محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803342967
چطور مي‌توانم هويت جانبازي‌ام را ثابت كنم؟
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: چطور مي‌توانم هويت جانبازي‌ام را ثابت كنم؟
بعد از انتشار اولين ستون «تريبون آزاد جانبازان» كه بر آن است هر دوشنبه جايگاهي را به جانبازان و ايثارگران عزيز به جهت طرح دغدغه‌هايشان اختصاص دهد، چند تن از جانبازان با سرويس «پايداري» روزنامه جوان تماس گرفتند و به اميد پاسخگويي از سوي مسئولان مشكلشان را با ما در ميان گذاشتند. مهمان امروز ستون «تريبون آزاد» فاطمه ناصري است كه در جريان اتفاقات و آشوب‌هاي سال 60 در كشور توسط منافقين مجروح مي‌شود. در ادامه اتفاقات آن روز و همچنين طرح مشكلشان را از زبان خانم ناصري مي‌خوانيم: سال 60 زماني كه منافقين در كشور بلوا و آشوب به راه مي‌انداختند من در شهر قوچان زندگي مي‌كردم. روز حادثه بچه‌هايم را براي هواخوردن به پاركي در نزديكي محل زندگي‌ام برده بودم كه اعضاي منافقين با صداي بلند در پارك شروع به فحاشي كردند و جلوي بچه‌هايي كه مشغول بازي بودند هر حرف زشتي كه بلد بودند را به هم مي‌زدند. اين كار آنها من را به شدت عصباني كرده بود. به همين دليل نزديكشان رفتم و نسبت به كارشان اعتراض كردم كه آنها در جواب دو گلوله به من شليك كردند. 10 روز در بيمارستاني در شهر مشهد بستري بودم تا رفته‌رفته حالم بهتر شد. بعد از 15 سال از اين اتفاق براي پيگيري پرونده‌هاي درمانم دوباره به مشهد رفتم ولي مسئولان بيمارستان گفتند كه به دليل وضعيت خاص كشور در سال 60 هيچ پرونده‌اي از بيماران وجود ندارد و پرونده‌هاي پزشكي سال 61 به بعد موجود است. به دليل شلوغ‌كاري‌هاي منافقين بيماراني كه در سال 60 در آن بيمارستان بستري مي‌شدند هيچ پرونده‌اي از آنها بايگاني نشده و شايد افراد ديگري مانند من كه در سال 60 چنين اتفاقي برايشان افتاده درگير چنين موضوعي باشند. مسئولان بيمارستان هم تأييد كرده‌اند كه نه از من و نه از هيچ‌كس ديگري كه در آن سال در بيمارستان بستري شده پرونده‌اي وجود ندارد. چند بار هم از طرف كساني كه آن زمان از ماجراي تير خوردن من اطلاع داشته‌اند استشهاديه جمع كرده‌ايم ولي باز به نتيجه‌اي نرسيده‌ايم. همسر من هم بازنشسته نيروي هوايي ارتش است و در جبهه‌هاي جنگ تحميلي حضور داشت. به تازگي مطلع شده‌ام كه پزشك معالجم در قيد حيات است و هنوز در شهر مشهد زندگي مي‌كند. آن زمان پزشكم از شهر اهواز به مشهد آمده بود و او مرا جراحي كرد. اميدوارم بتوانم از طريق اين ستون پزشك معالج و پرونده‌هاي پزشكي كه در سال 60 مفقود شده بود را پيدا كنم. از مسئولان هم مي‌خواهم حتي‌المقدور مرا راهنمايي كنند تا بدانم از چه طريقي مي‌توانم نسبت به احراز هويت جانبازي‌ام اقدام كنم. اين را هم بگويم كه اكنون با گذشت ساليان دراز و بالا رفتن سنم مشكلات ناشي از مجروحيتي كه داشتم بيشتر شده است و نياز به توجهات پزشكي دارم. با توجه به موج گرفتگي همسرم كه يك رزمنده بود، اكنون با مشكلات عديده‌اي دست به گريبان هستيم. در خصوص مشكل خانم ناصري، ستون تريبون آزاد جانبازان تنها انعكاس دهنده است و لذا هر پاسخ يا اظهارنظري كه مراجع ذي‌صلاح ارائه دهند منعكس مي‌شود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۰ شهريور ۱۳۹۳ - ۱۲:۴۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها