محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803713757
محمودها را خانه نشین نکنیم / قهرمان وزنه برداری کشور، کارگری می کند!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: محمودها را خانه نشین نکنیم / قهرمان وزنه برداری کشور، کارگری می کند! هفته نامه آلامتو در شماره 196 تاریخ 10 آذر خود در یادداشتی با عنوان "محمودها را خانه نشین نکنیم" به قلم "سعید بگ نظری" به زندگی قهرمان وزنه برداری استان ایلام پرداخته و از نحوه رسیدگی به قهرمانان ورزشی در این استان انتقاد کرده است.
در این یادداشت آمده است: آب، سیمان، ماسه، آجر، بیل، فرغون و ... این یعنی با احکام متعدد و رنگارنگ قهرمانی کشوری و آسیایی هم می شود، کارگری کرد و ساختمان ، پل و دیوارها را به کمک دیگران ساخت و با روزی 30 هزار تومان روزی خانواده را در آورد، حتی اگر قهرمان ورزشی باشید.
سال هاست درد یتیمی را با گوشت، پوست و استخوانش لمس کرده و نان آور خانواده است، میدان سعدی ایلام و کارگران کیسه به دوش و پرشمارش، تقریبا هر روز شاهد حضور محمود هستند؛ اگر موفق شود که در بین آن خیل جمعیت به کارگری برود، تا 5 بعد ازظهر کار می کند و بعد بلافاصله برای تمرین به باشگاه می رود و تا پاسی از شب برای ورزش قهرمانی استان تلاش می کند.
روز بعد، میدان سعدی و باز روز از نو، روزی از نو. این چرخه ی تکراری و خسته کننده (البته برای ما) یعنی زدن رکوردهای گوناگون و کسب قهرمانی های ممتد در کشور و افزودن مدال های خوشرنگ به ویترین ورزش استان.
با همین شرایط نامساعد مالی، آنقدر در این سال ها وزنه ها را بالا و پایین برد که مقام های متعدد اول تا سوم کشور را کسب و در همین ماه گذشته مدال خوشرنگ نقره مسابقات پاورلیفتینگ آسیا را بر گردنش انداختند و روی سکوی دوم مسابقات آسیایی در کشور امارات عربی متحده ایستاد و حالا چندین مدال درون و برون مرزی طلا، نقره و برنز دارد.
محمود عبدالهی 23 ساله، زاده و ساکن ایلام؛ خانه ی پدر ی اش را فروخت تا خرج اعزام به مسابقات خود کند و اکنون اجاره نشین است؛ یکبار هم به خاطر نامهربانی هایی که در استان با او شد، از استان چهارمحال بختیاری پا به رقابت های قهرمانی نوجوانان کشور گذاشت و موفق به کسب مقام نقره شد.
اما پس از آنکه از سوی دوستانش سرزنش شد، تصمیم گرفت که علیرغم نامهربانی ها، تنها و تنها برای این دیار بجنگد و مقام کسب کند.
حالا او در سن 23 سالگی هم قهرمان پاورلیفتیگ کشور است و هم در خیابان های شهر سیمان، گچ و آجر جابجا می کند و پول می گیرد و نان می خورد و خانواده اش را سیر می کند. ولی دلش بزرگ است، زندگی اش را سخت می گذراند، سخت روزی در می آورد، سخت ورزش می کند، سخت قهرمان شده، سخت این مدال ها را به دست آورده، اما قدر سختی کشیدن هایش را نمی دانند.
حتما نمی دانند که محمود همچون سایر ورزشکاران کشور، درآمد چند میلیونی در ماه ندارد و با کارگری هم خرج خانه را می دهد و هم کرایه خانه را، و وقتی با ما از سختی ها و افتخاراتش می گوید نه ذره ای زیاده خواهی در حرفهایش هست و نه خواسته های غیر منطقی دارد، فقط یک انتقاد، اینکه به ورزشکاران استان آنطور که شایسته و در شان آنهاست، رسیدگی نمی شود.
اینکه مسوولین استانی در مراسم استقبالش می آیند و مصاحبه می کنند و قهرمانی اش را به پای مدیریت خود می نویسند اما پس از مراسم استقبال دیگر هیچ نشانی از او نمی گیرند و تنها شریک خیر او هستند...
محمود عبدالهی می گوید: ای کاش مسوولین همان اندازه که در مراسم استقبال از قهرمانان، برای مصاحبه با دوربین صدا و سیما تلاش می کنند (بلکه اینگونه زحمات را به پای خود بنویسند و جزو افتخارات خویش به حساب آورند)، یک هفته پس از استقبال هم به فکر قهرمانان استان باشند.
وی از مسوولین بخصوص استاندار ایلام می خواهد به وضعیت ورزش استان سر و سامان ببخشد و از قهرمانان استان حمایت کنند تا بلکه شاهد افتخارآفرینی بیشتری از سوی این قهرمانان در عرصه های کشوری و بین المللی باشیم.
عبدالهی اشتغال را مهمترین دغدغه خود و سایر قهرمانان رشته های ورزشی می داند و می گوید: من هنوز 23 ساله هستم و تا سن 35 سالگی می توانم در اوج باشم، اگر فکری برای شغلم بشود با فراغ خاطر می توانم به ورزش قهرمانی بپردازم.
یادمان باشد برای این دست از جوانان استان مان اگر شغل دست و پا شود و دغدغه نان نداشته باشند، قهرمان می شوند و قهرمان می مانند؛ پس بیاییم با دست های خودمان قهرمانان را از ورزش کنار نگذاریم و محمودها را خانه نشین نکنیم...
540
10/09/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها