واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۵:۲۵
روحالله جعفری نهمین اجرای نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» را به جعفر والی هنرمند پیشکسوت تئاتر تقدیم کرد. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، جعفر والی، هنرمند پیشکسوت تئاتر که به تازگی از خارج از کشور بازگشته است، شامگاه یکشنبه (11 اسفند ماه) با حضور در تالار چهارسو تئاتر شهر به تماشای نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» کار روحالله جعفری نشست که این کارگردان تئاتر، اجرای شب گذشته را به والی تقدیم کرد. جعفری درباره جعفر والی (سرپرست و کارگردان گروه تئاترشهر) گفت: استاد جعفر والی یکی از ستونهای ماندگار تاریخ تئاتر معاصر ایران است. ایشان با اجرای نمایشنامههای دکتر غلامحسین ساعدی نویسندهای خلاق و دردآشنا را معرفی کرد که از دل جامعه سوژههایش را انتخاب میکرد و به شکل هنرمندانهای آنها را به تصویر درمیآورد. وی اظهار داشت: استاد والی هم بازیگر است، هم نویسنده، هم طراح و هم کارگردان؛ ولی مهمتر از همه این موارد، انسانی هنرمند است که همچنان تئاتر برایش اصل است، دغدغه آن را دارد، به آن میاندیشد و با آن زندگی میکند. سپس جعفر والی در جمع بازیگران و تماشاگران به بیان دیدگاههای خود درباره اجرای نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» پرداخت و گفت: اجرای این نمایش، زیبا و دوست داشتنی بود و همه آن چیزهایی که باید در آن وجود میداشت، در کار لحاظ شده بود. من امشب با دیدن این اجرا در ذهنم تانگو رقصیدم، چون باید میرقصیدم و این یعنی سرشار بودن خلاقیت در ایده اجرایی آن چیزی که با هم تماشایش کردیم. کارگردان نمایشهای «چوب به دستهای ورزیل»، «آی بیکلاه، آی با کلاه» و «بامها و زیر بامها» گفت: در لحظاتی از نمایش، من گریه میکردم و خانمی پشت سر من بلند بلند میخندید و این یعنی تئاتر. تئاتر واقعی با تماشاگر بدون واسطه ارتباط برقرار میکند و این اجرا به شکل هنرمندانهای حرف دل مردم را با زبان هنر در صحنه به تصویر درآورد. بازیگر و کارگردان نمایشهای «مطبخ»، «نمایش طولانی» و «شنل» تصریح کرد: جعفری این نمایشنامه را قبلا به من داده بود که بخوانم و امشب که اجرای او را دیدم، شگفت زده شدم؛ چون تصاویری که از خواندن نمایشنامه در ذهنم نقش بسته بود، در صحنه جان گرفتند و این یعنی قدرت جادوی تئاتر که همچنان مرا مسحور و سرمست میکند. نویسنده و کارگردان نمایشهای «پایان»، «پدر و پسر» و «آیینه موجدار» گفت: اجرای این نمایش، کار مشکلی است که گروه اجرایی به خوبی از پس آن برآمده است. در اجرا به فضاسازی و خلق هارمونی درست میان تکتک عناصر، توجه شده و در این راستا از رنگ غالب بر صحنه و طراحی و سایه روشن به وجود آمده در همه چیز، کاملاً آگاهانه استفاده شده است. جعفر والی یادآور شد: در این نمایش، نقاط قوت زیادی وجود دارد که یکی از آنها موسیقی است. استفاده از ساز دهنی، آکاردئون و ویلونسل و ترکیب و چینش آنها در دل کار، هوشمندانه است. این سازها، سازهای تنهایی، غم، حسرت و غربت هستند و با تأثیری که بر روح و روان شما از خود بر جای میگذارند، ترغیبتان میکند که به آنچه دیدهاید، فکر کنید و راحت از کنار آن عبور نکنید. در اجرای این نمایش، استفاده و به کارگیری از تک تک عناصر (نور، افکت، بازیها و...) فکر شده بود و من با توجه به اجراهایی که از روحالله جعفری تا به حال دیدهام و به خوبی او را میشناسم، مطمئم بودم که در اجرای جدیدش هم حرفی برای گفتن دارد. او خطاب به بازیگران و گروه اجرایی نمایش گفت: شما با صمیمیتی که در اجرا و در صحنه داشتید، این شعله را در وجود من بارور کردید که علیرغم تمامی مشکلات ریز و درشت، میتوان تئاتر کار کرد و به آن عشق ورزید. جعفر والی در پایان خطاب به مسئولان گفت: من از شما میخواهم شرایطی را فراهم کنید تا گروههای تئاتری بتوانند کار کنند. شما باید مشکلات موجود را برای گروهها سهل کنید و بگذارید هنرمندان به فرهنگ این کشور خدمت کنند. اجرای چنین نمایشهایی یعنی خدمت به فرهنگ و هنر این مرز و بوم و باید از چنین گروههایی حمایت کنید. به گزارش ایسنا، نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» از اول اسفند 1392 تا پیش از تعطیلی مجموعه تئاترشهر و از 17 تا 31 فروردین 1393 در تالار «چهارسو» تئاترشهر، ساعت 19:30دقیقه به صحنه میرود. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]