسينمابهنمايشدرمي‌آيديادرديگررسانه‌هانقشمي‌بندد. رسانه ها این قدرت را دارند که واقعیت را بازنمایی کنند و نظم نوینی را پایه ریزی نمایند. با این حال اگرچه فهم ما از طبیعت و رفتار ما در قبال محیط زیست به میزان دانش و آگاهی ما از موضوعات زیست محیطی بستگی دارد اما این دانش باید برانگیزاننده باشد. زیرا ارائه دلایل علمی ممکن است از نظر شناختی و عقلانی مردم را متقاعد کند ولی لزوما سبب تغییر رفتار آنها نخواهد شد این بدان علت است که رفتار ما ریشه در نگرش‌ها و باورهای ما دارد و تا زمانی که درستی این باورها به چالش کشیده نشود افزایش اطلاعات تغییری ایجاد نخواهد کرد. بنابراین باید درک افراد از باورهایشان را تحت تأثیر قرار داد و هیجانات و احساسات آنها را تحریک نمود. شاید به این دلیل است که بسیاری از برنامه های ارتباطی در خصوص محیط زیست نتیجه ملموس و قابل توجهی به بار نیاورده و با شکست مواجه شده‌اند. چون اکثرا تک بعدی، فاقد عمومیت و پراکنده هستند و عمدتا بارویکرد پدرسالارانه، نصیحت محور و دستوری از بالا به پایین صورت می گیرند. صرف آگاهی دادن به مردم برای تغییر رفتار آنها کافی نیست ارزش ها، نگرش‌ها و باورها، احساسات و عواطف و سبک زندگی آنها باید مورد ملاحظه قرار گیرد.
تمام کسانی که با رسانه‌ها سرو کار دارند به قدرت بی بدیل آنها در بازنمایی واقعیت آگاهی دارند. هرگاه بپذيريم كه رسانه‌هاي جمعی مانند سینما و تلويزيون، وسيله‌اي هستند كه از طريق آنها، بخش عمدة مخاطبان ويژگي‌ها، شباهت‌ها و تفاوت‌هاي خود را با افراد و گروه‌هاي ديگر درك مي‌كنند، محتواي بازنمايي‌ها و تصاوير رسانه‌اي در شكل‌دهي به تصاوير ذهني و برداشت‌هاي مخاطبان اهميت حياتي خواهد يافت. الگوهايي كه در رسانه‌ها به كار گرفته مي‌شوند ممكن است به كشف ماهيت باورها و برداشت‌هاي ذهني مخاطبان در مورد افراد و گروه‌هاي خاص، و مشاغل و نقش‌هاي اجتماعي وافراد متعلق به ديگر فرهنگ‌ها و اقليت‌هاي قومي ـ مذهبي كمك كنند.
مسئله مهم در این گستره تأثیراتی است که رسانه‌ها درساخت واقعیتهای اجتماعی ایفا می‌کنند. این ذهنیتها یا «واقیتهای برساخته» صرفا واقعیتهای انتزاعی نیستند بلکه اثرات و پیامدهای عینی دارند و رفتارها و تعاملات افراد را شکل می‌دهند. رسانه ها حکم تیغ دولبه‌ای دارند که هم می‌توانند مخرب باشند و هم می توانند نقش اساسی در توسعه همه جانبه جامعه داشته باشند. اصولا بهترین ابزار برای هماهنگی تمام سیستم‌های جامعه، رسانه‌ها هستند. رسانه‌ها می توانند نیازها و نقاط قوت و ضعف کشور را در هر موضوعی به تصویر کشند، اطلاع رسانی کنند و از سوی دیگر سازمان ها، نهادها و مردم را در رفع نیازها بسیج کنند.
در این میان رسانه سینمامانند سایر وسایل ارتباط جمعی زبان مخصوص خودش را دارد زبانی که در زمینه آن پدید آمده و در فضای آن معنا دارد. در فرایند ارتباطات رسانه‌ای، رسانه اقدام به بازنمایی واقعیت می‌کند و به طور حتم، معنای تولیدی در این فرایند، معنای تولید شده رسانه به شمار می‌رود، نه آنچه در واقعیت وجود دارد و رسانه همواره در این فرایند، خنثی و بی‌طرف نیست. سینما مخاطب خاص خود را دارد فعال و انتخابگر. سینما تماما یک رسانه انتخابی است و محاطبان به گونه ای فعال آن‌را برمی‌گزینند بنابراین در رمزگشایی از محتوای فیلم فعالانه عمل خواهند کرد. سینما عمدتاً ساختاری قصه گو دارد.مستقیم قصه‌اش را عرضه می‌کند. از این حیث مخاطب خود را همیشه چونان کودکی که تنها با قصه ها میتواند دنیا را فهم کند نگاه می‌دارد.
فیلم «طعم شیرین خیال» ساخته کمال تبریزی از این منظر که شاید اولین فیلم بلند سینمایی است که به طور مشخص مشکلات محیط زیست را مورد توجه قرار داده است حائز اهمیت است. این فیلم طیف وسیعی از مشکلات محیط زیست را یادآور می شود و گروه های مختلفی از مخاطبان را خطاب قرار داده است. از سیاستگذاران کشور در زمینه تولید انرژی و طرح های زیست محیطی گرفته تا مردم عادی جامعه و اعضای یک خانواده را. فیلمی است با محتوایی که به طور مشخص متعلق به گروهی خاص نمی باشدکه تنها آنها را بیم یا هشدار دهد بلکه همه را مخاطب قرار داده است. این از آن جهت است که تک تک افراد جامعه در پیدایش و تداوم آلودگی های زیست محیطی سهم دارند پس همه آنها باید بدانند که پیامد رفتار آنها با طبیعت چه خواهد بود. از سوی دیگر ویژگی ساختاری فیلم ترکیب جالبی از قالب‌های بسته‌بندی پیام را به مخاطب ارائه می‌دهد. هشدار خطرات بسیار جدی که در انتظار فردای ماست در قالب موشن کپچر و طنزگونه به مخاطب عرضه شده است. این نوع فانتزی نکته بسیار کلیدی در حوزه ارتباطات زیست محیطی است که در آن ضمن آگاه سازی مخاطبان نباید زمینه ایجاد ترس و وحشت را در مخاطب پدید آورد. وی تلاش دارد تا از طریق فیلم خود نگرانی و حساسیت شهروندان را برانگیزدپیامد طبیعی این امر میتواند تأثیر بر تصمیم گیری های کلان کشور و تغییر رفتار مخاطبان باشد.
بازنمایی تبریزی در این فیلم از موضوع محیط زیست، فعالان این عرصه و جامعه درخور تأمل است. با توجه به این نکته که عمل بازنمایی میتواند بر چگونگی شکل‌گیری تجارب گروه‌‌ها در جهان و چگونگی فهمیده شدن آنها یا وضع قانون توسط دیگران (برای این گروه¬ها) تاثیرات ملموس و واقعی داشته باشد به نظر می رسد مؤلفه های مختلفی را مدنظر داشته است. از انتخاب خانواده‌ای مرفه (سبک زندگی و لزوم تغییر در آن) تا فردی از طبقه شغلی بالای جامعه (استاد دانشگاه)، انتخاب کرمان شهری کویری (توجه به قابلیتهای بالقوه موجود در کشور)، رقابت های موجود در فضاهای علمی کشور و منافع مادی بخشی از این جامعه، انتخاب کویر و مهربانی مردمانش همه نکات قابل تأملی است.
شخصیت محوری فیلم؛ گروس رازیانی با بازی اغراق شده شهاب حسینی، شخصیت دوستدار محیط زیست است. در بازنمایی شخصیت وی دو نکته مورد توجه قرار گرفته است اول آنکه او از جمله افرادی است که سعی دارد در لحظه لحظه زندگی خود محیط زیستش را لمس کند و با آن در ارتباط باشد، دوستش بدارد و مواظبش باشد. برای این منظور نه فقط خود مراقب رفتارهای خود می باشد که به رفتارهای دیگران نیز حساس است و در صورت مشاهده هر آنچه خلاف باورهای او در قبال محیط زیست است برخورد می کند و هشدار می دهد. چهره ای به غایت ساده که گویی طبیعت در جانش نشسته، پاک و بی آلایش مانند خود طبیعت بی منت می بخشد و ارزانی می دارد. اما وجه دیگر این بازنمایی فردی است که از فرط سادگی و فرورفتن در باورهایشبه ساده لوحی می گراید و الگوی کهنه و نخ‌نمای بازنمایی دانشمندان در قالب تیپ‌های فاقد تعال روانیرا تداعی می‌کند. این موضوع را در تمامی نمادها و نشانه های مربوطبه وی می توان شاهد بود. طرز پوشش، نوع تعاملات بین فردی و جمعی وی، دوچرخه ای که سوار می شود، خانه او و تزئیناتش و موجوداتی که به صورت نامتعارف درکنار هم (گربه و پرنده)نگهداری می‌کند و حتی غیرعادی بودن هدیه او به خانم قناد (کرم خاکی و بوییدن آن) و گفتگویش با کویر، آنچنان غیرمتعارف می نماید که حسی از احترام به طبیعت را در مخاطب برنمی انگیزد. از آنجا که جریان مداوم و مکرر بازنمایی رسانه‌ها از جهان واقع، به طرز قوی بر ادراکات و کنشهای مخاطبان تأثیر می‌‌گذارد . اگرچه تمامی این نشانه ها حکایت از یکی شدن وی با طبیعت دارد اما مشکل این بازنمایی، تصور و تلقی است که ممکن است از دوستداران محیط زیست در ذهن مخاطب شکل بگیرد و آن ارائه نوعی تصویر ساده لوحانه و تعمیم آن به تمامی افرادی است که در این زمینه ها فعالیت می کنند یا به نوعی علاقمندند سهمی در حفظ طبیعت دارا باشند. و این ساخت کلیشه‌ای است که می تواند در اذهان ماندگار شود.
از آنجا که پایگاه اقتصادی و اجتماعی افراد در جلب اعتماد مردم بسیار تعیین کننده می باشد فردی با موقعیت گروس رازیانی که در قامت یک رهبر فکری در این زمینه معرفی شده است نمی تواند باورپذیری شایسته را در مخاطب پدید آورد هر چند به یقین پیام فیلم که بازنمایی معضلات زیست محیطی کشور و قابلیت های کشور در تغییر شرایط کنونی دز ذهن مخاطبان نشست خواهد کرد اما از آنجا که منبع پیام از اعتیار و باورپذیری شایسته برخوردار نمی باشد ممکن است رمزگشایی مورد نظر تبریزی در مخاطب صورت نگیرد.
تبریزی در بازنمایی خود محیط زیست را چهارچوب¬گذاری کرده و عناصری را برگزیده و روایت خود را از منظر خانواده ای مرفه بیان داشته است. انتخاب خانواده ای مرفه و یادآوری انبوهی از مشکلات ناشی از بی توجهی به محیط زیست در این سطح جامعه نشان از آن دارد که تغییر رفتار باید از لایه های بالای جامعه شروع شود چراکه همواره سبک زندگی آنها مؤثر بر طبقات پایین جامعه بوده است.
بدین‌ترتیب با توجه به اینکه رسانه‌ها با ساخت واقعیت، جامعه را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند. اگرچه ورود به چنین فضایی در سینمای کشور اتفاق بسیار فرخنده ای است که باید به فال نیک گرفته شود و نمایانگر توجه فزاینده به موضوع محیط زیست و حضور فعال رسانه های دیگر غیر از تلویزیون است با این حال باید با ملاحظات بیشتری فرایند انتقال فرهنگ صحیح زیست محیطی را در جامعه شکل داد. 4545
کلید واژه ها: کمال تبریزی - محیط زیست -
چهارشنبه 29 بهمن 1393 - 12:20:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 105]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها