واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۳:۳۳
روحالله جعفری که این روزها نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» را به صحنه برده است از رئیس جمهور درخواست کرد تا به دیدن این نمایش در تالار «چهارسو»ی مجموعه تئاتر شهر برود. به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این کارگردان با دعوت از رئیس جمهور برای دیدن نمایشاش که به تازگی اجرای خود را آغاز کرده است، ادامه داد: آقای رئیس جمهور، میخواهم که خط شکنی کنید و بیواسطه، بیپیرایه به تئاتر شهر بیایید و با یکی از مشکلات گروههای تئاتری آشنا شوید. اگر این خط شکنی را انجام بدهید، زیرمجموعههای شما مثل وزارت ارشاد هم به این سمت میروند که بیواسطه با مشکلات روبرو شوند. او افزود: من شما را به همراه اعضای تیم دولت برای دیدن این نمایش دعوت میکنم تا بتوانم بدون واسطه با شما درباره مسائلمان و همچنین درباره مشکلاتی که در هشت سال گذشته، تیشهای بر ریشه فرهنگ و هنر این مملکت زده بود، صحبت کنم. اگر این اتفاق بیافتد تدبیر و امیدی که شما بر آن پای میفشارید بر شقوق مختلف کشور نهادینه خواهد شد. روحالله جعفری که پس از سه سال نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» را به صحنه برده است، درباره روند طی شده برای اجرای این اثر نمایشی گفت: بعد از گذشت سه سال شرایط اجرای این نمایش فراهم شد و خوشحالم که در دولت تدبیر و امید این کار به صحنه رفته است. او یادآور شد: بعد از پایان اجرای «تماشاچی محکوم به اعدام» که در سال 89 در تالار «سایه» اجرا شد، تصمیمم را برای اجرای نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» را گرفتم و نامهنگاریهای مربوط به آن را انجام دادم. نمایش به شورای نظارت و ارزشیابی ارائه شد اما بلافاصله برای اجرا رد شد. این کارگردان با بیان اینکه در سال 89 چند گروه در شورای نظارت این نمایش را مورد بررسی قرار دادند، تصریح کرد: در آن زمان به زعم شورای نظارت و ارزشیابی چند تیم تخصصی متن این کار را خواندند و گفتند به دلیل انتقاداتی که در آن مطرح است، امکان اجرای آن وجود ندارد. وی در ادامه عنوان کرد: سال 90 و 91 هم بر همین منوال گذشت و در طی این مدت سه بار گروه «تئاتر گیتی» این نمایش را به دست گرفت، اما هر سه بار هم جلوی اجرای این نمایش گرفته شد. تا اینکه در خرداد 92 زلزلهای در بوشهر اتفاق افتاد و من این ضرورت را احساس کردم که به عنوان عضو کوچکی از تئاتر یک حرکت اجتماعی را انجام دهم و برای این کار خوانش متن این نمایش را به تالار حافظ پیشنهاد دادم که در نهایت این اتفاق افتاد. جعفری در عین حال گفت: اما بعد از این اجرا با واکنشهای افراطیهایی که در برخی رسانه حضور دارند، روبرو شدیم. چرا که نمایشنامهخوانی را به آقای هاشمی رفسنجانی و خانم فائزه هاشمی رفسنجانی تقدیم کردیم و این اتفاق در زمانی بود که آقای هاشمی به شکل ناجوانمردانهای از انتخابات کنار گذاشته شدند. کارگردان نمایش «اسبهای پشت پنجره» با اشاره به فراهم شدن شرایط اجرای عمومی نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم» در دولت جدید اظهار کرد: بعد از پایان دوره هشت ساله گذشته بار دیگر در دولت جدید اجرای این نمایش را پیشنهاد کردم که در ابتدا با اجرای آن موافقت نشد، اما بعد قرار شد بار دیگر متن خوانده شود که در نهایت از آن 71 مورد اصلاحی به کار ما گرفته شد. این کارگردان با اشاره به اینکه اصرار داشته است که زیر بار حذف و سانسور بیدلیل نرود ادامه داد: معتقدم اگر فرد یا گروهی با ایمان کارش را دنبال کند، میتواند برای اجرایش موفق باشد. بعد از آن تمرینات کارمان را در یک مقطع زمانی سه ماهه انجام دادیم و قرار شد که شورای ارزشیابی تمرینات نهایی را مورد بررسی قرار دهد. او افزود: اعتقاد من این بود که اگر ادبیات بین ما یک گفتگو باشد، میتوانیم مفاهمه کنیم و به فرجام برسیم و در این شرایط من هم پذیرفتم، نکاتی که به پیکره نمایش صدمه نمیزند را تغییر دهم اما به هیچ عنوان زیر بار حذف صحنه،شخصیتها و دیالوگهای اصلی نمایش نرفتم. کارگردان نمایش «تماشاچی محکوم به اعدام» که در نشست نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم» که 5 اسفندماه در تئاتر شهر برگزار شد، در بخش دیگری از صحبتهایش درباره ویژگیهای آثار «ویسنی یک» توضیح داد: آثار «ویسنی یک» شکلی جهان شمول دارد و در واقع یکی از دلایلی که گروه «تئاتر گیتی» به سراغ انتخاب متنهای این نویسنده برای اجرا میرود، همین موضوع است. لذا ما در آثار این نویسنده با نشانهها و رویکردهایی روبرو هستیم که مدام در حال تغییر است، اما زبان و مدیومهای هر اثر با دیگری متفاوت است. او ادامه داد: «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم» نقد مسائل اجتماعی است که به انسان و روابط او و نسبتش با بخشهای دیگر جامعه میپردازد. شاید یکی از دلایلی که در سالهای گذشته اجرای این نمایش را برنمیتافتند همین موضوع بود، چون نقد مسائل اجتماعی با محوریت انسان از سوی افرادی که قائل به دیالوگ نیستند، پذیرفتنی نیست اما طرح این موضوع برای من در جامعه یک ضرورت است و برای همین بدون هیچ سانسوری به سمت این موضوع رفتم. این کارگردان با اشاره به تغییرات ایجاد شده برای اجرای این اثر نمایشی در تالار «چهارسو» توضیح داد: سالن چهارسو از ابتدا انتخاب من برای اجرای این نمایش بود. ما تصمیم داشتیم که به بهترین نحو از معماری این سالن استفاده کنیم چرا که فکر میکنم زاویه دید ثابت به بسیاری از نمایشها تحمیل میشود،برای همین تصمیم به ایجاد تغییراتی در شکل و معماری سالن چهارسو گرفتیم. جعفری افزود: البته این اتفاق در ابتدا برای دوستان تئاتر شهر پیچیده به نظر میرسید اما بعد با طرحهایی که درباره نور، صحنه و ورود و خروج تماشاگران ارائه کردم، متوجه شدند که امکان این ریسک وجود دارد. برای همین بر این کار بسیاری از وسایل اضافی که در بالکنهای این سالن وجود داشت را خارج کردیم، صندلیها جابجا شد، کلیه دیوارها به رنگ مشکی درآمد و نقاط تخریب شده سالن ترمیم شد. او با اشاره به عدم حمایت از اجرای نمایشاش تصریح کرد: هر اتفاقی در اجرای این نمایش افتاده از جیب خود گروه بوده است و هیچ کمک هزینهای وجود نداشته است. قرارداد ما به صورت گیشه است اما به هر حال نامهنگاریهایی را برای دریافت کمکهزینه انجام دادیم اما تاکنون چیزی به ما ابلاغ نشده است. ما برای اینکه به مشکلات مالی فائق شویم با اعضای گروه صحبت کردیم و تصمیم گرفتیم هر آنچه از گیشه به ما رسید بین تکتک اعضا تقسیم شود. این کارگردان در ادامه با دعوت از افراد مسئول در بخشهای مختلف برای دیدن این نمایش گفت: شعار فرهنگی من دیدن آثار توسط افراد مختلف جامعه است. من همیشه مدعی این مسئله بودم که افرادی که در جامعه مسئولیت دارند باید از آثار فرهنگی دیدن کنند، چرا که آنها برای من و ما تصمیمگیرنده هستند. لذا اگر تصمیمگیریها پشت درهای بسته انجام شود، میتواند لطمات جبرانناپذیری داشته باشد. به گزارش ایسنا، نمایش «من چه جوری ممکنه یه پرنده باشم؟» نوشته «ماتئی ویسنی یک» که حدود 30 بازیگر در آن حضور دارد به کارگردانی روح الله جعفری، این روزها در تالار «چهار سو» مجموعه تئاتر شهر هرشب ساعت 19و30 دقیقه روی صحنه است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]