واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
ملاحظاتی متفاوت از حکم سنگین سلیمی نمین
فرض کنید جامعه ای که نظاره گر چنین فسادهایی است، نسبت به برخورد با عدالتخواهان نیز دچار سوء برداشت شود. در این صورت چه اتفاقی می افتد؟ نباید خدای نکرده جامعه دچار چنین برداشتی شود که هزینه مبارزه با فساد از هزینه فساد بیشتر است.
اخیرا حکم دادگاه آقای سلیمی نمین صادر و منتشر شده است. به موجب این حکم وی با اتهام نشر اکاذیب علیه رئیس اسبق دانشگاه آزاد و رئیس جمهور سابق و دادستانی به 74 ضربه شلاق و 6 ماه حبس و جریمه نقدی محکوم شده است. قضاوت درباره این حکم بماند برای اهلش. سلیمی نمین فعال سیاسی عدالتخواه و اهل علم و پژوهش است و برای موافق و مخالفینش به صداقت و استقلال سیاسی و صراحت لهجه شهرت دارد و صد البته که قانون هم به جای خود محترم. موارد اتهامی جناب سلیمی نمین و رای دادگاه و منطق این حکم سنگین و غیره به کنار و در این اجمال نمی گنجد. اما پرونده سلیمی نمین و امثال او از 3 منظر دیگر محل توجه است و لازم است از این حیث درایت بیشتری صورت گیرد.1 – چندی پیش معاون اول رئیس جمهور از تخلف یا اختلاس 22 میلیارددلاری دولت سابق خبر داد. به تعبیر جناب معاون این میزان پول با هدف تسعیر از کشور خارج شده و اما هنوز برنگشته است. خود خبر به کنار، اما نکته بسیار با اهمیت این است که این خبر هیچ واکنش اجتماعی قابل ملاحظه ای در مقایسه با دیگر پرونده های فساد، نداشت. حتی بسیاری از مردم خبر دار نشدند. امید است که خبر جناب معاون اول از اساس کذب باشد. اما مساله فراتر از کذب و صدق گفتار است. سوال این است که چرا حساسیت جامعه نسبت به فساد اقتصادی کم شده است. علل مختلف دارد؛ اما به همه آن علت ها باید برخورد قهری با عدالتخواهان را نیز اضافه کرد. فرض کنید جامعه ای که نظاره گر چنین فسادهایی است، نسبت به برخورد با عدالتخواهان نیز دچار سوء برداشت شود. در این صورت چه اتفاقی می افتد؟ نباید خدای نکرده جامعه دچار چنین برداشتی شود که هزینه مبارزه با فساد از هزینه فساد بیشتر است. 2 – از جریان عدالتخواهی باید حمایت کرد. حضور کسانی که با صدای بلند فساد را فریاد می کنند مایه مباهات و برای کشور برکت است. مثال روشن این ادعا پرونده معاون اول رئیس جمهور سابق است که اخیرا حکم محکومیت وی صادر شده است. این پرونده با پی گیری و شکایت جمعی از فعالان سیاسی و رسانه ای عدالتخواه از چند سال پیش در دستور کار عدلیه قرار گرفت و الحمدلله به نتیجه رسید. اما آنچه اهمیت دارد نتیجه اجتماعی این پیگیری هاست. امروز داخل و خارج نظام بر این نظر اجماع دارند که چنین پرونده ای در این سطح دولتی، با افشاگری و پی گیری جریان اصولگرایی عدالتخواه به نتیجه رسیده است. فرض کنید بدون افشاگری و مطالبه عدالتخواهان این حکم صادر می شد. مردم چه برداشتی می کردند؟ و چه میزان افشای یکباره فساد یک مسئول عالی رتبه هزینه زا بود؟ حضور موثر و پی گیری مستمر عدالتخواهان باعث شد یک آسیب و ضعف سیاسی تبدیل به فرصت شود. چراکه جامعه باور می کند که اراده لازم برای برخورد با مفسدین در هر سطحی از قدرت، وجود دارد. 3 – تا امروز عمده پرونده های بزرگ فساد اقتصادی توسط نهادهای مدنی و ناظران سیاسی و مردمی در رسانه ها و مجلس افشا شده است و در بسیاری از موارد دستگاه نظارتی عقب تر از این ناظران حرکت کرده است. مروری بر پرونده های بزرگ اقتصادی موید این نکته است که اگر نظارت های مدنی و جریان های عدالتخواهی حضور نداشتند بسیاری از پرونده های بزرگ یا افشا نمی شدند و یا اساساً به نتیجه نمی رسیدند. از این رو کم اثر کردن این جریان موثر ضد فساد، موجب تقویت و رشد فساد ساختارمند در کشور می شود. بنابراین ضمن تاکید بر جایگاه قانون و استقلال دستگاه قضایی، دلسوزان انقلاب باید نسبت به تضعیف جریان ضد فساد و عدالتخواه در کشور تدبیر بیشتری بیندیشند. محسن مهدیان منبع: رصد انتهای متن/
93/11/18 - 00:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]