واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: آفتهاي اخلاقي سبد كالايي گران شب يلدا
نویسنده : اولاد آدم
اولاد آدم قسم خورده بود تحريك نشود اما مهر خبرگزاري مهر در دلش افتاد و اين قيمت سبد كالايي شب يلداي مهر وسوسهاش كرد كه بعد از سالها بزند به بازار و بخرد هر چه را نخريده است. بله فقط با 84 هزار تومان در جيب رفتيم كه اين شب طولاني را به سحر برسانيم اما ديديم كه اي دل غافل. آن سبد كجا و اين سبد اولاد آدم كجا! آن قيمت كجا و اين قيمت كجا؟ آن انصاف كجا و اين اصناف! كجا؟
مهر نوشته بود كه اگر يك سبد يلدايي را شامل يك كيلوگرم آجيل ۴۰ هزار توماني، دوكيلوگرم انار ۴ هزار توماني، دو كيلوگرم هندوانه 2 هزار و 500 توماني، يك كيلوگرم شكلات ايراني ۱۰ هزار توماني، يك كيلوگرم پرتقال 2 هزار و 800 توماني، يك كيلوگرم سيب 3 هزار و500 توماني، يك كيلوگرم خيار 2 هزار و 800 توماني و يك كيلوگرم شيريني خشك ۱۲ هزار توماني در نظر بگيريم، قيمت اين سبد كالايي حدود ۸۴ هزار تومان خواهد شد. اما اولاد آدم خوشخيال وقتي ديد اين قيمتها خيلي خوشبينانه ادا شدهاند، ماند كه چاره كار چيست؟ پيش خودش گفت بيا و نصف كن همه چيز را. به جاي يك كيلو آجيل نيم كيلو و دو كيلو انار، يك كيلو و... و اينگونه بود كه اولاد آدم از سبدكالايي شب يلدا سرافراز بيرون آمد.
اما بين خودمان بماند عجب تجملاتي است اين سبد كالايي با ارزش افزوده شب يلدا. خوب است كه بنا نيست در شبهاي ديگر سال ميوه يا آجيل يا شيريني يا شكلات بخوريم. يعني چه اينهمه تجملات؟ تجملگرايي تا به كي؟ اولاد آدم حتي شنيده است كه در شب يلدا بعضي براي سر سفرههاي شام خود از كالاهاي لوكسي چون نان، گوشت و حتي گوجه فرنگي هم استفاده ميكنند. جا دارد كه اولاد آدم توصيههايي را تأكيد موكد بكند تا اسباب تكدر خاطر بهوجود نيايد و سپس عكسهايي از خوردن آجيل و ماجيل، ميوه و پيوه پاي تلويزيون با لباس شب يلدا در شبكههاي اجتماعي چاپ نشود....
همه ميدانيم كه هر پديده اجتماعي آثار و نتايجي را به دنبال خود ميآورد و در بعضي موارد، بر كنشها و واكنشهاي نسل آينده جامعه تأثير ميگذارد. زيانهاي تجملگرايي در شب يلدا كه به صورت مستقيم يا غيرمستقيم در كوتاه مدت يا دراز مدت در جامعه بر جاي خواهد ماند، بسيار است. اولاد آدم از اينكه در مسير تجملگرايي قدم نهاده پشيمان است. او به شما توصيه ميكند كه به فكر خريد سبد كالايي يلدا به دلايل انساني زير نباشيد:
1. تباهي سرمايههاي مادي شما با خريد آجيل شب يلدا:
تجملگرايي سبب ميشود فرد بيشتر از آنچه توليد ميكند، مصرف نمايد. آجيل را هم هر چه بشكني، بيشتر شكسته ميشود و تازه خود شما توليد نميتوانيد بكنيد. دست آخرش هم ميروند از چين ميآورند. بدين ترتيب، در سطح وسيعتر، جامعهاي كه در راه تجملطلبي آجيلي گام نهاده است، جامعهاي مصرفزده خواهد شد؛ يعني با مصرف شدن بيشتر آجيل، ديگر در توليد و سرمايهگذاري قدرت كافي نخواهد داشت. مصرف بيش از اندازه، پرداختن به تجملات، ناآگاهي، نبود تخصص و مهارت در مديريت مالي، بيتوجهي به مسائل زندگي، سهلانگاري در به كارگيري آجيل به تباهي سرمايههاي زندگي، اختلال در انجام دادن مسئوليتهاي خانوادگي و اجتماعي و تزلزل در دندانهاي انسان ميانجامد. ميبينيد پس آجيل بد است!
2. زمينهسازي براي گناهان با خريد انار شب يلدا:
تجملگرايي و خريد انار به اسم هر شهري از ساوه و بجستان گرفته تا شيراز و خارجه، زمينه را براي انجام بسياري از گناهان مانند غرور، حسد، طمع، شهوتپرستي و كينهتوزي آماده ميسازد. قصه دارا انار دارد و پدر دارا ندارد و سارا بلاتكليف مانده است و. . . ميشود. آدمي هنگام سرگرم شدن به انار با بسياري از وسوسههاي شيطاني روبهرو ميشود. يكي همين دان كردن انار براي اتلاف وقت. يكي پاشيدن آب انار روي لباس و لك شدن. يكي.... تازه گذاشتن پوست انار در جلوي در خانه به انگيزههاي فخرفروشي و خودنمايي به ديگران يا براي رقابت و چشم و همچشمي، ناپسند است.
3. گسترش فقر در جامعه با خريد هندوانه شب يلدا:
پرداختن به تجملات و خريد ميوه در بسته كه آب زيادي هم براي پرورش آنها مصرف شده، زمينههاي پيدايش فقر و بيآبي را فراهم ميآورد. در يك زندگي اقتصادي و سالم، درآمد شخص يا جامعه از هزينه آن كمتر نيست يا دستكم با آن برابر است. چه بسيارند افرادي كه با رنج و زحمت، اشرافيگري پيشه ميكنند و به زيادهروي در مصرف روي ميآورند. چنين افرادي پس از مدتي به سبب اين زيادهروي و شانس در قرمز نبودن هندوانه و تكرار خريد آن و ترك اندازه در معيشت، محتاج ديگران گشته، به فقر مبتلا ميشوند و ديگران را نيز گرفتار فقر و كمبود سرمايه ميكنند. اين افراد نميدانند هندوانه سفيد هم هندوانه است.
4. تبديل ارزش به ضد ارزش با خريد شيريني شب يلدا:
تبديل باورهاي نان تافتوني به ضد ارزش با خوردن شيريني كه خود آن از شكر گران و آرد گران درست شده، يكي ديگر از پيامدهاي تجملگرايي است. در جامعهاي كه تمام تلاش اعضاي آن، دستيابي به شيريني بيحد و حصر باشد و كسي دنبال لواشك و آلو و تمبر هندي نباشد ديگر مفاهيمي چون زندگي بدون قند هيچ جايگاهي نخواهند داشت. همه شيريني ميخورند و فكر ميكنند كام همه شيرين است و بعد ديابت ميگيرند و خلاص!
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۳ - ۱۵:۲۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]