تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819595916
- شاه با حمایت آمریکا آن بود، انقلاب بی حمایت آمریکا این است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شاه با حمایت آمریکا آن بود، انقلاب بی حمایت آمریکا این است تهران- ایرنا- «شاه با حمایت آمریکا آن بود،انقلاب بی حمایت آمریکا این است» عنوان سرمقاله روزنامه «سیاست روز» به قلم «محمد صفری» است که در آن آمده است:شاید همه انقلاب ها یک شکل داشته باشند، قیافه آنها یکی باشد، همه از انقلابشان می خواهند به دستاوردهای انقلابشان برسند. اما هر انقلابی هم برای خود تعریفی دارد. ایدئولوژی انقلاب ها با هم یکی نیست، هدف ها گوناگون است.ما هم 35 سال پیش انقلابمان پیروز شد. اندیشه انقلابی ما با انقلاب مثلاً کوبا، فرانسه، شوروی و ... خیلی تفاوت دارد. ایدئولوژی این انقلاب براساس اسلام ناب محمدی(ص) و انتظار است. هیچ انقلابی را نمی توانید بیابید که چنین اندیشه ای داشته باشد.
سیاست روز می افزاید: انقلاب کردیم که آزاد باشیم. انقلاب کردیم که زیر یوغ نباشیم. انقلاب کردیم برای ارزش های انسانی و اخلاقی و اکنون که 35 سال از آن انقلاب می گذرد، همچنان به راه خود ادامه می دهیم. ادامه راه، سرزندگی می خواهد و بالندگی، نشاط می خواهد و هدف با همه رنج ها، سختی ها و گرفتاری های این سال ها، اگر نبود آن بالندگی و نشاط، که اکنون استحاله در انقلاب رخ داده بود. پس هست، این بودن و ماندن، از برای چیست؟ غم نان و آب، اگر باشد که هست، مانعی است برای راه انقلاب؟ که نباید باشد غمی برای آن!
در این 35 سال آنقدر چاه کنده اند برای مان که دیگر جایی برای چاه کندن نمانده است.
چاه کن اما، همچنان می خواهد چاه بکند. دست بردار هم نیست. اما آیا قرار است، خود را بازنده این چاه کن بدانیم و خود را ته چاه ببینیم؟! اگر چنین قراری بود، پس انقلاب برای چه بود؟ همان اول انقلاب، دست دوستی به چاه کن می دادیم و خلاص، دیگر این همه تنش، چالش، درگیری، تحریم و تهدید و ... نداشتیم. تن می دادیم به هر آنچه که آن چاه کن می خواهد. می شدیم، ژاپن، کره، عربستان و خیلی کشورهای دیگر، که تن داده اند و ته چاه افتاده اند، تنها برای چند روز چرب و شیرین دنیا.
آیا اکنون با همه این دشمنی ها که بی سابقه است در دنیا، وضعیت ایران اسلامی از دوران شاه بدتر است؟! خداوکیلی، آن هایی که سنشان قد می دهد، یادشان هست، آن موقع چه وضعیتی داشتیم، با آن درآمد نفتی و البته جمعیت کم، ادعا نمی کنیم که اکنون فقیر نداریم و شکم گرسنه سر بر بالین نمی گذارد، اما حرفمان این است، شاه با حمایت های آمریکا آن بود، انقلاب اسلامی بی حمایت های آمریکا این است.
این نظام و حاکمیت هر بدی داشته باشد، یک خوبی دارد که به همه چیز می ارزد. عزت نفس مان را داریم از قبل همین انقلاب. مناعت طبعمان برقرار است، به خاطر خون شهدا، جانبازان و رزمندگان. عزت و اقتداری که ما داریم، صدقه سری آمریکاست؟!عزتمان را گرفته بودند، غیرتمان را به تاراج برده بودند، شوکت و جلال ایرانی مان را به حراج گذاشته بودند. اما اکنون، راست حسینی، همه اینها را داریم یا نه؟!
