محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830095129
پاسخ محمدرضا ترکی به کیارستمی هرچه سیمرغ نه صدمرغ بگیری بی‌شک/ پیش یک قطره خون شهدا چون بوم است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پاسخ محمدرضا ترکی به کیارستمی
هرچه سیمرغ نه صدمرغ بگیری بی‌شک/ پیش یک قطره خون شهدا چون بوم است
«محمدرضا ترکی» استاد دانشگاه و از شاعران کشورمان در واکنش به زیر سوال بردن دوران دفاع مقدس توسط یکی از کارگردانان سینما شعری سروده است.
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات فارس، «محمدرضا ترکی» استاد دانشگاه و از شاعران کشورمان در واکنش به زیر سوال بردن دوران دفاع مقدس توسط یکی از کارگردانان سینما شعری سروده است. این شعر که سخنی منظوم با کارگردان «خانه دوست کجاست»، به شرح زیر است: گفت عباس کیارستمی آن جنگ و دفاع پیش من یکسره بی معنی و بی مفهوم است ضمن ابراز ادب خدمت او میگوییم بی ادب از نظر رحمت حق محروم است معنی جنگ شرف بود و دلاورمردی وین سخن پیش حقیقت طلبان معلوم است جنگ مفهوم دفاع از وطن و ایمان بود وطنی کاین همه در اوج شرف مظلوم است اگر آن روز تو در معرکه غایب بودی و نگفتی که تجاوز به وطن محکوم است، دست کم حرمت خونهای فروریخته را پاس میدار که جز این ستمی محتوم است خانه دوست کجا بود؟ همان جا که در آن مادری پیر به سوگ پسری مغموم است آه از زخم زبانی که هدف میگیرد شیمیایی شده ای را که تنش مسموم است هرچه سیمرغ، نه صدمرغ بگیری بی شک پیش یک قطره خون شهدا چون بوم است چون که اسکار و نوبل مزد خیانت باشد پیش مردان وطن فضله جغدی شوم است از پس عینک تیره به جهان می نگری زین سبب روز چو شب در نظرت مکتوم است تو هنرمندی و استادی و حرمت داری بیگمان طعنه و حرمت شکنی مذموم است عذر میخواهم ازین گونه سخن گقتن خویش سخن تلخ شرار است و ادب چون موم است شاید از خشم سخن گفته ای و سهو و خطا هیچکس نیست که از خشم و خطا معصوم است وطنی را که تو از عمق دلت میخواهی اگر امروز نه در پنجه روس و روم است، علتش جنگ بزرگی ست که از فرط شکوه در نگاه تو و امثال تو نامفهوم است! انتهای پیام/
93/07/04 - 17:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها