واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
شیوع بیماری بیتعصبی به زبان فارسی این روزها با توسعه شبکههای اجتماعی، گسترش فضاهای مجازی بیش از پیش زبانهای بومی در معرض تهدید قرار گرفتهاند. در اینکه زبان انگلیسی به عنوان یک زبان بینالمللی در جهان شناخته شده، کسی تردیدی ندارد.
حتی در این که زبان اسپانیایی بیشترین متکلم را در جهان دارد، یا زبان فرانسه زبان دلنشینی است یا زبان آلمانی زبان فلسفه است، تقریبا همگان اتفاق نظر دارند. اما آنچه در این میان حائز اهمیت است، بحث توجه به زبان های بومی، به عنوان یک عنصر هویتی است. با این حال شاهدیم هر روز بی توجهی به زبان فارسی بیشتر و بیشترمی شود و نه تنها کلمات بیگانه بسیاری دامن زبان فارسی را ملوث کرده، بلکه در مکالمات مختلف نیز هر روز تغییراتی در رویکرد بیرونی و جلوه مکتوب زبان فارسی ایجاد می شود. غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شاید بیش از هر فردی در زمینه حفظ و صیانت از زبان فارسی هشدار داده باشد. او بنا به مسئولیتی که دارد، بارها ضرورت توجه به زبان و خط را به عنوان یک عنصر ملی مطرح کرده است. به نظر می رسد اوضاع این قدر حاد شده است که روز گذشته محسن مومنی شریف، رئیس حوزه هنری هم در مراسم افتتاح فروشگاه شکرستان که به فروش محصولات فرهنگی تولید شده توسط حوزه هنری کودک و نوجوان می پردازد، در این باره به اظهارنظر پرداخت و از آن به عنوان شیوع بیماری بی تعصبی به زبان فارسی نام برد. مومنی ضمن گله از بی توجهی به زبان فارسی گفت: بی توجهی به فرهنگ، ادب و زبان فارسی باعث شده که کم کم مردم ما هم در حال از دست دادن تعصبشان نسبت به این زبان باشند. اگر این مساله فراگیر شود عواقب بدی را همراه خواهد داشت. زبان فارسی برای ما مانند یک گنجینه است، اما شما نگاه کنید وقتی امروز از خیابان جمهوری اسلامی که خیابان مرکزی تهران است عبور می کنید چقدر شاهد تابلوهای تجاری هستید که با زبانی غیر از فارسی نوشته شده است. اینها به نظر من نشانه نوعی بیماری است که باعث می شود تعصبمان را به فارسی از دست بدهیم. رئیس حوزه هنری ادامه داد: آیا کشوری مانند ژاپن در داخل خاک خود اجازه می دهد با خطی غیر از خط ملی خودش کالایی تبلیغ شود؟ کیست که نداند حتی به شرکت های صاحب برند هم در ژاپن اجازه نمی دهند با خطی غیر از خط ملی شان به شرح و توضیح موضوعات اقتصادی مربوط به آن کارخانه پرداخته شود؟ به نظر من هم صاحبان سرمایه و هم بخش خصوصی و هم نظام اسلامی و دولت باید به مساله زبان فارسی حساسیت داشته باشند و جلوی گسترش این بی تفاوتی را بگیرند. بی تفاوتی حوزه های علمی به زبان فارسی ابراهیم خدایار، دکترای زبان و ادبیات فارسی، مدرس دانشگاه تربیت مدرس و رئیس مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی نیز در این باره به جام جم گفت: بی اعتنایی به زبان، از نشناختن مقوله هویت نشأت می گیرد. رکن اصلی هویت همه ملت ها زبان آنهاست. یعنی کسی که هویت ملتی را خوب بشناسد، طبیعی است که برای تک تک عناصرش اهمیت قائل شود. باید برای زبان به عنوان یکی از مهم ترین عناصر هویت ملی ارزش قائل شد. بسیاری از بزرگان ما تمام عمرشان را پای زبان گذاردند. نمونه اش همین فردوسی که می گوید: بسی رنج بردم در این سال سی / عجم زنده کردم بدین پارسی.این استاد دانشگاه ادامه داد: موضوع دیگر این است که شاخصه های تنبیه و تشویق در حوزه زبان جابه جا شده است. به رغم تاکیدات صریح رهبر معظم انقلاب، عده ای نسبت به اهمیت زبان واقف نیستند و عملا بی جهت یک زبان بین المللی را تشویق می کنند. مخصوصا در حوزه های علمی برخی افراد صریح اعلام می کنند که فارسی زبان علم نیست و ما باید به ابزار زبان علم که زبان انگلیسی است، دست پیدا کنیم. خدایار با انتقاد از در نظر نگرفتن بسترهای لازم برای ترویج درست زبان فارسی در رسانه ها، گفت: هر رسانه ای اعم از دیداری، شنیداری و مکتوب نیاز به ممیزی دارد. شما مجریان ما را ببینید هر کاری بخواهند با زبان می کنند. روزنامه های ما هم، همه صنفی دارند جز ویراستار. رواج سی دی بازی و کپی کاری اسماعیل امینی شاعر، منتقد و استاد دانشگاه نیز این بی اعتنایی را تنها متوجه زبان و خط فارسی ندانست و گفت: امروزه این بی اعتنایی در حوزه اخلاق و فرهنگ هم دیده می شود. او در تشریح دلایل این بی اعتنایی عنوان کرد: بخشی به نظام آموزشی کشور برمی گردد. در نظام آموزشی ما موضوع خط و زبان مورد بی توجهی قرار گرفته است و در مدرسه تقریبا بچه ها چیزی نمی نویسند. در دانشگاه ها هم همین شده است. دانشجو سختش می آید بنویسد. همه چیز کپی کاری و سی دی بازی شده است. تا قلم نباشد خط نیست. عملا نظام آموزشی ما خواندن و نوشتن را کنار گذاشته است.امینی بیان کرد: بخش دیگر مربوط به رسانه هاست که مسائل دیگری غیر از فرهنگ برایشان اهمیت دارد. علتش هم صرفا به دلیل جذب مخاطب است. انگار دغدغه و مساله آنها این نیست. امور فرهنگی و تربیتی به کسانی واگذار شده که مسائل سیاسی برای آنها بیشتر اهمیت دارد. رهبر معظم انقلاب امسال تاکید کردند که فرهنگ باید در اولویت باشد، حتی نسبت به مسائل اقتصادی، اما در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است.
سه شنبه 29 مهر 1393 1:30 بازدید:104
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]