واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: برنامه توسعه اجرا کردن روحانی و احمدینژاد مشابه خواهد شد!
احتمالا روحانی نیز در این چند ماهه، دائما از خود پرسیده است: "مگر مردم به من به خاطر مخالفت با روند قبلی کشور که نفر قبلی ایجاد کرده است رای ندادهاند؟ پس چرا باید مجبور به اجرای برنامهای باشم که توسط او و بر پایۀ تفکرات او نوشته شده است؟ حالا که اینطور است من نیز یا آن را اجرا نمیکنم و پای این اجرا نکردن هم میایستم، یا طوری با اعداد بازی میکنم که به نظر رسد برنامه را اجرا کردهام.
کد خبر: ۳۹۷۹۴۵
تاریخ انتشار: ۱۴ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۲:۰۸ - 04 May 2014
اول آبان 1387، پرويز داوودي معاون اول رئیس جمهور در دولت نهم در يادواره شهدای وزارت جهاد كشاورزي در تالار بزرگ كشور، برنامۀ چهارم توسعه را این گونه توصیف نمود: "... مباني نظري برنامه چهارم توسعه طوري طراحي شده بود كه آن مكتوبات قابل تحمل نبود و بر اساس اسناد موجود، كشور را به انفعال در برابر نظام سلطه تشويق ميكرد كه رهبر معظم انقلاب فرمودند آن را بايد خمير كرد و بيرون ريخت ..." به گزارش «تابناک»، معنای ساده این سخن معاون اول رئیس جمهور این بود که داوودی و به تبع آن رئیس جمهور احمدینژاد، اعتقادی به برنامه چهارم، یعنی برنامه ای که توسط رئیس جمهور خاتمی تهیه شده است ندارد. چگونه میتوان انتظار داشت که رئیس جمهور برنامهای را که کوچکترین اعتقادی به آن ندارد، اجرا کند؟ پنج سال بعد و در 15 بهمن 1392، از زبان محمدباقر نوبخت یکی از مردان اصلی کابینۀ رئیس جمهور روحانی جملاتی مشابه شنیده میشود: "... کار مطالعاتی برنامه ششم توسعه کلید خورده است ... در این برنامه، همه شاخصهایی که نشان میدهد کدام استانها عقب افتادگی دارند دیده شده است و برای حل آنها تدابیر لازم اندیشیده میشود ..." مسعود نیلی نیز، یکی دیگر از مردان اصلی تیم اقتصادی رئیسجمهور روحانی، در سرمقالۀ روزنامۀ پول تحت عنوان «برنامۀ پنجم، برنامهاي بدون پارادايم» این گونه اظهارنظر میکند: ... درسياستهاي كلي برنامه پنجم تاكيد شده است كه بايد رشد اقتصادي ايران، حداقل 8 درصد باشد. اين درحالي است كه رشد اقتصادي سال 1387 ايران نيمدرصد بوده است. بنابراين پرسش اين است كه چگونه ميشود رشد اقتصادي را به عدد 8 رساند؟ انتظار اين است كه برنامه به صراحت اعلام كند كه مثلا با ركود بخش مسكن چه خواهد كرد يا رقابتپذيري صنعت چگونه پيش خواهد رفت ... [اما] چنين چيزي در برنامه پنجم ديده نميشود ..." این جملات، اگرچه نسبت به جملات داوودی، نرمتر است اما معنای اصلی آن چندان تفاوتی ندارد: نوبخت و نیلی، و به تبع آن روحانی نیز اعتقادی به برنامهای که توسط دولت احمدینژاد نوشته شده است ندارند. چگونه میتوان انتظار داشت که رئیس جمهور روحانی، برنامهای را که اعتقادی به آن ندارد اجرا کند؟ به طور قطع، هنگامی که رئیس جمهور احمدینژاد با برنامه چهارم روبرو شده است با خود اندیشیده است: "چرا من باید مجبور به اجرای برنامههای کسی (خاتمی) باشم که از قضا با شعارهایی در مخالفت با او بر سر کار آمدهام؟ حالا که اینطور است یا آن را اجرا نمیکنم و پای این اجرا نکردن هم میایستم، یا طوری با اعداد بازی میکنم که به نظر رسد برنامه را اجرا کرده ام" همین وضعیت نیز احتمالا در مورد روحانی نیز وجود دارد. او نیز در این چند ماهه، دائما از خود پرسیده است: "مگر مردم به من بخاطر مخالفت با روند قبلی کشور که نفر قبلی (احمدی نژاد) ایجاد کرده است رای ندادهاند؟ پس چرا باید مجبور به اجرای برنامهای باشم که توسط او و بر پایۀ تفکرات او نوشته شده است؟ حالا که اینطور است من نیز یا آن را اجرا نمیکنم و پای این اجرا نکردن هم میایستم، یا طوری با اعداد بازی میکنم که به نظر رسد برنامه را اجرا کردهام" چه چیزی باعث شده است تا در ایران، یک رئیس جهور مجبور به اجرای برنامهای شود که تمام بخشهای آن توسط رئیس جمهور قبلی تهیه شده و هیچ نقشی در تهیه آن نداشته است؟ در پاسخ باید گفت: در ایران، برنامههای توسعه، پنج ساله هستند و چون عمر دولتها چهار ساله است، در اکثر اوقات تهیه یک برنامه بر عهده یک رئیس جمهور و اجرای آن بر عهده رئیس جهمور بعدی میافتد. اما چرا باید برنامهها پنج ساله تعریف شوند و این همه مشکل برای رؤسای جمهور به وجود آید؟ احتمالا برخی پاسخ خواهند داد: "برای اینکه باید برنامههای بالادستیِ باثباتی برای کشور وجود داشته باشد تا با تغییر دولتها تغییر نکند و روند حرکت کشور دچار نوسان نشود". اما در پاسخ به آنها باید بگوییم آیا در همه دوران بعد از جنگ که برنامههای پنج ساله نوشته شده است، این ثباتی محقق شده است؟ آیا برای ایجاد ثبات در برنامهها، بدترین راه ممکن انتخاب نشده است؟: تهیۀ برنامه بر عهدۀ یک نفر میافتد، و اجرای آن بر عهدۀ فرد دیگری که گاهی 180 درجه مخالف اوست! درحالی که در بسیاری از مطالعات جدید حوزۀ مدیریت و استراتژی، جدایی تدوین برنامه از اجرای برنامه، مورد انتقاد جدی قرار گرفته است. یکی از اقتصاددان مشهور کشور یعنی مسعود نیلی پیشنهاد میکند برنامههاي پنج ساله را كنار بگذاريم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]