محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852422914
تازه‌ترین سخنان علی رفیعی درباره تئاتر، سینما و بازیگری / دل تئاتر روی صحنه بردن ندارم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
تازه‌ترین سخنان علی رفیعی درباره تئاتر، سینما و بازیگری / دل تئاتر روی صحنه بردن ندارم فرهنگ > تئاتر - علی رفیعی می‌گوید با این نیت عضویت در شورای مشاوران هنری تئاترشهر را پذیرفته که بتواند کمکی کند، هرچند معتقد است این شورا راه به جایی نخواهد برد.
الهه خسروی‌یگانه: علی رفیعی، اگرچه سال‌ها در حوزه تئاتر فعالیت داشته و به عنوان یکی از کارگردان‌های سرشناس تئاتر شناخته می‌شود، اما با ساخت نخستین فیلمش «ماهی‌ها عاشق می‌شوند» نشان داد که در سینما هم زبان و بیانش دوستدارانی دارد. طی سال‌های گذشته او توانست دومین فیلمش را هم بسازد هرچند ادامه فعالیت او در سینما با دشواری‌های بسیاری همراه بود. او بعد از «آقا یوسف» قصد داشت «سالتو» را بسازد، اما تهیه‌کننده آن کار آنقدر اذیتش کرد که به قول خودش نزدیک بود کارش به سکته قلبی بکشد. حالا اما قرار است «مردی که مادرم عاشقش بود» فیلم جدید علی رفیعی باشد. فیلمی که اگرچه با مشکل انتخاب بازیگر روبروست ولی او با اطمینان می‌گوید ساخته خواهد شد. این روزها رفیعی علاوه بر پیگیری ساخته شدن فیلمش، عضویت در شورای مشاوران هنری تئاتر شهر را هم پذیرفته است، در این‌باره با او گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید: آقای رفیعی ظاهرا عضویت در شورای مشاوران هنری تئاتر شهر را پذیرفته‌اید و به عضویت آن درآمده‌اید. چرا چنین پیشنهادی را قبول کردید؟
بله، چنین درخواستی از من شده و من آن را پذیرفته‌ام. نمی‌خواستم این درخواست را رد کنم چون فکر می‌کنم وقتی موقعیت کمک کردن پیش می‌آید باید کمک کرد. اما نمی‌دانم اهداف این شورا چیست و به چه دلیلی به وجود آمده و قرار است چه کار کند. بهرحال آقای مرادخانی و آقای طاهری چند باری با من ملاقات داشتند و من نظرات خودم را مبنی بر این که چه کار باید کرد تا یک تئاتر روی پا و درست و اصولی در این مملکت داشت، بیان کردم. در واقع سعی کردم از تمام تجربیات خودم و آنچه که می‌تواند برای تئاتر مفید باشد، استفاده کنم تا به شکلی گویا این تجربیات منتقل شود. در نهایت هم آنها این شورا را معرفی کردند و از من خواستند که در این شورا عضو شوم. قبلا بنا بود که اعضای این شورا را من پیشنهاد دهم اما در نهایت ظاهرا دوستان خودشان دست به انتخاب زده‌اند.
در هر صورت این دوستان ممکن است آشنایی چندانی با تئاتر نداشته باشند، اما حسن‌نیت دارند. می‌دانم که این شورا هم خیلی دوام نخواهد داشت ولی با این‌حال از هیچ کمکی دریغ نمی‌کنم. سال گذشته جسته و گریخته خبرهایی از اجرای «خاطرات و کابوس‌های یک جامه‌دار» منتشر شد. این کار به کجا رسید؟ راستش دل تئاتر به روی صحنه بردن را ندارم از بس که آدم اذیت می‌شود. هزار و یک مشکل برای آدم پیش می‌آید که نمی‌دانی کدام‌شان را باید حل کنی. متاسفانه تالار وحدت و مرکز هنرهای نمایشی جلوی اجرای «یرما» را گرفتند و من ناگزیر شدم دعوت آقای سرسنگی مدیرعامل خانه هنرمندان را بپذیرم. البته با کمال میل و در نهایت تشکر و قدردانی. اما مجبور شدم به عده کمتری از مخاطب رضایت بدهم و به جای این که این تئاتر را هر شب ۸۰۰ - ۹۰۰ نفر ببینند در نهایت ۳۰۰ - ۴۰۰ نفر به تماشای آن نشستند. و «خاطرات و کابوس‌ها...» چطور؟
این نمایش نیازمند ایجاد یک هماهنگی درست بین مدیریت تالار وحدت، مرکز هنرهای نمایشی و معاونت هنری دارد. چون طراحی «خاطرات و کابوس‌ها...» از سال ۵۶ که برای نخستین بار به روی صحنه رفت تا به امروز تغییری نکرده و همان است. برای اجرای این تئاتر کف صحنه باید با آب پوشانده شود و بازیگر تا قوزک پا در آب باشد چون شخصیت اصلی دلاکی‌ست که دارد خاطره‌اش را از وقوع یک قتل بازگو می‌کند. قتلی که او شاهدش بوده و بعد به خاطر همین هم کشته می‌شود. اجرای این تئاتر علاوه بر این موضوع مستلزم این است که یک گروه موسیقی هم همزمان با ما تمرین و کار کند. در نتیجه تالار وحدت دو سه ماه باید دربست در اختیار ما باشد و حتما عایق شدن کف صحنه هم هزینه‌ای را در بر خواهد داشت تا آب بتواند در کف صحنه بماند و نریزد. من البته آن زمان توانستم به راحتی این کار را انجام دهم اما حالا که تکنولوژی چندین برابر پیشرفت کرده نمی‌دانم می‌توان چنین کاری را کرد یا نه. بهرحال اجرای این تئاتر مستلزم هزینه است. شاید هم هزینه نداشته باشد نمی‌دانم. چون مثلا طراحی لباس آن‌چنانی ندارد و لباس‌ها بسیار ساده هستند. می‌خواهم بگویم به جز این مورد هزینه جانبی دیگری ندارد. یعنی به اندازه همه تئاترهای من هزینه خواهد داشت نه چیزی بیشتر. از آغاز انقلاب تا به امروز از جاهای بسیاری به من پیشنهاد داده شده که این کار را دوباره اجرا کنم. تلویزیون یکی از این جاهاست که بارها به من پیشنهاد داده است، اما دلم می‌خواهد این کار را دوباره روی صحنه ببرم و اجرا کنم. پس هیچ مذاکره مشخصی درباره این اجرای این تئاتر صورت نگرفته؟
من اظهار تمایل کرده‌ام. خود دوستان هم این را از من خواستند ولی بعد هیچ پیگیری نشد. این جور مواقع باید تهیه‌کننده داشت. اوست که باید دنبال این کارها برود نه من و البته هستند کسانی که مایلند تهیه‌کنندگی این کار را بر عهده بگیرند. آقای رفیعی سال گذشته، خبر ساخت فیلم جدید شما «مردی که مادرم عاشقش بود» منتشر شد اما این اتفاق نیفتاد. در نهایت هم دو بازیگر اصلی کار ظاهرا از حضور در این فیلم انصراف دادند. چه اتفاقی افتاده است؟
ببینید هیچ مشکلی وجود نداشته و ندارد. در واقع مسئله خود گروه کارگردانی وگروه تولید است وگرنه از طرف تهیه‌کننده ما با کوچکترین مشکلی روبرو نیستیم و از او جز حسن نیت چیز دیگری ندیدم. مشکل این بود که روند تهیه فیلم کمی طولانی شد و دو بازیگری که تا ۱۵ اردیبهشت با ما قرارداد امضا کرده بودند و حتی پیش‌قسطش را هم دریافت کرده بودند دیگر نتوانستند با ما همراهی کنند. خانم مهناز افشار و آقای حمید فرخ‌نژاد، در تمام تمرینات ما شرکت کردند و تا پایان قرارداد هم به عهدی که با من بسته بودند وفادار ماندند اما دیگر نمی‌توانستند بیشتر از این منتظر بمانند. در تمام این مدت من از هر دوی آنها خیلی خیلی راضی بودم. از دیسیپلین، نظم و اشتیاقی که داشتند بی‌نهایت خوشحال و راضی بودم ولی متاسفانه کار تولید به درازا کشید و این دو بازیگر مجبور شدند به سراغ پروژه‌های دیگری که قراردادش را از قبل بسته بودند، بروند. وقتی که این دو بازیگر محترم اعلام کردند برنامه‌های دیگری دارند که از پیش تعیین شده خب طبیعی بود که با سکوت و موافقت من مواجه شوند. مگر می‌شد همین‌طوری این دو نفر را نگه داشت تا هر موقع دل‌مان خواست با آنها کار کنیم؟ رفتن آنها کار درستی بود و من نه تنها کوچکترین شکایتی از آنها ندارم، که سپاسگزارشان هم هستم. بعد از رفتن این دو بازیگر، من بلافاصله به فکر جایگزین آنها افتادم ولی متاسفانه ما با فقر بازیگر روبرو هستیم. در این سینما تا دلتان بخواهد ستاره‌های کوچک و بزرگی ظهور می‌کنند که کمترین بویی از درام، احساس، خلاقیت، صدا و بدن نبرده‌اند. من تمام کوششم را کردم و به همراه تهیه‌کننده و مدیر تولید دنبال این بودیم که دو بازیگر متناسب پیدا کنیم. چون این فیلم، فیلم بازیگر است و به ندرت بازیگری داریم که به فیلم تعین ببخشد. وقتی بازیگری خوب و مناسب نباشد بهتر است روند ساخت فیلم به تاخیر بیفتد تا این که با شتابزدگی بخواهیم کار را جلو ببریم. به سراغ شهاب حسینی رفتیم و او بلافاصله فردای همان روزی که دستیار من با ایشان تماس گرفتند لطف کردند و به دفتر آمدند و قرارداد امضا شد اما هنوز نتوانسته‌ایم بازیگر زن مناسب را پیدا کنیم. آن بازیگری هم که مدنظر من بوده، متاسفانه وقتی می‌تواند بیاید که شهاب نمی‌تواند. این مشکلات هیچ وقت تمامی نخواهند داشت. شاید بهتر بود قبل از این که این فیلم را دست بگیریم به بازیگرش فکر می‌کردیم. چون در این فیلم دو نقش بی‌نهایت مهم و مشکل وجود دارد که درآوردن آن کار هر کسی نیست. یعنی هیچ بازیگری پیدا نمی‌کنید که بتواند انتظار شما را برآورده کند؟
نه. مگر ما در هر رده سنی چندین و چند بازیگر کارکشته و حرفه‌ای داریم که امکان انتخاب بالا برود؟ ببینید، تا اینجا آقای رسول‌اف، تهیه کننده محترم این کار هزینه زیادی کرده و می‌خواهد که این کار انجام شود. در نتیجه از هزینه کردن هم ابایی ندارد اما من نمی‌خواهم او را مایوس کنم. او کسی است که در عرصه‌های مختلف فرهنگی با جان و دل در حال کار کردن است. از یک گروه موسیقی معروف حمایت می‌کند، نمایشگاه نقاشی دارد و در کار نشر هم فعالیت می‌کند. چنین آدم فرهنگی را من حق ندارم مایوس کنم. می‌شود برای این کار دو بازیگر تئاتر را آورد و از آنها خواست که بازی کنند اما من نمی‌توانم چنین کاری کنم. ایشان می‌خواهند بازیگران حتما ستاره باشند؟
ایشان به هیچ‌وجه چنین خواسته‌ای ندارند و روی این موضوع اصرار نمی‌کنند اما من حق چنی خودخواهی ندارم. بدون حمایت‌ها و حضور آقای رسول‌اف «یرما» هیچ وقت به روی صحنه نمی‌رفت. ایشان آزمون خود را پس داده و از این نظر من با او هیچ مشکلی ندارم اما وقتی یک فیلم با هزینه میلیاردی قرار است ساخته شود و تهیه‌کننده در کمال حسن نیت با من همکاری می کند من نباید دنبال این باشم که فقط و فقط نقطه نظر خود را تحمیل کنم. بهرحال به زودی به یک آلترناتیو خواهیم رسید و این مشکل برطرف می‌شود. پس کار تعطیل نمی‌شود؟
تعطیلی در کار نیست ممکن است فیلمنامه عوض شود و مثلا فیلمنامه «سالتو» را کار کنیم. چون برای آن کار مشکل بازیگر نداریم. من از ابتدا نقش اصلی آن فیلمنامه را برای فاطمه معتمدآریا نوشتم و ایشان هم با علاقه زیاد، قول همکاری دادند اما متاسفانه تهیه‌کننده آن کار آنقدر کارشکنی کرد که من جز سکوت در برابر او چاره دیگری نداشتم. اجرای هشتاد درصد آن فیلمنامه برعهده بازیگر است که خانم معتمدآریا از عهده‌اش برمی‌آمد. از عهده صد در صد فیلم هم برمی‌آید. در نتیجه ممکن است در مورد آن با آقای رسول‌اف به نتیجه برسیم. فیلمنامه‌های دیگری هم هست. طرح‌های دیگری که بسیار جذاب هستند. فیلمنامه‌هایی که اتفاق در آنها مهم‌تر از بازیگر است و دست آدم برای انتخاب بازیگر بازتر است. با این حال اجازه دهید تاکید کنم و با اصرار بگویم که طی این مدت هیچ وقت نه از جانب آقای رسول‌اف تهیه‌کننده و نه آقای جعفری مدیر تولید صحبتی درباره متوقف شدن کار پیش نیامده. حتی گاهی اوقات من خودم حرفش را پیش کشیده‌ام که از طرف آنها به شدت با این امر مخالفت شده و واقعا می‌خواهند که این فیلم ساخته شود. پس برخلاف آنچه که در یکی از روزنامه‌ها نوشته شده بود، شما هیچ مشکلی برای ساخت فیلم ندارید.
هیچ مشکلی نیست و من با تیم همکارم در نهایت حسن‌نیت به دنبال ساختن فیلم‌مان هستیم. مشکل فرهنگ ماست که به تئاتر و بازیگری رونق نمی‌دهد. مشکل تربیت بازیگر است که یا دست آموزشکده‌های کاسب‌کار افتاده یا دست دانشکده‌هایی که در آن استاد شایسته‌ای برای تدریس بازیگری وجود ندارد. نمی‌دانم چرا بعضی اصرار دارند که فورا به آدم تهمت بزنند و بگویند که فلانی اهل فیلم ساختن نیست و هر فیلمی که می‌خواهد بسازد به مشکل بر می‌خورد. البته در برابر این اتهام من از خودم دفاع نمی‌کنم چون نیازی به این کار ندارم ولی حق آدم‌هایی مثل آقای رسول‌اف نیست که مایوس شوند. 57۲۴۴
یکشنبه 22 تیر 1393 - 12:31:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها