واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۸ دي ۱۳۹۳ (۱۳:۳۴ب.ظ)
کشف جام مرمري و سازه هاي معماري بينظير در شهر سوخته چهاردهمين فصل کاوش و پژوهش در شهر سوخته به کشف جام مرمري و سازه هاي معماري بي نظير منجر شد.
به گزارش خبرگزاري موج، سيد منصور سيد سجادي سرپرست گروه باستانشناسي شهر سوخته با اعلام اين خبر افزود: در اين کاوشها از داخل گور يک زن حدود 28 تا 30 ساله و کودکش جامي مرمري و بسيار زيبا به دست آمد که تاکنون در شهر سوخته ديده نشده بود.
او با اشاره به اين نکته که در اين کاوشها آثار معماري دنياي باستان براي طبقهبندي و شناسايي روشهاي معماري و شهرسازي موردتوجه قرار گرفت، اظهار داشت: کاوش در قبرستان، بررسيهاي انسانشناسي، بررسي آسيبها و بيماريهاي جامعه باستاني از طريق تجزيهوتحليل بقاياي انساني و خاک قبور، طبقهبندي و مطالعه مواد ارگانيک، مطالعه و تحليل دادههاي آماري و درنتيجه ايجاد بانک اطلاعاتي بزرگ محوطه شهر سوخته نيز مواردي بود که در اين کاوش لحاظ شد.
سيد سجادي تصريح کرد: براي حصول به اين اهداف ابتدا سه کارگاه آزمايشي در منطقه مسکوني براي کاوش انتخاب شد تا شواهد معماري موجود در نقشههاي زمين سنجي با کاوش باستانشناختي مورد سنجش قرار گيرد.
او افزود: در يک زبالهداني در کارگاه شماره 23 مقدار زيادي آثار شکسته مهر پيدا شد که مطالعه آنها به شناسايي وضعيت اقتصادي شهر کمک بسياري ميکند.
به گفته سرپرست گروه باستانشناسي شهر سوخته، در کارگاه شماره 24 در شمال غرب منطقه مسکوني شرقي نيز يک مجموعه معماري شامل 4 ديوار، يک اجاق U شکل و تعدادي ديوار پيدا شد که شامل دو لايه استقراري با سازههاي وابسته بود.
همچنين در کارگاه شماره 25 در شمال غرب منطقه مسکوني مرکزي نيز تعدادي سازه معماري شامل کف و ديوار اتاقهاي گوناگوني پيدا شد.
او مهمترين کارگاه معماري در اين کاوشها را شامل 10 گمانه دانست که سازههاي معماري مانند دو ديوار با جهت شرقي غربي به طول 50 متر به همراه پشتيبانهايي رو به رويهم به فاصله سه و نيم متر از يکديگر از زيرخاک آشکارشده که شبيه آن تاکنون در آثار معماري شهر سوخته ديده نشده است.
به گفته وي اين بناي ويژه داراي ديوارهايي قطور به قطر يک متر با اندود ضخيم گل و سفالهايي متعلق به آخرين دوره استقراري شهر سوخته است.
سيد سجادي تصريح کرد که درمجموع حدود 600 مترمربع از بخش مسکوني در اين فصل از کاوش درحال حفاري است و به نظر ميرسد که ديوارهاي بزرگ و قطور اين سازه متعلق به يک بناي عظيم و همگاني بوده که شناسايي کامل آن نيازمند کاوشهاي گستردهتري است.
سرپرست گروه باستانشناسي در ادامه با اشاره به کشف 58 قبر و 58 اسکت و مجموعهاي از 262 شي در کاوشهاي صورت گرفته در گورستان تصريح کرد: هدف اصلي از کاوش در گورستان بازسازي جامعه شهر از طريق مشاهده و تشخيص اوليه ميداني، جمعآوري صحيح بقاياي انساني، مطالعات کارگاهي و آزمايشگاهي بهمنظور کشف هرگونه تغيير غيرعادي بوده است.
سيد سجادي گفت: از مطالعه بقاياي بسيار فرسوده و تقريباً از بين رفته اسکلتهاي نوزادان، کودکان و بالغين روشن شد که ميانگين سني بالغين حدود 25 تا 35 سال، کودکان 4 تا 7سال و نوزادان 1 تا 3 ماه بوده است.
به گفته وي، تمام جمجمههاي مورد مطالعه از دسته دليکوسفال و مزوسفال بودند و در ميان آنها جمجمهاي با عارضه پوستي يک نمونه جمجمه کودک هيدروسفالي مشاهده شد.
به گفته وي در اين دوره از کاوش جسد يک کودک 18 تا 24 ماهه نيز داخل يک پوستين پشمي کشف شد که گردنبندي بسيار ظريف از مهرههاي متعدد بسيار ريز از جنس استخوان برگردن داشت.
سيد سجادي در پايان گفت: در ميان بقاياي انساني، همچنين مردي با فک پيشآمده و جمجمه دوليکو سفالي ديدهشده که شکل و موقعيت فک نشان ميدهد هنگام خنديدن لثه او نيز ديده ميشده است.
به گفته او از نمونههاي استخواني و دنداني براي آزمايشها ژنتيکي و درک رژيم غذايي ساکنان شهر سوخته نيز نمونهبرداري شد.
در روزگاران دور که بشر تازه يک جانشين شده بود، شهري در سيستان پديد آمد که به گفته باستانشناسان به لحاظ بافت شهري، جمعيت، برنامهريزي شهري و... اولين شهر جهان بود، شهر سوخته و تمدن هوشمند و خلاق آن با بيش ازپنجهزار سال قدمت، بهعنوان بزرگترين استقرار شهرنشيني در نيمه شرقي فلات ايران، نمونهاي منحصر به فرد و حکايتگر واقعي علم، صنعت و فرهنگ گذشتههاي دور اين مرز و بوم است.
اين شهر از نادرترين شهرهاي باستاني است که در آن، زنان عهده دار امور مالي خانوادهشان بودهاند، بر مبناي يافتههاي باستان شناسان شهر سوخته ۱۵۱ هکتار وسعت دارد و بقاياي آن نشان ميدهد که اين شهر داراي پنج بخش مسکوني واقع در شمال شرقي شهر سوخته، بخشهاي مرکزي، منطقه صنعتي، بناهاي يادماني و گورستان است که به صورت تپههاي متوالي و چسبيده به هم واقع شدهاند.
در جريان حفاريهاي فصلهاي گذشته در شهر سوخته مشخص شد که با توجه به صنعتي بودن شهر سوخته و وجود کارگاههاي صنعتي ساخت سفال و جواهرات در اين منطقه، ساکنان شهر سوخته از درختان موجود در طبيعت محوطه براي سوخت استفاده ميکردهاند.
حال بعد از گذشت 4 سال از آخرين کاوش باستان شناسي که در قالب 13 فصل از سال 76 آغازشده و تا سال 89 ادامه داشت، گروهي از باستان شناسان ايراني بدون کمک گرفتن از باستان شناسان خارجي کاوشهاي باستانشناسي جديدي را در اين محوطه تاريخي آغاز کردهاند که تاکنون به کشف آثار تاريخي بسيار ارزشمندي منجر شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]