تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834556891
نگاهی به فیلم «خداحافظی طولانی» عاشقانه جنوب شهری موتمن بدور از سیاه‌نمایی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به فیلم «خداحافظی طولانی»
عاشقانه جنوب شهری موتمن بدور از سیاه‌نمایی
فرزاد موتمن در فیلم جدید خود عاشقانه‌ای ساده را روایت میکند که محوریت داستان طبقه کارگر جامعه است که این بار هیچ خبری از سیاه‌نمایی و تلاش بی خود برای بدبخت نشان دادن آدم‌ها به هر دلیلی نیست.
خبرگزاری فارس- احسان هوشیارگر: سال‌ها بود فیلم خوبی از فرزاد موتمن ندیده بودیم. این اولین جمله‌ای است که بعد از دیدن «خداحافظی طولانی» به ذهن خطور میکند و خوشحال از اینکه بالاخره موتمن به همان سبک و سیاق آشنایی فیلمسازی‌اش برگشته است. عاشقانه جدید موتمن، مخاطب را باردیگر در حال و هوای «شب‌‌های روشن» می‌برد اما تفاوت بزرگ این فیلم با فیلم قبلی موتمن در انتخاب طبقه اجتماعی فیلم است. فیلم جدید موتمن روایت عاشقانه از طبقه کارگر جامعه است. فضای فیلم در جنوب تهران و منطقه راه‌‌آهن می‌گذرد، موتمن فضای روشنفکری فیلم قبلی‌اش را با فضایی کارگری عوض کرده اما در این تغییر فضا، به خوبی از افتادن به دام سیاه‌نمایی پرهیز کرده است. عاشقانه «یحیی-ماهرو»، در انتهای فیلم تبدیل به عاشقانه «یحیی-طلعت» می‌شود و فیلمساز به خوبی می‌تواند مخاطب را با فیلمش همراه کند. گره‌های فیلم به درستی و در زمان‌های مناسبی باز می‌شوند و بعد مخاطب با عشقی از دست رفته مواجه می‌شود که حالا با ورود عشقی جدید دارد به زندگی تیره و تار یحیی رنگ دیگری می‌دهد. یحیی که عاشقانه ماهرو را با وجود بیماری برای زندگی انتخاب کرده؛ حالا بعد از فوت ماهرو با طلعت آشنا می‌شود که انگار همه زندگی یحیی را می‌داند اما موتمن به گونه‌ای گره‌های فیلم را باز میکند که تاپایان داستان کشش خود را حفظ میکند. فیلم در منطقه‌ای جغرافیایی از تهران امروز روایت می‌شود که به بیش از هر چیز فقر مردمان این منطقه آشناست اما در عاشقانه موتمن خبری از سیاه‌نمایی و بدبختی نیست و آدم‌ها تنها به جرم زندگی در چنین محیط جغرافیایی محاکمه نمی‌شوند و همه چیز در خدمت فضای عاشقانه‌ای که فیلمساز می‌خواهند برای مخاطب خود روایت کند، قرار دارد. با این همه فیلم موتمن را نمی‌توان یک فیلم کامل و بدون نقص نامید؛ هرچند قاب‌های فیلم بسیار هوشمندانه طراحی شده است اما برخی پلان‌های اضافی نظیر زدو خورد‌های دائمی یحیی با برادر ماهرو آنقدر در فیلم تکرار می‌شود که ضرباهنگ فیلم را می‌گیرد. بخصوص اینکه ما اساس با یک فیلم حادثه‌ای طرف نیستیم و فیلمی عاشقانه نگاه می‌کنیم که تعدد درگیریهای فیلم که در برخی پلان‌ها واقعا بی مورد است، باعث افت ریتم فیلم می‌شود. با وجود این ضعف عمده باید گفت موتمن بالاخره بعد از چندین تجبه ناموفق، توانسته فیلمی بسازد که حال مخاطب را خوب میکند. انتهای پیام/
93/11/14 - 08:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها