محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829957220
کسی که با جیب بی‌پول سر ضبط می‌رود مسلماً ذوق ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۴ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۰
یک بازیگر نمایش‌های رادیویی بیان کرد: گاهی نقش‌ها بین بازیگران رادیویی عادلانه تقسیم نمی‌شود و از یک بازیگر شاید ماه‌ها نیز دعوت به همکاری نشود که این اتفاق فرد را به یک بازیگر مبتدی تبدیل می‌کند. باقر کریم‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: بعضی وقت‌ها عده‌ای هستند که 300 - 400 جلسه در رادیو کار دارند، اما در عین حال عده‌ای نیز ماه تا ماه برای همکاری دعوت نمی‌شوند، از آنجا که بازیگری نیز یک نوع تمرین است و ممکن است با کار نکردن از یاد برود، وقتی کسی برای بازی در نمایشی دعوت نشود تندی، فرزی و شوق و ذوق خود را از دست می‌دهد و به یک بازیگر مبتدی تبدیل می‌شود. او در ادامه درباره‌ی نمایشنامه‌های رادیویی نیز خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه تعداد نمایشنامه‌ها زیاد است و بازیگران دائماً درگیر ضبط نمایش‌ها هستند امکان دارد که ضبط بعضی از آثار ضعیف از آب دربیاید و برعکس زمانی که بعضی کارگردان‌ها روی ارزش متنی که به دستشان می‌رسد زیاد تأکید می‌کنند آن کارها بهتر می‌شوند. این بازیگر رادیویی افزود: هر چقدر با دید انتقادی و هنرمندانه به نقش‌ها توجه شود مسلم است که آن نمایشنامه بهتر درمی‌آید ولی اگر سرسری گرفته شود و من به عنوان بازیگر فقط بیایم نقش خودم را بخوانم، مسلما این یک انجام وظیفه یا وسیله‌ای برای پول درآوردن است. کریم‌پوراظهار کرد: من ترجیح می‌دهم که گاهی اوقات نمایشنامه‌هایی که در سراسر جهان دارای ارزش آکادمیک هستند ضبط شوند چرا که این نوع نمایشنامه‌ها هم برای آموزش بازیگران و هم برای نویسنده‌های داخلی خوب است و در بهبود کارشان خیلی مؤثر است؛ بنابراین نباید نمایشنامه‌های سطح بالای جهان را فراموش کنیم؛ مثلاً گاهگاهی باید از نمایشنامه‌های ایبسن، چخوف، شکسپیرو ... استفاده کنیم. وی تاکید کرد: استفاده از نمایشنامه‌های سطح بالای جهان در بهبود وضعیت نمایشنامه‌ها و ارتقاء کار بازیگران خیلی مؤثر است. نمایش‌هایی که بر اساس نمایشنامه‌های معروف خارجی ساخته می‌شوند بیشتر مخاطب جذب می‌کنند. عده‌ای از نویسنده‌ها هستند که از یک نمایشنامه‌ی با ارزش یا متوسط اقتباس می‌کنند ولی چگونگی اقتباس و دید نویسنده‌ی اقتباس‌کننده مهم است. این بازیگر ادامه داد: اگر 100 درصد نمایشنامه‌ها را در نظر بگیریم حدود 80 درصد‌شان باید نمایشنامه‌های ایرانی باشند و بدست نویسندگان ایرانی مستعد نیز نوشته شده باشد. کریم‌پور در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه کمبود بودجه چه تاثیراتی روی بازی بازیگر رادیویی دارد؟ گفت: کسی که با روحیه‌ی گرفته و جیب بی‌پول سر ضبط می‌رود مسلماً ذوق و شوق این را ندارد که بخواهد روی نقش خود متمرکز شود، توجهش به چگونگی بازی خیلی کمتر می‌شود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها