تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818148312
گفتگو اختصاصی فارس با باسابقهترین مامای بیرجند 27 سال است که صدای کودکان بیرجندی در گوشم است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گفتگو اختصاصی فارس با باسابقهترین مامای بیرجند
27 سال است که صدای کودکان بیرجندی در گوشم است
سعیده زمانی‌مود یکی از باسابقهترین ماماهای بیرجندی بوده که 27 سال است صدای نوزادان تازه متولد شده این شهر در گوشش می‌پیچید و امسال نیز به عنوان مامای نمونه کشوری معرفی شده است.
به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، سعیده زمانی‌مود باسابقهترین مامای بیرجند بوده که به طور حتم نیمی از مادران بیرجندی او را می‌شناسند و شاید حتی مادران اهل سیستان و بلوچستان، ایرانشهر و چناران نیز با او آشنایی داشته باشند چراکه او در همه این شهرها خدمت کرده است. زادگاهش روستای مود از توابع شهرستان بیرجند است که در سال 45 متولد شد. تحصیلات خود را در بیرجند ادامه داد تا اینکه در سال 66 موفق به اخذ دیپلم و از آنجا نیز در کنکور در رشته مامایی و تربیت معلم قبول شد ولی به دلیل علاقه زیادی که از بچگی به مامایی داشت مامایی را برگزید و با وجود مسافت زیاد و نبود خوابگاه تحصیلات خود را در دانشگاه ساری گذراند. او اکنون 27 سال است در این حرفه فعالیت می‌کند و صدای نوزادان تازه متولد شده در گوشش است. زمانی، حدود پنج سال از دوران خدمت خود را در سیستان و بلوچستان گذرانده، یک سال را در ایرانشهر، چهار ماه را در چناران و اکنون نیز در بیرجند مشغول به خدمت است. او امسال نیز از طرف وزارت بهداشت به عنوان یکی از ماماهای نمونه کشور معرفی شد به همین بهانه گفت‌وگویی با این ماما داشتیم و از خاطرات و تلخ و شیرنش در این 27 سال پرسیدیم که شاید برای شما هم شنیدنی باشد. فارس: چرا مامایی؟ چرا رشته به این سختی را انتخاب کردید؟ زمانی من به این حرفه از بچگی و از زمانی که در مورد این رشته هیچ اطلاعی نداشتم. حتی در هنگام ورود به دانشگاه تربیت معلم هم قبول شدم ولی بین معلمی و مامایی، این شغل را قبول کردم البته خانواده‌ام هم این تصمیم را قبول داشتند و من را تشویق کردند. فارس: اگر الان هم به آن زمان برگردید بازهم مامایی را انتخاب می‌کنید؟ بله به طور حتم! فارس: با این همه سختی انگیزه شما برای ادامه این کار چیست؟ لازمه این شغل علاقه است من هم به این رشته علاقه دارم، اگر کسی به آن علاقه ندارد باید دور آن را خط بکشد چون شغل بسیار پردردسر، استرس‌زا و سنگینی است و هر کسی به این رشته وارد می‌شود باید صبر و حوصله داشته باشد. فارس: چه احساسی دارید وقتی یک نوزاد رو به پدرش که دم در اتاق منتظر است، تحویل می‌دهید؟ البته این کار را بیشتر پرستارهای بخش انجام می‌دهند، ولی خود من همین چند وقت پیش یک مریض داشتم که بعد از چند سال نازایی سزارین داشت و من چون می‌دانستم که برای خانواده‌اش این بچه خیلی با ارزش است و با بقیه بچه‌ها فرق دارد تصمیم گرفتم خودم بچه را به خانواده‌اش تحویل بدم. دیدن شادی خانواده‌اش لحظه تحویل گرفتن بچه واقعا خوشحال کنند بود و احساس جالبی داشتم که شاید این احساس را هر کسی نتواند درک کند. فارس: برای ما از این خاطرات تلخ و شیرین 27 سال خدمتتان می‌گویید؟ مامایی شغلی پر از خاطره است و من هم از این شغل خیلی خاطره دارم چه زمانی که سیستان و بلوچستان خدمت می‌کردم چه زمانی که بیرجند مشغول به فعالیت بودم. یکی از این خاطرات مربوط می‌شود به یکی مریضی‌ها که من در زایمان بهش خیلی کمک کردم و او بعد از زایمان خیلی برای من دعا کرد. چند روز بعد از این اتفاق یکی از بزرگ‌های فامیل رو دیدم که به من گفت: فلانی چند شب پیش ( همان شبی که به آن مرض کمک کردم) پدرت را خواب دیدم که داشت با یک چراغ توری از مکه برمی‌گشت و خیلی خوشحال بود. من مطمئنم بودم که این خواب نتیجه همان دعاهای از ته دل آن مرض بود که ثوابش نصیب روح پدرم شد و من خیلی از این موضوع خوشحال شدم. یکی خاطره دیگرم هم مربوط بود به فردی که حدود 10 یا 15 سال پیش مریض من بود و امسال عازم به مکه شده بود و با زحمت زیاد توانسته بود شماره و آدرس من را پیدا کند. با من تماس گرفت و از من طلب حلالیت کرد و گفت: شما برای من خیلی زحمت کشیدید به همین خاطر من مدیون شما هستم و در خانه خدا برایتان دعا می‌کنم. این خاطر هم خیلی برای من خوشحال‌کننده بود و من را به ادامه این شغل امیدوار کرد و فهمیدم که تلاش‌ها و خستگی‌های من برای مردم بی‌نتیجه نیست. فارس: و خاطره بد؟ تلخ‌ترین خاطره‌ام مربوط می‌شود به سال 68 زمانی که نخستین سال خدمت من بود و در بیرجند مشغول گذراندن طرحم بودم. یکی از مریض‌هام که شاید خیلی از بیرجندی‌ها او را بشناسند به دلیل خونریزی شدید بعد از زایمان فوت شد، تا اتاق عملم هم رفت اما داخل اتاق عمل فوت کرد. فارس: معیارهای انتخاب ماما نمونه چه بود که شما به عنوان مامای نمونه کشوری انتخاب شدید؟ انتخاب مامای نمونه بیشتر بر اساس سابقه فعالیت است و من هم با داشتن 27 سال سابقه کار باسابقهترین مامای بیرجند هستم و یکی از دلایل اصلی که به عنوان نمونه انتخاب شدم هم همین بود، البته نحوه برخورد با بیمار و همکاران هم بسیار مهم است و من در طول این چند سال هیچ مشکلی در این زمینه برایم به وجود نیامده است. فارس: برای ما از مشکلات خود در این حرفه بگویید، خواسته شما از مسئولان چیست؟ مشکل اصلی ما کمبود نیرو در بیمارستان است که در بقیه رشته‌ها نیز وجود دارد و به عنوان یک معضل تبدیل شده است. چون بیمارستان بیرجند تمام استان را پوشش می‌دهد و ما با همه نوع مریض از بدحال گرفته تا خوش حال سروکار داریم و از طرفی نیرو کم داریم. خواسته ما از مسئولان این است که نیرو در اختیار ما قرار دهند چراکه اگر این نیروها باشند بازدهی و رضایت مردم بالا می‌رود. مشکل دیگر ما عدم در نظر گرفتن امکانات رفاهی برای ماماها است، در گذشته حداقل در بیمارستان خودمان اگر خود یا خانواده درجه یک ما به بیمارستان مراجعه می‌کردند به صورت رایگان درمان می‌شدند اما حدود چند ماه است که همین را نیز برداشته‌اند و هیچ تفاوتی بین ما که چندین سال است در این بیمارستان خدمت میکنیم با بقیه مردم وجود ندارد. این موضوع سبب نارضایتی بسیاری از همکاران ما شده است و مسئولان باید حداقل امکانات رفاهی را برای این اشخاص در نظر بگیرند. فارس: توصیه شما به کسانی که دوست دارند به این رشته و شغل وارد شوند چیست؟ همان طوری که ابتدا گفتم کسی که به این رشته وارد می‌شود باید به آن علاقه داشته باشد و صبر و حوصله زیادی داشته باشد که ماشاالله جوان‌های امروزی خیلی صبر و حوصله آن‌ها پایین است(با خنده). اگر هم کسی وارد این رشته شد باید مریض را مثل خواهر خود فرض کند و من همیشه این موضوع را به دانشجویان می‌گویم که با مریض مثل خواهر خود رفتار کنید و هر چیزی که قبل و بعد از زایمان می‌خواهد برای او فراهم کنید. فارس: حرف آخر؟ حرف خاصی ندارم. امیدوارم هر جا مریضی هست به زودی شفا پیدا کند. انتهای پیام/69022/ی40
93/02/17 - 11:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها