واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و هنر > تئاتر
«آخرین نامه» قرار بود در پراید اجرا شود/ کنار آمدن بازیگران گروه با استانبولیها
در نشست رسانه ای نمایش «آخرین نامه» مهرداد کورش نیا کارگردان این نمایشی ضمن صحبت درباره کمک بازتولید آثار نمایشی به بدنه تئاتر درباره روند تولید نمایش «آخرین نامه» یادآور شد: قرار بود به همراه آروند دشت آرای این نمایش را در داخل یک خودروی پراید اجرا کنیم.
به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانه ای نمایش «آخرین نامه» نوشته و کارگردانی مهرداد کورش نیا روز چهارشنبه 24 اردیبهشت ماه با حضور کارگردان، آروند دشت آرای طراح صحنه، نوید محمدزاده، پوریا رحیمی و سام نوروزی بازیگران نمایش در سالن کنفرانس تئاتر شهر برگزار شد. در ابتدای این نشست رسانه ای کورش نیا با ابراز خرسندی از اجرای مجدد این اثر نمایشی عنوان کرد: در طول 3 سال گذشته بازیگران «آخرین نامه» اصرار بسیاری به من می کردند تا این نمایش را در محیطی دیگر و فضایی جدیدتر به صحنه ببرم که بالاخره اصرارهای آنها به نتیجه رسید و من تصمیم گرفتم این نمایش را جایگزین نمایش «عزازیل» کنم که قرار بود در همین زمان در تئاتر شهر به صحنه برود. آروند دشت آرای نیز درباره طراحی صحنه متفاوت این نمایش بیان کرد: در «آخرین نامه» از لحاظ فضاسازی بصری اتفاقات متفاوتی افتاده است. در این نمایش با یک طراحی صحنه انتزاعی تلاش کردم اثر را از یک روایت ناتورالیسیتی یا رئالیستی صرف خارج کنم. به شکلی که اشیا دیگر مفهوم قبلی خود را ندارند و هویت تازه ای پیدا کرده اند.
وی ادامه داد: ابتدا برای بازیگران کمی سخت بود تا خودشان را در این فضا قرار دهند چون این که نمایشی که وقایعش در یک خاکریز اتفاق می افتد در فضای یک سازه سرد فلزی روایت کنیم، کمی دور از ذهن به نظر می رسد اما من پتانسیلی در متن دیدم که امکان فراتر رفتن از متن اولیه را به من می داد. نوید محمدزاده بازیگر این نمایش نیز در این باره تصریح کرد: من جزو مخالفان صد درصد این طراحی صحنه بودم و فکر می کردم اصلا نمی توان به این سبک و سیاق نمایشی رئالیستی را به صحنه برد. اما بعد از چند جلسه که از تمرین گذشت این شیوه برایم بسیار جالب شد و الان دیگر نمی توانم این تئاتر را بدون این طراحی صحنه و استانبلی هایی که در نمایش مورد استفاده قرار می گیرد، تصور کنم. بسیار خوشحالم که بعد از چند سال با جهان بینی و تجربه دیگری در این نمایش حضور پیدا می کنم. پوریا رحیمی که یکی دیگر از بازیگران نمایش است در این باره متذکر شد: حضور آروند دشت آرای این شانس را به نمایش ما داد تا به اندازه کافی ویژه و خاص شود. این بازخوردهای مثبت را ما چه در ایران و چه در اجراهای خارجی کار شاهد بودیم که جای خوشحالی دارد. من با ایمان کامل می گویم که این کار راجع به ارزشهای انسانی است که همین ارزشها می توانند جهان شمول باشند. وی درباره بازتولید آثار نمایشی بیان کرد: معتقدم بازتولید آثار نمایشی چالش بسیار خوبی برای نمایشها محسوب می شود و می تواند رخوت ناخواسته ای که گریبان تئاتر ایران را گرفته است، برطرف کند. اجرای مجدد نمایشهای پرمخاطب گذشته می تواند تحرک و چالش را به بدنه تئاتر ما تزریق کند. میثم نوروزی نیز با ابراز خرسندی از اجرای مجدد این اثر نمایشی عنوان کرد: جزئی از عوامل و پازل یک گروه خوب بودن بسیار سخت است و من تلاش می کنم جزو خوب یک پازل خوب باشم. ما در اجرای قبلی حدود یک سال و نیم تمرین و اجرا کردیم که همین امر در زمان اجرای عمومی کمک فراوانی به ما کرد.
در ادامه کورش نیا با انتقاد از اجرای محدود آثار نمایشی در تئاتر کشور گفت: کجای دنیا زمانی که اقتصاد یک کشور خراب است کاری را تولید می کنند و بعد از 20 اجرا آن را به پایان می برند. در حالیکه این اجرا هنوز مخاطبان خودش را دارد. چرا امکانی فراهم نمی شود که یک اثر نمایشی بتواند 6 ماه یا یک سال روی صحنه باشد. وی افزود: 3 سال قبل قرار ما با بازیگران و دشت آرای بر این بود که کل این نمایش در یک پراید جا شود تا بتوانیم با دکوری پرتابل به همه شهرستانها سفر کنیم و این نمایش را در شهرهای مختلفی به صحنه ببریم. به عنوان مثال ما یک اجرا در بجنورد داشتیم که در همان اجرا 700 نفر کار را دیدند در حالی که تنها یک هزار نفر اجرایمان را در اداره تئاتر تماشا کردند. این نمایش قابلیت اجرا در شهرستان های مختلف را دارد و امیدوارم این امکان برایمان فراهم شود. کورش نیا متذکر شد: استانی در ایران نیست که این نمایش در آن اجرا نشده باشد چون با وجودیکه من متن های دیگرم را از این کار بیشتر دوست دارم، به نظر می رسد که در این نمایشنامه شیطنت و دلبرانگی وجود دارد که کارگردان ها را به خودش ترغیب می کند. این کارگردان درباره مضمون نمایش توضیح داد: این نمایش درباره 3 سرباز است که در سنگری در لب مرز در ایلام خدمت می کنند و اتفاقات غیر منتظره ای برایشان رخ می دهد. معتقدم این نمایش ضد جنگ نیست و به گفته علیرضا نادری که خودش بیشترین آثار را در حوزه دفاع مقدس نوشته است، نمایشی درباره معصومیت انسانها در یک موقعیت جنگی است. نوید محمدزاده در بخش پایانی این نشست رسانه ای درباره بازتولید آثار نمایشی عنوان کرد: مردم می خواهند تئاتر خوب ببینند بنابراین اگر نمایشی پر تماشاگر است باید اجازه داشته باشد به کارش ادامه دهد. کارگردان هایی مثل محمد یعقوبی، کیومرث مرادی و کورش نریمانی کارهایشان را بازتولید می کنند اما بیکار ننشسته اند و به تولید آثار جدید هم می پردازند. من در نمایشهایی بازی کردم که در زمان اجرایشان هر شب سالن نمایش پر بود اما مجبور بودند جایشان را به نمایشهایی بدهند که تعداد مخاطبانشان از تعداد انگشتان دست هم کمتر بود. نمایش «آخرین نامه» از 28 اردیبهشت ماه هر روز غیر از شنبه ها ساعت 19 در تالار سایه مجموعه تئاترشهر به صحنه می رود.
۱۳۹۳/۲/۲۴ - ۱۴:۴۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]