تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819428594
سجاد مصطفی‌پور ۱۳ اقدام ضدایرانی غرب در برابر ۱۳ گام اعتمادساز ایران
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: سجاد مصطفی‌پور
۱۳ اقدام ضدایرانی غرب در برابر ۱۳ گام اعتمادساز ایران
غرب و آمریکا در برابر اقداماتی که ایران بعد از مذاکرات هسته‌ای در راستای اعتمادسازی برداشت، نه تنها گام‌های عملی برنداشته‌اند بلکه ۱۳ گام ضدایرانی در روند مذاکرات هسته‌ای برداشتند.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، سجاد مصطفی‌پور عضو شورای مرکزی بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت مدرس در یادداشتی پیرامون اقدامات ضد ایرانی غرب و گام‌هایی که ایران در راستای اعتمادسازی برداشته‌است، اظهار داشت: غرب و آمریکا در برابر اقداماتی که ایران بعد از مذاکرات هسته‌ای، در راستای اعتمادسازی برداشت نه تنها گام‌های عملی برنداشته بلکه 13 گام ضدایرانی در روند مذاکرات هسته‌ای برداشتند. متن کامل این یادداشت به شرح زیر است: "با گذشت حدود 10 ماه از انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور دوره یازدهم، پرونده هسته‌ای ایران با گروه موسوم به 1+5 وارد مرحله جدیدی شد به گونه‌ای که در اولین قدم، مسئولیت مذاکرات از شورای امنیت ملی به وزارت امورخارجه محول شد و با انتخاب محمدجواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه که سابقه حضور چندین ساله در آمریکا و سازمان ملل متحد را دارد، گمانه‌زنی‌ها برای رایزنی‌های مستمر با کشورهای غربی برای رسیدن به یک توافق جامع و نهایی قوت گرفت، اگرچه با گفت‌و‌گوی تلفنی باراک اوباما با حسن روحانی به هنگام حضور در سخنرانی روسای جمهور کشورهای عضو در سازمان ملل، تغییر تاکتیکی و گفتمانی در سیاست خارجی به خوبی نمایان شد. روحانی در نیویورک درباره مذاکرات هسته‌ای در گفت‌وگو با شبکه ان‌بی‌سی گفت: "من تجربه کافی در مذاکرات خارجی و از جمله مذاکرات هسته‌ای دارم و با این تجربه دارم می‌گویم که یک چیز بیشتر از طرف مقابل یعنی 1+5 نمی‌خواهیم و آن اراده سیاسی است و اگر اراده سیاسی باشد حل این مسئله بسیار آسان است". پس اراده سیاسی، موضوعی بود که دولت یازدهم انتظار داشت کشورهای عضو گروه 1+5 از آن برخوردار باشند تا در مذاکرات هسته‌ای به یک توافق جامع و نهایی برسند ولی سوالی که مطرح است، اینکه، فقط داشتن اراده سیاسی برای حل پرونده بیش از یک دهه‌ای ایران کافی است؟ روند مذاکرات هسته‌ای نشان داد که جواب این پرسش، به ظاهر مثبت است، چون پس از مذاکرات 30 دقیقه‌ای در نیویورک، به هنگام حضور در مجمع عمومی سازمان ملل، البته برای معرفی تیم هسته‌ای، مذاکرات 23 و 24 مهر در ژنو، مذاکرات 16،17 و18 آبان در سطح وزرای خارجه، سرانجام مذاکرات 29 آبان تا 3 آذر در ژنو به نتیجه رسید که به «توافق نامه ژنو» یا همان «برنامه اقدام مشترک» معروف است که در ادامه این مذاکرات، طرفین خواستار رسیدن به یک توافق جامع و نهایی شدند که این خواسته هم بعد از 3 دور مذاکرات در وین در 20 فروردین به سرانجام رسید به گونه‌ای که طرفین، قرار است از مذاکرات آتی در اواخر اردیبهشت ماه در وین، نگارش و تدوین پیش نویس موافقت‌نامه نهایی را آغاز کنند. در روند مذاکرات هسته‌ای، انتقادهای بسیاری از تیم هسته‌ای شد، چرا که نبود شفافیت، عدم ارائه جزئیات و پنهان کاری از محتوای مذاکرات مواردی بود که پرسش‌های زیادی را مطرح کرد ولی جوابی صریح، روشن و اقناع کننده از سوی تیم دیپلماسی هسته‌ای دریافت نشد. مهم ترین وجه انتقادها ریشه در بی اعتمادی و بدبینی به غرب داشت و منتقدین به کرات معتقد بودند که نمی‌توان انتظار خوش‌بینانه‌ای از نتیجه مذاکرات داشت. ولی در تقابل با منتقدین، تیم دیپلماسی، بویژه شخص محمدجواد ظریف گفت به آینده مذاکرات خوشبین است که آخرین اظهار نظر وزیر امور خارجه کشورمان، مصاحبه با خبرگزاری رویترز در ابوظبی است که گفت: «درباره رسیدن به توافق در 3 ماه آینده خوشبین هستم» ولی در پاسخ به دلایل "بدبینی" به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای به گونه‌ای که در آن حقوق مسلم جمهوری اسلامی ایران که بارها بدان تاکید شده‌است، رعایت شود، لازم نیست نمونه‌های متعدد تخاصم آشکار غرب با جمهوری اسلامی ایران از پیروزی انقلاب اسلامی ایران را مرور کنیم، به نظرم مرور چند نمونه برخورد غرب با سیاست خارجی تعاملی حسن روحانی کافی باشد؛ پس بخوانیم: 1- تحریم 17 شرکت ایرانی از سوی اتحادیه اروپا در تاریخ 8 آذر 1392؛ یعنی فقط با گذشت 5 روز از توافق نامه ژنو. 2- اظهارت متعدد مقامات غربی در روند مذاکرات درباره مسائل حقوق بشر، موشک‌های بالستیک و دموکراسی در ایران؛ تا از این طریق درصدد کسب امتیازات بیشتر و زیر فشار گذاشتن مذاکره کنندگان کشورمان برآیند. 3- ممانعت از حضور جمهوری‌اسلامی ایران در مذاکرات ژنو درباره تحولات سوریه. 4- تاکید مقامات آمریکایی برای ادامه تحریم‌های ایران با وجود توافق هسته‌ای که نمونه بارز آن، مصاحبه باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا با «بلومبرگ» بود که گفت: 95 درصد تحریم‌های ایران به قوت خود باقی خواهد ماند. 5- اظهارات ناصواب کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا درباره حقوق بشر و مسائلی دیگر در سفر به تهران و دیدار با فعالان فتنه؛ که نقض حقوق داخلی ایران محسوب می‌شود. 6- تصویب قطعنامه «راهبرد اتحادیه اروپا در قبال ایران» در پارلمان اروپا؛ قطعنامه‌ای که در آن درباره مسائل حقوق بشر، انتخابات، بحث هسته‌ای و روابط اروپا با ایران، مهم‌ترین بند آن دیدار با فعالین فتنه هنگام حضور نمایندگان اروپا در تهران است مسائلی خلاف واقع و درخواست‌های نابجا گفته شده‌است. 7- نامه سناتورهای آمریکا به اوباما در خلال مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 برای تجدید نظر در توافق ژنو و تشدید تحریم‌های علیه ایران به بهانه قرارداد تهاتری بین ایران و روسیه. 8- بیانیه وزارت دارایی انگلیس و اظهارنگرانی درباره نقض حقوق بشر و دموکراسی در ایران. 9- نپذیرفتن سفیر پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل، و عدم صدور ویزا برای وی به بهانه حضور «حمید ابوطالبی» در جریان تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در 13 آبان 1358. 10- سفر 17 روزنامه نگار و نویسنده آلمانی به ایران با شعار «حمایت از حقوق بشر» که در جریان سفر دیدار با انجمن منحله نویسندگان را نیز مطرح کردند. 11- گزارش کامل مذاکرات از سوی مقامات مذاکره کننده آمریکا و اروپا به رژیم صهیونیستی پس از اتمام هر مذاکره؛ در حالیکه دشمنی آشکار رژیم صهیونیستی با جمهوری اسلامی ایران واضح و مبرهن است به گونه‌ای که بارها، از توافق ایران و 1+5 در گفت‌وگوهای هسته‌ای اظهار نارضایتی کردند و در این باره به مقامات آمریکایی به کرات هشدار دادند و در مقابل، مقامات غربی بر حفظ منافع رژیم صهیونیستی، که در تقابل آشکار با ایران است، تاکید کرده‌اند. 12- تاکیدن کردن چندین باره به عبارت "تمام گزینه‌ها علیه ایران روی میز است" علی‌رغم روند مثبت مذاکرات به گفته خودشان. 13- مصادره ساختمان 36 طبقه ایران، موسسه علوی، در نیویورک به بهانه نقض تحریم‌ها علیه ایران و متهم‌کردن به عملیات تروریستی. مع‌الوصف؛ باید گفت، در وهله اول؛ صرفا یک اراده سیاسی کافی نیست، آنچه لازم است دیپلماسی مبتنی بر احترام، رعایت حقوق جمهوری اسلامی ایران، عدم دخالت در امور داخلی ایران از سوی کشورهای غربی است که تا کنون محقق نشده است. در وهله دوم؛ نباید بیش از حد به آینده مذاکرات خوشبین بود؛ چرا که دلایل کافی برای «بدبینی» وجود دارد، خوشبینی مفرط، باعث بی‌توجهی به واقعیات خواهد شد، رفتار طرف مقابل را در این حالت نمی‌توان پیش‌بینی کرد و در این صورت هرچه غرب انجام دهد، به دنبال توجیه آن خواهیم بود؛ چرا که، هدف رسیدن به توافق نهایی است! گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درباره تاسیسات هسته‌ای ایران در حالی روز گذشته منتشر شد که حاکی از 13 گام عملی و اعتمادساز جمهوری اسلامی ایران بر اساس تعهدات «برنامه اقدام مشترک» است ولی باید گفت در برابر این اقدامات، غربی‌ها نه تنها گام‌های عملی برنداشته بلکه 13 گام ضدایرانی در روند مذاکرات هسته‌ای برداشتند و به نظر می‌رسد این عوامل دلایل کافی بر «بدبینی» به آینده مذاکرات هسته‌ای باشد. انتهای پیام/
93/01/30 - 11:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها