تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849759190
نگاهی به فیلم «من دیگو مارادونا هستم» پوچی و بامزگی که به بحران تبدیل می‌شود/آیا مخاطب ایرانی این نوع کمدی را می‌پسندد؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به فیلم «من دیگو مارادونا هستم»
پوچی و بامزگی که به بحران تبدیل می‌شود/آیا مخاطب ایرانی این نوع کمدی را می‌پسندد؟
تمام داستان بر مبنای یک سوءتفاهم شکل می‌گیرد و این نکته مهم در فیلم دیده می‌شود که در یک خانواده هیچ‌کس زبان دیگری را نمی‌فهمد! افراد نمی‌توانند با هم ارتباط برقرار کنند و وقتی این ارتباط ساده شکل نمی‌گیرد هر اتفاق ساده و شاید ابلهانه به بحران تبدیل می‌شود.
به گزارش خبرنگار سینمایی، پنجمین فیلم بهرام توکلی شباهتی به آثار قبلی او ندارد. تنها نکته مشترک در آثار این کارگردان، نشانه‌های تجربه‌گرایی است که می توان به وضوح مشاهده کرد. فیلم روایتگر داستان نویسنده ای است که در برابر تهدید یک بیمار روانی، مجبور می‌شود تا هرچه سریع‌تر داستان نیمه‌کاره‌ای را تمام کند. داستانی که قصد نوشتن آن را دارد مربوط به اعضای خانواده‌اش است و درگیری میان آنها سوژه قصه این فیلم می‌شود. در نهایت کار آن‌قدر بالا می‌گیرد که مرز میان واقعیت و روایت ذهنی نویسنده در هم می‌ریزد و داستان فیلم در بین واقعیت و تخیلات ذهنی نویسنده در رفت و آمد است. تمام داستان بر مبنای یک سوءتفاهم شکل می‌گیرد و این نکته مهم در فیلم دیده می‌شود که در یک خانواده هیچ‌کس زبان دیگری را نمی‌فهمد! افراد نمی‌توانند با هم ارتباط برقرار کنند و وقتی این ارتباط ساده شکل نمی‌گیرد هر اتفاق ساده و شاید ابلهانه به بحران تبدیل می‌شود. خانواده‌هایی که به هم نزدیک هستند اما حرف یکدیگر را نمی فهمند و فضای خانه پر از استرس و نگرانی و سوءتفاهم است. من دیگو مارادونا هستم پر است از جملات قصار و گوشه و کنایه‌های پنهان و آشکار. حرف‌ها و دیالوگ‌هایی که از آن بوی تمسخر و هجو برخی از بنیان‌های سیاسی و اجتماعی هم به مشام می‌رسد. توکلی به عمد به سراغ یک نویسنده رفته است تا بتواند دو پایان برای داستان تصویر کند. پایان اول تلخ است زیرا در پایان اول وقتی نویسنده سر قرار حاضر می‌شود توسط بیمار روانی دستگیر شده و به ستون بسته می‌شود و قصد دارد او را بسوزاند، در شرایطی که پیش از این نیز افراد دیگری را کشته است. در پایان دوم که نویسنده به اجبار بیمار روانی آن را روایت می کند همه چیز به خوبی و خوشی به اتمام می‌رسد. توکلی در این بخش از داستان همه چیز را به هجو تبدیل می‌کند و هیچ شباهتی به واقعیت ندارد. فیلمساز در این بخش همه چیز را به سخره می‌گیرد و این نوع هجویه برای مخاطب ما که عادت به این نوع آثار ندارد قابل لمس نیست. شاید بتوان گفت فیلمساز در این بخش به فیلم‌های سفارشی که برخی از فیلمسازان مجبور به ساخت آن می‌شوند اعتراض می‌کند. اگر نوع روایت و بازی‌ها را از فیلم جدا کنیم داستان هیچ نکته جذابی ندارد. در بخش میزانسن فیلم شلخته و صحنه‌های شلوغ و پر سر و صدا که بازیگران در آن حضور دارند و فیلم با دعواها و کشمکش‌های بی پایان و دیالوگ‌هایی که توسط تعدادی از بازیگران تکرار می‌شود جلو می‌رود، با لحظه‌های پوچی که بعضی از آنها بامزه است. به همین دلیل است که پایان خوب یا بد کاراکترها برای مخاطب فرقی نمی‌کند. شاید بسیاری معتقد باشند این فیلم با حضور تعداد زیاد بازیگران صاحب نام و فضای کمدی که در برخی از صحنه‌ها ایجاد شده گیشه خوبی داشته باشد اما نکته قابل توجه این است که مخاطب سینمای ما ذائقه‌اش با این نوع کمدی آشنا نشده است. انتهای پیام/
93/11/21 - 09:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها