واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: دولتمردان با اظهارات متناقض اقتصاد را ملتهب نكنند!
فشار رسانهها و خبرنگاران براي كسب اطلاعات درباره تصميمات گام دوم هدفمندي باعث شده تمام حواس و شم خبري مردم به اين سو كشيده شود و مسئولان ناگزير به بيان اظهارنظرهايي ميشوند كه تناقضهاي بسياري دارد. نمونه آن روز گذشته درباره محاسبه درآمدي و بنزين و گازوييل رخ داد. ( قيمتهاي متفاوت بنزين از 910 تا 1220 تومان و محاسبه درآمد خانم خانواده). به عبارت ديگر از يك سو در اجراي گام دوم هدفمندي يارانهها با عطش اطلاعات جامعه مواجهيم و از سوي ديگر با محدود بودن ارائه اطلاعات از سوي مسئولان دولتي كه هر خبرنگار بخشي از اطلاعات را از دهان يك مسئول بيرون ميكشد. همين موضوع باعث ميشود گمانهزنيها بيشتر از اطلاعات واقعي باشد و از آنجايي كه گمانهزنيها وجهه تاريك اطلاعات هستند، لذا تأثيرات منفي روي اقتصاد و قيمتها بيشتر خود را نشان ميدهند، به نحوي كه بازارهاي مختلف از دو روز گذشته و همزمان با آغاز سال كاري جديد به نوعي روند افزايشي سريع و صريحي را نشان دادهاند. از سوي ديگر، ارائه اظهارنظرهاي مسئولان همراه با استدلالهاي فردي است كه همين استدلالهاي فردي با چاشني نظرات كارشناسي و نظرات خبرنگاران روي خروجي رسانههاي مختلف قرار ميگيرد و ممكن است حاشيههايي را براي شروع گام دوم هدفمندي ايجاد كند. لذا پيشنهاد ميشود كه دولت براي جلوگيري از آفات اطلاعرساني به شيوه قطرهچكاني و حاشيهدار به اطلاعرساني شفاف و سريع و جامع بپردازد و همان طور كه دكتر مسعود نيلي از افزايش نسبي قيمتها سخن گفت مردم را آماده تغييرات قيمتي معقول كند. به اين ترتيب ضمن كاهش عطش اطلاعات از سوي جامعه، تمركز دولت به سوي راهكارهاي كنترل قيمتها و كاهش تبعات ناشي از افزايش قيمت حاملهاي انرژي هدايت شود و از سوي ديگر فرصت افزايش قيمت از سوي سودجويان در كنار افزايش قيمتهاي منطقي گرفته شود. همچنين به نظر ميرسد دولت براي همراهي بيشتر مردم با گام دوم هدفمندي و انصراف آگاهانه موج مناسبي راه انداخته اما در عين حال در كنار اصرار بر انصراف متمولين بايد از ياد نبرد كه رعايت عدالت مهمترين اصل براي پرداخت يارانههاي نقدي است. لذا اصول طراحي شده را براي مبناي حذف افراد نبايد قطعي و غير قابل بازگشت عنوان كند و پيشبيني بررسي مجدد را براي نيازمندان و جاماندگان از ثبتنام مد نظر قرار دهد. به عنوان مثال امروز شهروندي در گفتوگو با نگارنده و با لحني اعتراضآميز مدعي بود كه دريافتي يك ميليون تومانياش در شهر تهران قابل مقايسه با دريافتي فردي با درآمد مشابه در شهرستان نيست، چراكه با ذكر مثالهايي مدعي بود سبد هزينهاي وي (اعم از هزينه مسكن، خواربار، حمل و نقل و...) قابل قياس با سبد هزينه افرادي كه با درآمد مشابه و در شهرهاي كوچك زندگي ميكند، نيست.
نویسنده : مهران ابراهيميان
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 18 فروردين 1393 - 21:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]