واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: توهين به شعور مخاطب تا كي؟!
اوضاع و احوال به شدت نابسمان اقتصادي تلويزيون ديگر بر همگان آشكار شده است. همان تلويزيوني كه زماني منتقد درجه اول نوع تبليغات برخي برنامههاي ماهوارهاي بوده است، الان سطح تبليغاتش به اندازه همان شبكههاي ماهوارهاي نزول كرده است.
اوضاع و احوال به شدت نابسمان اقتصادي تلويزيون ديگر بر همگان آشكار شده است. همان تلويزيوني كه زماني منتقد درجه اول نوع تبليغات برخي برنامههاي ماهوارهاي بوده است، الان سطح تبليغاتش به اندازه همان شبكههاي ماهوارهاي نزول كرده است. اين در حالي است كه خود مجريهاي تلويزيوني، وقتي به زمان پخش آگهيها نزديك ميشوند، صحبتهاي مهمان برنامه را قطع ميكنند و بينندگان را به ديدن «بخش پولساز تلويزيون» دعوت ميكنند! اين جمله اولين بار در برنامه «به خانه برميگرديم» از زبان يكي از مجريهاي خانم شنيده شد. اين در حالي است كه تلويزيون براي جذب بيننده از هر كوششي دريغ نميكند، حتي كوششي كه به تقليد منجر شود! تقليدي كه از مدل لباس پوشيدن مجريهاي آن ور آبي گرفته تا اجراي برنامه و سوژه و حتي دكور. تازهترين تقليدي كه از تلويزيون ديده شد، چند شب گذشته در مجموعه برنامه «شوك» با موضوع «تب خوانندگي» بود. در اين قسمت از برنامه شاهين صمدپور در مقام مجري، طرز پوشيدن لباس، لحن صحبت كردن و حتي مدل طرح سؤالاتش را مانند يكي از مجريهاي حوزه موسيقي شبكه «بي. بي. سي» كرده بود. شال و كلاه و مدل صحبت كردن صمدپور، بدجوري بيننده را ياد آن مجري آن ور آبي ميانداخت. نكته جالب اينجاست كه در تلويزيون مدام از برنامههاي ماهوارهاي انتقاد ميكند و حالا تلويزيون به جايي رسيده كه مجريانش حتي طرز لباس پوشيدن و ست كردن رنگها با هم را از مجريان شبكههاي ماهوارهاي فارسي زبان تقليد ميكنند! بالاخره ما كه نفهميديم ماهواره خوب است يا بد؟ اگر بد است پس چرا دكور برنامهها و حتي دكور برنامههاي خبري، طرز لباس پوشيدن، حتي رنگهاي استفاده شده در دكور برنامهها شباهت زيادي به برنامههاي آن ور آبي دارد؟ اين درحالي است كه در گذشتهاي نه چندان دور، تمام برنامههاي تلويزيوني ايران، هم خيلي ساده بود و هم دكور سادهاي داشت. الان اين دكورهاي آنچناني و به قول رضا كيانيان دكورهاي عجيب و غريب با نورپردازيهاي عجيب، بيننده را متوجه اين شباهت ميكند؛ شباهتي كه كاملاً واضح است در يك شب رخ نداده و كم كم دو سه برنامه فارسي زبان آن ور آبي را نگاه كرده و يك ايده كلي از مجموع آنها گرفتهاند. از همه اين مسائل بگذريم، به طرز اجراي برنامه «شوك» ميرسيم؛ موضوعي كه اصلاً تلويزيون با نشان دادنش مخالف سرسخت است؛ موسيقي و ساز. وقتي نميتوانيم سازي را در تلويزيون نشان دهيم، چه اصراري به ساخت و تهيه چنين برنامهاي است؟ در بخشي از برنامه، فرد جواني هم گيتار مينوازد و هم ترانهاي ميخواند. دوربين به گونهاي زاويه خود را تنظيم ميكند كه سايهاي هم از ساز در تلويزيون ديده نشود. زاويه دوربين از زير صورت جوان است. اين در حالي است كه فرد جوان حين نواختن، ميخواند. خوب فكر نميكنيد اين توهين به شعور مخاطب است؟ اصلاً دليل ساخت چنين برنامهاي با چنين رويكردي چيست، وقتي نشان دادن اصل قضيه در تلويزيون ممنوع است؟ توهين به شعور مخاطب تا كي؟ وقتي گروه معروف و مردميپسند «دنگ شو» را نشان ميدهيد، بايد سازهايشان را هم نشان دهيد، چون اين گروه با سازهايشان شدهاند گروه «دنگ شو». اميدوارم در دولت تدبير و اميد اين مدل توهينها (حداقل براي شروع) در تلويزيون از بين برود. كار يك شب نيست اما نشدني هم نيست.
نویسنده : نازنين شادپي
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 17 اسفند 1392 - 22:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]