الان هم که همه اینها را داریم و به لطف و زحمت مسئولین و پایداری و پایبندی مردم هم لقمه نانی حلال بر سر سفره ها می آید، هر آنچه که در این 35 سال به دست آورده ایم، به ثمن بخسی بدهیم برود، که چه شده آن چاه کن و کدخدا، که خود یک دنیا گرفتاری و مشکل دارد، کارشکنی می کند برای ما، پس تن به زیاده خواهی این دیو پلید بدهیم تا شاید وضع و اوضاعمان خوب شود. «بزک نمیر بهار می یاد کمبزه با خیار می یاد» پس اگر اینگونه است، بنشنیم تا صبح دولت مان بدمد، که با مهربانی ها! عطوفت! رأفت! دلسوزی ها! یاری ها! کمک ها! و هر چه در وجود نامبارک این آمریکاست، نوید آینده ای روشن را به مردم ایران اسلامی بدهیم! عزت یک ملت مهم است؟
نمی شود که به خاطر عده ای از دل همین انقلاب و نظام با زد و بندها و فسادهای گوناگون، زدند و بردند و خوردند، یا گرفتار شدند، یا فرار کردند، اصلاً هر بلایی که سرشان آمده یا خواهد آمد، ریشه انقلاب را زد؟! رحیمی ها، بابک زنجانی ها، خاوری ها، کرسنت ها، و برخی دیگر که اگر اسمشان را ببریم هجوم می آورند به ما، می آیند و می روند، نمی شود که همه خلاف کاری ها را به اسم انقلاب نوشت؟ بی انصافی است. انقلاب که نمی خواهد چنین شود، که اگر چنین هم می شود، می ایستد مقابلشان و به دادگاهشان می کشد. زندان هم می اندازد این مفسدان را حاکمیت اسلامی با مفسدان و خلافکاران کله گنده شوخی ندارد.
مردم چشم امید به حاکمیت اسلامی دارند. مردم با هیچ دولتی عقد اخوت نبسته اند که هیچ، اگر ببینند که دولتی رویگردان نظام و ولایت و انقلاب است، از او روی برمی گردانند. نمونه هایش هم در تاریخ انقلاب هست مردم لمسش کرده اند. مردم نجیبی که با همه این سختی ها ساخته اند و دم برنمی آورند، به عشق اسلام است، به عشق امام و رهبری است، صدایی هم اگر در می آید از حلقوم آن مرفه بی درد، سرمایه دار، زمین خوار، نان به نرخ روز خور، تازه به دوران رسیده است که شاید کمی از چاپیدنش، کم شده باشد. صدایش در می آید، اما آن مردمی را باید هوایشان را داشت که با نداری خود هم همچنان پایبندند. عقد خود را فسخ نمی کنند. پشت به انقلاب نمی کنند.
وقتی که امام انقلاب، می گوید، «یک موی کوخ نشینان بر همه کاخ نشینان ترجیح دارد» یعنی این که اشرافی گری، مرفه بی درد، سرمایه دار زالو صفت در این کشور جایی ندارد. آسیب شناسی یک انقلاب همین است دیگر. وقتی به اینها بیشتر از آنهایی که، برای انقلاب بیشتر زحمت کشیده اند، بها داده شود، شکم هایشان گنده تر شود و گردنشان کلفت تر، زنگ خطری است که به صدا در می آید، شاید هم درآمده باشد. گوش شنوا می خواهد.
همه چیز را اگر از عینک جناحی و سیاسی نگاه کنند، اظهارنظرات می شود همین که می بینید. قضاوت کردن یکدیگر، همدیگر را متهم کردن، از طرف مردم سخن گفتن و خود را به جای آنها فرض کردن و ... . این انقلاب، مردم، کشور و هر آنچه که در آن است، ماندگاری و پایداری اش مانند کوه و راه و مرامش همچون رود زلال جاری است. دل به دریا زده است این انقلاب اسلامی.
سراب های رویایی و کاذب، نمی تواند گمراهش کند. سیاه نمایی ها دل مردم را تاریک و غبار آلود نمی سازد. مردم عزت و سربلندی می خواهند که شکر خدا دارند، کاری نکنیم این عزت و شوکت با ندانم کاری ها به ذلت و خفت تبدیل شود. غم مردم هم دارد این حاکمیت، کیست که نداند هر آنچه که در توان و توشه دارد، در چله نشانده تا چشم فتنه را کور کند، تا چشم زخم نخورد این انقلاب و مردم که در انتظار است تا صاحب اصلی اش بیاید. کاری نکنیم که خوشایند شیطان بزرگ باشد. رفتار و گفتارمان را اگر انقلابی تر کنیم، حل است. مردم غم قدم های ظریف را هم نداشته باشند، غم رفع حصر سران فتنه را هم ندارند.
والسلام.
منبع: سیاست روز
اول**1368**
13/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها