واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فرزاد موتمن در نشست فیلم «خداحافظی طولانی»
طبقه کارگر را از سینما حذف کردهایم/ تمام بار فیلم بر دوش سعید آقاخانی بود
کارگردان فیلم سینمایی «خداحافظی طولانی» گفت:نکتهای که مرا مجذوب این فیلمنامه کرد این بود که فیلم در طبقه کارگری میگذرد و من سالهاست که دوست داشتم فیلمی با شخصیتهای کارگر بسازم، متأسفانه در طی سالیان اخیر طبقه کارگر را از سینما حذف کردیم و این شرمآور است.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، نشست تیم فیلم «خداحافظی طولانی» با حضور عوامل این فیلم از جمله فرزاد موتمن کارگردان، سعید آقاخانی و سارا بیات بازیگر، علی حضرتی تهیهکننده، ایرج شهرزادی صدابردار، میثم کائد مدیر تولید و اهالی رسانه برگزار شد. فرزاد موتمن در ابتدای این نشست گفت: قصه این کار را اصغر عبداللهی نویسنده و فیلمنامهنویس نسبتاً قدیمی که با کارهای او از دهه 60 آگاه هستیم است. من از این قصه بیاطلاع بودم و مشغول کار بر روی فیلمنامه خودم بودم تا از من تماس گرفته شد و از من خواستند این فیلم را بسازم. وقتی فیلمنامه را دیدم ترجیح دادم کار خودم را کنار بگذارم و بر روی این فیلمنامه متمرکز شوم. وی افزود: اولین نکتهای که این فیلمنامه مرا به خود جذب کرد این بود که فیلم عشقی بود، من عاشق این ژانر هستم و میزان سنهایی که نوشته شده بود این امکان را به من میداد که این عشق را به لحاظ گرافیکی هم در بیاورم. موتمن ادامه داد: نکته دومی که مرا مجذوب این فیلمنامه کرد این بود که فیلم در طبقه کارگری میگذرد و من سالهاست که دوست داشتم فیلمی با شخصیتهای کارگر بسازم، متأسفانه در طی سالیان اخیر و به دلیل مسائل تجاری خیلی از فیلمها از چهارراه پارک وی به بالا اتفاق میافتد و ما طبقه کارگر را از سینما حذف کردیم و این شرمآور است. موتمن با اشاره به نکته دیگری در خصوص جذابیت فیلمنامه «خداحافظ طولانی» گفت: این فیلم این اجازه را به من میداد تا در فضایی وستر کارکنان و این فیلم این استاتیک را داشت. اساساً تقابل یک فرد با یک جامعه از استاتیک وستر برخوردار است. در فیلمهای وستر میبینیم که سواری وارد شهرهای کوچک میشود و همه چهرهها به طرف او برمیگردد و همه نگاهها به ما میگوید که این مرد یک قصه ناگفته دارد. شروع فیلم «خداحافظ طولانی» هم به همین گونه است، مردی به کارخانه به میرود و همه نگاهها معطوف او میشود. این کارگردان یادآور شد: لوکیشنها هم این اجازه را میداد تا استاتیک روی سن را در فیلم داشته باشیم من تا به حال در این فضا کار نکرده بودم و در آخر نکتهای که باعث شد من این فیلم را بپذیرم گروه تهیه و تولید بود که پولشان آماده بود و من میدانستم که من را سرکار نمیگذارند. ساره بیات در ادامه این نشست گفت: من روزی که فهمیدم قرار است فرزاد معتمن این فیلم را بسازد خیلی مشتاق حضور در این فیلم بودم چرا که آثار او را به عنوان یک فیلمساز و کارگردان مولف دوست دارم. او اعتبار و احترامی خاص برای بازیگرانی که در فیلم حضور داشتند قائل میشود که این برخورد او قابل تحسین بود. سعید آقاخانی دیگر بازیگر این فیلم در خصوص ایفای یک نقش جدی در فیلم معتمن گفت: خود من هم در ذهنم نمیگنجید که روزی جنین نقشی به من پیشنهاد شود. تمام کارهای من کمدی هستند اما وقتی فیلمنامه را خواندم میدانستم که میتوانم این کار را انجام دهم. فرزاد موتمن در این خصوص گفت: ما برای نقش اصلی فیلم به یک بازیگر 40 و 50 ساله احتیاج داریم که هم بتواند تلخی کاراکتر را در بیاورد و هم لباس کارگری به تنش بیاید متاسفانه بازیگرانی که در سینمای ایران این قابلیت را داشته باشند بسیار کم هستند. وی افزود: خیلی فکر کردیم که این نقش را به چه کسی واگذار کنیم جلسهای تشکیل دادیم و در آن میثم کائب مدیر تولید فیلم با ترس و لرز سعید آقاخانی را برای این نقش پیشنهاد داد. در ابتدا وقتی این پیشنهاد مطرح شد همه سکوت کردند اما پس از اندکی تامل از او خواستم تا بیاید و با او صحبت کنیم. کمدینها خیلی خوب میتوانند نقشهای جدی را بازی کنند شاید در ابتداد تردیدهایی در خصوص انتخاب آقاخانی داشتم اما از همان یکی دو روز اول وقتی تمرکز و حواسجمعی او را دیدم دانستم که هم چیز خوب خواهد شد ودیگر با او زیاد حرف نزدم این فیلم به طرز وحشتناکی مدیون سعید آقاخانی است و تمام بار فیلم را او بر دوش میکشد. موتمن ادامه داد:سعید آقاخانی چشمانی خندان دارد و در این فیلم او حرکات چشمانش را شگفتانگیز کنترل میکند و تلخی نقشش را درآورده است. معتمن در خصوص موضوع به کما رفتن در فیلم نیز گفت: سالهاست که در مجامع پزشکی این بحث به کما رفتن و مسائل این چنینی مطرح میشود اما بحث این فیلم بر روی این موضوع متمرکز نشده است و ما نمیخواستیم زیاد به این موضوع بپردازیم ما بحثمان این بود که نشان دهیم که یحیی هر کاری که کرد از سر عشقش به ماهور بود. موتمن در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه فیلم فضایی نوستالژی را تداعی میکند یا خیر گفت: این فیلم خیلی غمگین است و حتی ازدواجی که در فیلم است غمگین است من به وضع نوستالژی این فیلم توجهی نکردم و غالباً آدم نوستالژی دوست نیستم اما شاید به خاطر موسیقی فیلم باشد که اندکی ذهنها به سمت نوستالژی میرود. موتمن در پایان این نشست با اشاره به موسیقی این فیلم گفت: ما خیلی سخت به این موسیقی رسیدیم و خیلی زمان به خاطر این موضوع از دست دادیم. موسیقی بر روی این فیلم سخت جواب میداد اما در نهایت قرار شد موسیقی طولانی ساخته شود که بیشترش را سکوت تشکیل میدهد چرا که ما میخواستیم موسیقی فیلم در تضاد با فیلم باشد و در عین حال غیرقراردادی هم باشد. انتهای پیام/
93/11/13 - 13:14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]