تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833566945
رنج خواندن کمتر از نوشتن است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و ادب > ادیبات ایران نامزد کتاب سال شهید غنی‌پور:
رنج خواندن کمتر از نوشتن است
عبدالصالح پاک، کاندیدای دریافت سیزدهمین جایزه ادبی شهید حبیب‌غنی‌پور با بیان اینکه «رنج خواندن کمتر از نوشتن است» گفت: دانش من در زمینه تکنیک داستان، خیلی کم و اندک است؛ چون من همیشه به خاطر دلِ خودم داستان نوشته‌ام؛ طرحی را که به نظرم جالب بیاید، آن را آرام آرام نه برای چاپ کردن، بلکه فقط برای مکتوب کردنِ آن، شروع به نوشتن می‌کنم.
به گزارش خبرگزاری مهر، عبدالصالح پاک نویسنده ترکمن که در سیزدهمین دوره جایزه ادبی شهید حبیب‌غنی‌پور با رمان «آن‌سوی پرچین خیال» نامزد دریافت این جایزه ادبی نیز شده است در ارزیابی کتابهای منتشر شده حوزه کودک و نوجوان در سال گذشته گفت: قطعا کتابهای زیادی طی یکی دو سال گذشته منتشر شده که من نتوانسته‌ام همه آن‌ها را مطالعه کنم؛ اما تا جایی که پی‌گیر کتابهای داستانی حوزه تخصصی خودم بوده‌ام، شتاب‌زدگی و جمع کردن رمان و به پایان رساندن آن توسط نویسندگان را حس کرده‌ام. شاید این شتاب‌زدگی، به‌خاطر نبودن جریان‌های حمایتی و ناچیز بودن حق‌التألیف باشد. نویسنده در مقابل زحمتی که می‌کشد، دریافت مالی بسیار ناچیزی دارد. وی افزود: نوشتن رمان، خیلی سخت، دشوار و جانکاه است. چه کسی جز نویسنده، خواب را برای خودش و اطرافیانش حرام می‌کند و برای مردم و برای نوجوانان و کودکان قصه می‌نویسد؟ چه کسی جز نویسنده در طول شبانه‌روز به شخصیت‌های داستانی‌اش فکر می‌کند و برای شاد کردن لحظه لحظه زندگی مردم، تلاش می‌کند؟ خیلی از نویسندگان برای نوشتن داستان زیبا و خواندنی، خودخواسته گوشه‌نشینی اختیار کرده‌اند و شادی‌های زندگی را بر خود حرام کرده‌اند. در مقابل، دستمزدی که دریافت می‌کنند، خیلی ناچیز و اندک است و اصلاً قابل بحث نیست. به نظر من باید جریان‌های حمایتی به‌وجود بیاید تا آن‌ها بتوانند با خیال آسوده مشغول نوشتن بشوند. نامزد سیزدهمین جایزه شهید غنی‌پور در ارزیابی فنی و محتوایی کتابهای حوزه کودکان و نوجوانان نیز تاکید کرد: دانش من در زمینه تکنیک داستان، خیلی کم و اندک است؛ چون من همیشه به خاطر دلِ خودم داستان نوشته‌ام. طرحی را که به نظرم جالب بیاید، آن را آرام آرام نه برای چاپ کردن، بلکه فقط برای مکتوب کردنِ آن، شروع به نوشتن می‌کنم. در طی دو ـ سه سال گذشته نیز با شرکت در جلساتی که با حضور نویسندگان پیش‌کسوت در تهران یا در شهرستان‌ها برگزار می‌شود، توانسته‌ام در این زمینه اطلاعات خوبی کسب کنم. فکر می‌کنم شرکت کردن در این جلسات برای من خیلی با ارزش بوده است؛ چون در طول نوشتن برای من مشاوره می‌دادند. حتی به توصیه خانم طاقدیس زاویه دید رمان «آن سوی پرچین خیال» را عوض کردم و آن را دوباره از اول نوشتم. این کار، خیلی سخت و دشوار امّا ارزشمند بود. پاک، برپایی نشست‌ها و پاتوق‌های نویسندگی را در جریان‌سازی و تربیت نویسندگان بسیار موثر دانسته و گفت: بحث‌های این جلسات، بسیار مفید و کاربردی است. تصور می‌کنم فاصله زیادی از تئوری رمان تا نوشتن آن وجود دارد. همچنین احساس می‌کنم جای نظریه‌پردازان رمان کودک و نوجوان در میان اهل قلم خالی است. همه این مسایل دست به دست هم داده تا نویسندگان به جای فکر کردن به تکنیک و محتوا، به زودتر تمام کردن کردن کتاب فکر کنند و از تکنیک و محتوا فاصله بگیرند. وی تصریح کرد: به نظرم ارزش و اعتبار جشنواره شهید غنی‌پور به‌خاطر نوع قضاوت داوران و نفس برگزاری آن است. برای اکثر نویسندگان ـ بدون در نظر گرفتن جایزه مادی آن ـ انتخاب شدن کتاب‌شان در این جشنواره بسیار مهم و ارزشمند است. شاید عملکرد بی‌طرفانه داوران در دوازده دوره گذشته این جشنواره است که نویسندگان و شاعران با دقّت و با علاقه اخبار آن را دنبال می‌کنند؛ چون وقتی عناوین شش رمان نوجوان نامزد دریافت جایزه این دوره اعلام شده بود، خیلی از دوستان نویسنده با هیجان این موفقیّت را برای من تبریک گفتند. آن‌ها بدون اینکه از جایزه مادّی آن سخن بگویند از مهم بودن راهیابی کتابم به مرحله نهایی این جشنواره حرف می‌زدند و راستش من هم کم کم از هیجان دوستانم به هیجان آمدم و این هیجان برای من انگیزه خوبی برای نوشتن رمان بعدی شد. این نویسنده حوزه نوجوان ادامه داد: به نظر من ایجاد جریان‌های حمایتی از نویسندگان و شاعران ـ مثلاً برگزاری جشنواره‌های متعدد ـ باعث خواهد شد اهل قلم با خیال راحت نوشتن را پیشه خود کنند. دیگر اینکه چاپ کردن مجله‌های تخصصی در حوزه ادبیات داستانی هم باعث بالا رفتن انگیزه نویسندگان خواهد شد. عبدالصالح پاک همچنین گفت: درباره ادبیات بزرگسال نظر خاصی ندارم؛ حتی دیگر به آن فکر هم نمی‌کنم؛ چون سال‌ها قبل در این زمینه کمی تلاش کردم و چند داستان برای بزرگسال‌ها نوشتم؛ ولی تلاشم بی‌حاصل بود. فضای دنیای بزرگسال با فضای دنیای نوجوانان و جوانان خیلی فرق دارد. دنیای نوجوانان تلاشی برای رسیدن به نور و روشنایی و به دنیای شاد و پُر ازموفقّیت است؛ ولی دنیای بزرگسالان تلاشی برای رسیدن به دنیای پُر از تاریکی و سیاهی و رنج و شکست است. بنابراین بیش‌تر ترجیح می‌دهم برای نوجوانان بنویسم و ادبیات بزرگسال را مطالعه کنم. به هر حال، رنج خواندن کمتر از نوشتن است.
۱۳۹۲/۱۲/۹ - ۱۲:۴۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها