محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802517575
ظرفیت‌ها و راهکارهای عملی برای بهبود روابط تجاری ایران ـ اروپا
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
ظرفیت‌ها و راهکارهای عملی برای بهبود روابط تجاری ایران ـ اروپا
گسترش روابط تجاری و یافتن بازارهای جدید برای اروپاییان همیشه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده است؛ به طوری که با مشاهده کوچک‌ترین روزنه‌ای علاقه‌مند به بهبود مناسبات تجاری خود می‌شوند.
پیش از این، طی سه شماره و با عناوین تهران و بروکسل؛ موانع و چالش‌ها ، نقش آمریکا در سیاست خارجی اروپا و نقش انگلیس در مناسبات ایران و اروپا به چشم‌انداز گسترش روابط بین ایران و اروپا پرداختیم. در این قسمت، که بخش پایانی است، قصد داریم ضمن اشاره به برخی ظرفیتهای اقتصادی موجود، راهکارهای عملی برای بهبود روابط تجاری بین ایران و اروپا را نیز ارائه کنیم. ظرفیتهای اقتصادی برای ایران به عنوان کشوری که دارای ذخایر عظیم نفت و گاز در درون مرزهای ملی و پیرامون آن است، دیپلماسی انرژی ابزاری برای بیشینه ساختن دستاورد‌ها از نظام اقتصاد سیاسی جهانی محسوب می‌شود. حاکم شدن منطق اقتصادی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران منافع جدیدی در منطقه و جهان برای کشور پدیدار ساخته و فرصتهای نوینی را ایجاد می‌کند (جوادی ارجمند، 1386: 70). انرژی به عنوان مهم‌ترین مزیت نسبی برای جمهوری اسلامی و مشارکت در تأمین امنیت انرژی در سطح بین‌المللی در اختیار کشور قرار دارد. ظرفیتهای انرژی در کشور، از جمله اتکاء به دیپلماسی انرژی در راستای رشد و توسعه‌ی اقتصادی و ارتقای موقعیت کشور بوده و توان کشور را افزایش می‌دهد. در این میان، همکاری با اتحادیه‌ی اروپایی به عنوان مجموعه‌ای از کشورهای دارای توان مالی، تکنولوژی بالا و سرمایه‌گذاری می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، تنظیم گفت‌وگو و همکاری با اتحادیه‌ی اروپایی و کشورهای عضو آن، اهمیت زیادی می‌یابد و در پرتو دیپلماسی انرژی، که یک خط‌مشی سنجیده‌ی توسعه است، می‌توان از نتایج مطلوب سرمایه‌گذاری و مشارکت کشورها و استفاده از توان اعتباری و مالی آن‌ها بهره گرفت. با توجه به اینکه توسعه‌ی اقتصادی فراهم‌کننده‌ی شرایط قدرت است، نقش‌آفرینی در زمینه‌ی انرژی به عنوان شرط لازمی برای قدرت بزرگ بودن، فرصتهای نوینی را در نظام اقتصاد سیاسی جهانی، به‌ویژه به واسطه‌ی نقشی که در فضاسازی و مهیا ساختن محیط بین‌المللی دارد، برای کشورمان خلق می‌کند (پوراحمدی، 1388: 38). لذا در این میان، اتحادیه‌ی اروپایی می‌تواند با توجه به نیازی که جهت تأمین مصارف بالای انرژی خود دارد، در یک همکاری متقابل، براساس احترام و منافع مشترک، فرصتهای زیادی را برای جمهوری اسلامی ایران فراهم کند. ظرفیتهای ایران در بخش انرژی می‌تواند به عنوان شانسی برای اتحادیه‌ی اروپا در بازار انرژی منظور شود. ایران باصرفه‌ترین و کوتاه‌ترین مسیر انتقال انرژی دریای خزر و آسیای میانه به اروپاست. با توجه به نیاز شدید اروپا به گاز دریای خزر و برای رهایی از وابستگی به منابع انرژی روسیه، در چشم‌انداز عادی‌سازی روابط ایران با اتحادیه‌ی اروپایی، همکاری طرفین در زمینه‌ی انرژی می‌تواند خیلی سریع گسترش یافته و به جایگاه واقعی خود دست یابد. منافع مشترک اقتصادی-تجاری اتحادیه‌ی اروپایی با جمعیتی بیش از 510 میلیون نفر، دارا بودن بیشترین میزان تولید ناخالص داخلی در سطح دنیا، پول واحد و تجارت گسترده در عرصه‌ی جهانی، به عنوان بزرگ‌ترین بلوک اقتصادی-تجاری جهان، یکی از مهم‌ترین بازیگران در صحنه‌ی جهانی محسوب می‌شود. 21 درصد از کل تجارت جهانی در اختیار 28 کشور عضو اتحادیه‌ی اروپایی است و بیش از 22 درصد از تولید ناخالص جهانی در اختیار کشورهای عضو این اتحادیه است. بنا بر آمار منتشره از سوی صندوق بین‌المللی پول در مارس 2013، تولید ناخالص داخلی اتحادیه‌ی اروپایی بیش از 16880 میلیارد دلار است. این توان اقتصادی-تجاری، سیاسی و بین‌المللی می‌تواند زمینه‌های گسترده‌ای جهت تعامل و همکاری بین جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه‌ی اروپایی و 28 کشور عضو آن به وجود آورد. ایران باصرفه‌ترین و کوتاه‌ترین مسیر انتقال انرژی دریای خزر و آسیای میانه به اروپاست. با توجه به نیاز شدید اروپا به گاز دریای خزر و برای رهایی از وابستگی به منابع انرژی روسیه، در چشم‌انداز عادی‌سازی روابط ایران با اتحادیه اروپایی، همکاری طرفین در زمینه‌ی می‌تواند خیلی سریع گسترش یافته و به جایگاه واقعی خود دست یابد. گسترش مناسبات جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه‌ی اروپایی می‌تواند منافعی برای ایران فراهم کند که به طور خلاصه عبارت‌اند از: 1. مجموعه‌ی اتحادیه‌ی اروپا مانند سازمان ملل متحد، دریچه‌ی مناسبی برای ورود ایران به نظام جدید بین‌المللی، به‌خصوص در زمینه‌های تجاری است. این مهم به‌ویژه به لحاظ افزایش وزنه‌ی سیاسی ایران قابل توجه است. 2. آغاز مجدد گفت‌وگوهای تجاری ایران و اتحادیه‌ی اروپا، پیش‌زمینه و تجربهای برای مذاکرات تجاری ایران و سازمان جهانی تجارت (WTO) است؛ زیرا مذاکرات تجاری ایران و اروپا تجربه‌ی قابل توجهی برای مذاکرات تجاری احتمالی ایران و WTO فراهم خواهد کرد. علاوه بر این، اتحادیه‌ی اروپا به عنوان یکی از طرف‌های عمده‌ی WTO که نقش تأثیرگذاری در خط‌دهی آن دارند و همچنین دولتهای عضو اتحادیه، در شرایط یک همکاری خوب، احیاناً می‌توانند نقش مثبت و سازندهای در پذیرش درخواست عضویت ایران در این سازمان داشته باشند. 3. با توجه به جایگاه و نفوذ کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا در سازمان‌های اقتصادی-پولی بین‌المللی، نظیر بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول، سازمان جهانی تجارت، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، سازمان سرمایه‌گذاری اروپایی، می‌توان از اعتبارات مالی و سرمایه‌گذاری آن‌ها برخوردار شد. اتحادیه‌ی برخوردار از توان فناوری، فنی، صنعتی، پولی و مالی است و لذا توانایی انجام سرمایه‌گذاری‌های بزرگ در طرح‌های توسعه‌ای و عمرانی ایران و انتقال فناوری را دارد. 4. تأمین نیازهای استراتژیک: پاره‌ای از وابستگی‌های تعیین‌کننده‌ی خطوط تولیدی و داده‌های اولیه و واسطه‌ای آن، حکایت از منافع بالای جمهوری اسلامی ایران در حفظ روابط اقتصادی با اتحادیه‌ی اروپایی دارد. در کنار داده‌های صنعتی، نیازهای اطلاعاتی قرار دارد. نیازهایی که می‌تواند صرفاً جنبه‌ی تکنولوژیکی نداشته باشد و به عنوان نرم‌های برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد. 5. ایجاد تعادل در روابط خارجی:رابطه با اروپا به‌ویژه در شرایطی که در نظم کنونی جهان، اروپا از مهم‌ترین بازیگران و تصمیم‌گیران است، از اساسی‌ترین اجزای یک سیاست خارجی منطقی و متعادل محسوب می‌شود (طلایی، 1376: 88). راهکارهای عملی برای بهبود روابط تجاری در تنظیم روابط تجاری با اتحادیه‌ی اروپا، باید تلاش نمود اختلافات را از طریق شناسایی و یافتن راه‌حل‌های کاربردی برای همیشه به کنار گذاشت. اروپاییان نسبت به گسترش مناسبات تجاری خیلی مشکل ندارند و یافتن بازارهای جدید همواره مدنظرشان بوده است. در این میان، نقش اتاق‌های بازرگانی بسیار اساسی است. این اتاق‌ها در کشورهای اروپایی بسیار فعال بوده و با مشاهده‌ی کوچک‌ترین روزنه‌ای، علاقه‌مند به بهبود مناسبات تجاری خود هستند. اگر دولت ایران بتواند با آسیب‌شناسی، واکاوی و مطالعه‌ی همه‌جانبه‌ی روابط، یک استراتژی مشخص در قبال اتحادیه‌ی اروپا براساس دیدگاه واقع‌بینانه و تشخیص ظرفیت‌ها، مشکلات و توانایی‌های متغیر اروپا تدوین نماید، چشم‌انداز فضای همکاری‌های اقتصادی تجاری با اروپا روشن‌تر شده و امکان بهره‌برداری بیشتر از ظرفیتهای عظیم روابط فراهم می‌گردد. در زمانی که دیپلماسی رسمی دارای محدودیت‌هایی برای عادی‌سازی روابط سیاسی و اقتصادی است، مناسب است از طریق دیپلماسی عمومی و جامعه‌ی مدنی اقدام شود. امروزه دیپلماسی عمومی مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان است و در برخی موارد، خیلی راحت‌تر، سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر می‌تواند در سیاست خارجی کشور نقش‌آفرینی کند. شرکت‌های تجاری، بخش خصوصی، اتاق‌های بازرگانی، مؤسسات اعتباری و کارشناسان بازرگانی، جایگاه تأثیرگذار خود را دارند. برگزاری همایش‌ها و سمینارهای تخصصی جهت معرفی زمینه‌های همکاری و سرمایه‌گذاری و فرصتهای جدید اقتصادی، زمینه‌های بسیار گسترده‌ی همکاری و منافع مشترک ایران و اروپا، قطعاً می‌تواند مورد توجه بخش خصوص دو طرف قرار گیرد. در مناسبات آتی جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه اروپا، باید تلاش شود از طریق انعقاد یک موافقت‌نامه‌ی همکاری و تجارت سطح روابط فی‌مابین ارتقا یابد و روابطی نهادینه و قراردادی بین تهران و بروکسل برقرار شود. قبلاً مذاکرات مفصلی در این رابطه صورت گرفت و پیش‌نویس آن نیز تهیه شد، لکن بنا به دلایل سیاسی، کنار گذاشته شد. انعقاد یک موافقت‌نامه‌ی اقتصادی-تجاری، بستر بسیار مهمی در هرگونه روابط سیاسی و اقتصادی بین طرفین است. این موافقت‌نامه فرصتهای بسیار گسترده‌ای در همکاری‌های اقتصادی-تجاری طرفین فراهم می‌کند و از این طریق، مناسبات دو طرف با برخورد با چالش‌ها و مشکلات احتمالی، متزلزل نخواهد شد و چنانچه مشکلی هم باشد، از طریق راهکارهای مندرج در موافقت‌نامه، خیلی سریع حل‌وفصل خواهد شد. امروزه کشورهایی که از مناسبات تجاری گسترده‌ای با اتحادیه‌ی اروپایی برخوردار هستند، قبلاً موفق به انعقاد یک موافقت‌نامه‌ی همکاری و تجاری با این اتحادیه شده‌اند. زمانی که دیپلماسی رسمی دارای محدودیت‌هایی برای عادی‌سازی روابط سیاسی و اقتصادی است، مناسب است از طریق دیپلماسی عمومی و جامعه‌ی مدنی اقدام شود. امروزه دیپلماسی عمومی مورد توجه بسیاری از کشورهای جهان است و در برخی موارد، خیلی راحت‌تر، سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر می‌تواند در سیاست خارجی کشور نقش‌آفرینی کند. در مرحله‌ی بعدی، باید زمینه برای گشایش یک دفتر نمایندگی یا سفارت از سوی طرفین در بروکسل و تهران ایجاد شده و سفیر مستقلی به دو پایتخت فوق اعزام شود. در این سطح از روابط، جدای از ارتقای کیفی مناسبات دو طرف، اختلافات و مشکلاتی هم که احیاناً در مسیر روابط پیش بیاید، خیلی راحت‌تر و در فضای تعاملی بهتری قابل حل خواهد بود. شرایط امروز کشور بیشتر از هر زمانی مناسب برای تأسیس یک نمایندگی مستقل در نزد اتحادیه‌ی اروپایی در بروکسل و یک نمایندگی از سوی اتحادیه‌ی اروپایی در تهران است. از طریق دیپلماسی اقتصادی با اتحادیه‌ی اروپایی می‌توان زمینه‌های لازم جهت گسترش همکاری‌ها و حضور صاحبان سرمایه و صنایع در ایران را فراهم کرد. جمهوری اسلامی ایران به لحاظ قرار گرفتن در مرکزیت منابع انرژی (گاز و نفت) جهان، از اهمیت راهبردی و ژئواکونومی بالایی در سطح جهان برخوردار است. برخورداری از 11 درصد از ذخایر شناخته‌شده‌ی نفت و 16 درصد از ذخایر کشف‌شده‌ی گاز جهان، جایگاه ویژه‌ای برای جمهوری اسلامی ایران به عنوان سومین دارنده‌ی نفت و دومین دارنده‌ی گاز جهان به وجود می‌آورد. از آنجایی که ذخایر شناخته‌شده‌ی انرژی جهانی رو به کاهش است و با توجه به وابستگی و نیازمندی رو به افزایش کشورهای اروپایی به استفاده از منابع هیدرورکربور (نفت و گاز)، به نظر می‌رسد بر اهمیت ایران در تأمین نیازهای انرژی جهان و از جمله کشورهای اروپایی افزوده شود. برای ایران دیپلماسی انرژی ابزاری برای بیشینه ساختن دستاورد‌ها از نظام اقتصاد سیاسی جهانی محسوب می‌شود. در این راستا، تنظیم گفت‌وگو و همکاری با اتحادیه‌ی اروپایی و کشورهای عضو آن اهمیت زیادی می‌یابد و در پرتو دیپلماسی انرژی که یک خط‌مشی سنجیده‌ی توسعه است، می‌توان از نتایج مطلوب سرمایه‌گذاری و مشارکت کشورها و شرکت‌های اروپایی و همچنین از توان اعتباری و مالی آن‌ها بهره گرفت. جمع‌بندی جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه‌ی اروپایی زمینه‌های بسیار گسترده‌ای برای داشتن یک رابطه‌ی خوب و پیشرفته دارند. اساساً نقاط مشترک و منافع متقابل بسیار بیشتر از نقاط افتراق و چالش‌برانگیز است. برخورداری از موقعیت استراتژیک و ژئوپلیتیک، قرار گرفتن در جایگاه مهم منطقه‌ای، ذخایر عظیم انرژی و بازار بزرگ ایران، عناصر بسیار مهم و فرصت‌سازی هستند که می‌توانند کشورهای ثالث و از جمله اتحادیه‌ی اروپایی را در برقراری روابط با ایران علاقه‌مند نمایند. موارد بسیاری که می‌تواند فرصت‌ها و چشم‌اندازهای مثبتی در مناسبات سیاسی و بین‌المللی و همکاری‌های اقتصادی-تجاری بین جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه‌ی اروپایی فراهم آورد. حضور هیئت‌های متعدد سیاسی، اقتصادی و پارلمانی اروپایی طی هفته‌های اخیر، بیانگر علاقه‌مندی مغفول واقع‌شده‌ی کشورهای اروپایی طی ده سال گذشته برای ازسرگیری دور جدیدی از روابط و همکاری‌ها با جمهوری اسلامی ایران است. به نظر می‌رسد هم‌اکنون مسابقه برای حضور در بازار ایران و آغاز مناسباتی جدید شروع شده و کشورهای مختلف به رقابت با یکدیگر برخاسته‌اند. لغو تحریم‌ها حتی اگر خیلی هم در عمل گسترده و جدی نباشد، باز هم شرایط را برای علاقه‌مندی و هجوم کشورها و شرکت‌های غربی برای حضور در بازار ایران فراهم می‌کند و ما در آینده با حضور بیشتر این کشورها و مسئولین آن‌ها مواجه خواهیم بود. با توجه به این مسائل، به نظر می‌رسد اتحادیه‌ی اروپایی به دنبال بهبود و ارتقای سطح مناسبات خود با جمهوری اسلامی ایران است و یکی از راه‌های ملموس آن، گشایش یک دفتر نمایندگی در تهران است. از این طریق، در آینده ما می‌توانیم شاهد آغاز مذاکرات مربوط به انعقاد یک موافقت‌نامه‌ی تجارت و همکاری باشیم و روابط طرفین را نهادینه کنیم. مرحله‌ی بعدی، گشایش یک سفارت مستقل از سوی جمهوری اسلامی ایران در بروکسل، مقر اتحادیه‌ی اروپایی است که خود بیانگر بهبود مناسبات طرفین است. سفر اخیر هیئت پارلمان اروپایی به جمهوری اسلامی ایران و دیدار و گفت‌وگوهای صورت‌گرفته (فارغ از برخی حواشی سیاسی آن) می‌تواند بسیار مهم و منشأ اثراتی در روند روابط جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه‌ی اروپایی و پارلمان اروپایی باشد. به نظر می‌رسد بعد از این سفر لازم است هیئتی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی عازم بروکسل شوند و با همتایان پارلمانی خود دیدار و گفت‌وگو کنند. امروزه حضور نمایندگان جمهوری اسلامی در پارلمان اروپایی اهمیت بسزایی یافته است. به هر حال، شرایط جدیدی ایجاد شده و سیاست خارجی کشور در بستر تغییر و تحولاتی قرار گرفته است. در این راستا، باید با دقت و موشکافی به ارزیابی و تجزیه و تحلیل تحرکات سیاسی کشورهای دیگر پرداخت و بهترین راهکار برای تنظیم روابط خارجی کشور را تدارک دید. از طرفی برداشته شدن برخی تحریم‌ها در کنار تعدیل شدن فشار سیاسی و روانی ناشی از آن، فرصتهای زیادی را برای جمهوری اسلامی ایران می‌گشاید. این فرصت‌ها زمینه‌ساز تعاملات جدید در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی تجاری، منطقه‌ای و بین‌المللی برای ایران است و نویدبخش مناسبات و دیپلماسی جدیدی بین ایران و کشورهای زیادی در دنیا خواهد بود. در آینده‌ی نزدیک، باید شاهد موضع‌گیری جدید 28 کشور عضو اتحادیه‌ی اروپایی در بستری جدید و مبتنی بر همکاری و تعامل سازنده باشیم و این امر شرایط را برای فعالیت بیشتر و هدفدارتر دیپلماسی ایران فراهم می‌کند. ارائه‌ی پیشنهادات در تنظیم رابطه با اتحادیه‌ی اروپایی، باید تلاش نمود اختلافات را از طریق شناسایی و یافتن راه‌حل‌های کاربردی برای همیشه به کنار گذاشت. باید توجه داشت که اختلافات، ریشه‌دار و مزمن و مشمول مرور زمان نشود، زیرا در این صورت، پرداختن بدان ساده نخواهد بود. تبادل نظر و گفت‌وگو زمینه‌ساز اعتمادسازی و احترام متقابل بین طرفین است. از آنجایی که اتحادیه‌ی اروپایی در صدد شناسایی خود به عنوان یک بازیگر درجه‌ی اول و تأثیرگذار سیاسی در سطح جهانی و منطقه‌ای در کنار قدرت‌های دیگر، خصوصاً آمریکاست و به دنبال گسترش روابط و یارگیری در بین کشورهای ذی‌نفوذ منطقه در راستای تقویت جایگاه خود است، لذا می‌توان با ظرافت و از طریق دیپلماسی و گفت‌وگوهای هدفدار، ضمن کسب منافع خود، با اتحادیه به گفت‌وگو پرداخت و از این طریق، به ایجاد توازنی در رابطه با آمریکا دست یافت. استفاده از مناسبات گسترده با اتحادیه و اعضای آن برای افزایش ثبات جمهوری اسلامی ایران در منطقه، به‌ویژه در قبال کشورهایی چون چین، روسیه، آمریکا و کشورهای همسایه و عربی، حائز اهمیت است. اگر دولت ایران بتواند با آسیب‌شناسی، واکاوی و مطالعه‌ی همه‌جانبه‌ی روابط، یک استراتژی مشخص در قبال اتحادیه‌ی اروپا براساس دیدگاه واقع‌بینانه و تشخیص ظرفیت‌ها، مشکلات و توانایی‌های متغیر اروپا تدوین نماید، چشم‌انداز فضای همکاری با اروپا روشن‌تر شده و امکان بهره‌برداری بیشتر از ظرفیتهای عظیم روابط فراهم می‌گردد. در این راستا، ضروری است جمهوری اسلامی ایران به ارزیابی دقیق و کارشناسی از عملکرد سه دهه سیاست خارجی ایران در قبال اتحادیه‌ی اروپایی و کشورهای عضو آن، به‌ویژه طی دو دهه‌ی اخیر بپردازد و با تحلیل و ارزیابی نقاط ضعف و قوت عملکرد سیاست ایران و طرف اروپایی، پی‌ریزی یک الگوی جدید تعامل در روابط دوجانبه با این مجموعه‌ی 28کشوری را مورد توجه قرار دهد و ضمن صیانت از حقوق ایران، روند مذاکراتی جدید، متفاوت و هدفداری را با اتحادیه‌ی اروپایی پایه‌گذاری نموده و به نتیجه برساند. تنظیم روابط با اتحادیه‌ی اروپایی و کشورهای عضو آن و تدوین مکانیسم اجرایی آن، می‌تواند یکی از اهداف مهم سیاست خارجی ایران باشد. اگر دولت ایران بتواند با آسیب‌شناسی، واکاوی و مطالعه‌ی همه‌جانبه‌ی روابط، یک استراتژی مشخص در قبال اتحادیه‌ی اروپا براساس دیدگاه واقع‌بینانه و تشخیص ظرفیت‌ها، مشکلات و توانایی‌های متغیر اروپا تدوین نماید، چشم‌انداز فضای همکاری با اروپا روشن‌تر می‌شود و امکان بهره‌برداری بیشتر از ظرفیتهای عظیم روابط فراهم می‌گردد. مراکز تحقیقاتی، مؤسسات پژوهشی و دانشگاه‌های ایران و کشورهای اروپایی از ظرفیت و جایگاه بسیار مناسبی برای پرداختن به واکاوی و آسیب‌شناسی روابط دو طرف برخوردار هستند و فارغ از محدودیت‌ها و ملاحظات حاکم بر روابط سیاسی دیپلماتیک ایران و اتحادیه‌ی اروپایی، می‌توانند از طریق برگزاری همایش‌ها و سمینارهای تخصصی، موضوعات مختلف روابط فی‌مابین، زمینه‌های بسیار گسترده‌ی همکاری و منافع مشترک ایران و اروپا، چالش‌های موجود بر سر راه روابط، واکاوی و آسیب‌شناسی روابط، مکانیسم‌های عملی موجود برای رسیدن به روابط عادی و... را مورد بحث و بررسی قرار دهند و پیشنهادات و راهکارهای عملی خود را ارائه کنند. این راهکارها قطعاً می‌تواند مورد توجه مسئولین دیپلماسی رسمی کشور قرار گیرد. پیروزی آقای دکتر روحانی فضای جدیدی را در صحنه‌ی بین‌الملل به وجود آورد و موجب گمانه‌زنی‌های جدید و احیاناً مثبتی در خصوص پرونده‌ی هسته‌ای ایران شد. دولت دکتر روحانی می‌تواند ظرفیت بسیار زیادی را برای یک گفت‌وگو و تعامل سازنده با کشورهای اروپایی به وجود آورد. این در حالی است که کشورهای غربی امروزه بیشتر از هر زمانی علاقه‌مند و مشتاق به تبادل نظر و گفت‌وگو با ایران به نظر می‌رسند. در مناسبات آتی جمهوری اسلامی ایران با اتحادیه‌ی اروپایی، باید تلاش شود از طریق انعقاد یک موافقت‌نامه‌ی همکاری و تجارت، سطح روابط فی‌مابین ارتقا یافته و روابطی نهادینه و قراردادی بین تهران و بروکسل برقرار شود. در همین چهارچوب، یک دفتر نمایندگی یا سفارت از سوی طرفین در بروکسل و تهران باید ایجاد گردد و سفیر مستقلی به دو پایتخت فوق اعزام شود. در این سطح از روابط، جدای از ارتقای کیفی مناسبات دو طرف، اختلافات و مشکلاتی هم که احیاناً در مسیر روابط پیش بیاید، خیلی راحت‌تر و در فضای تعاملی بهتری قابل حل خواهد بود. دکتر سعید خالوزاده؛ استاد دانشگاه و پژوهشگر ارشد مطالعات اروپا منبع: برهان
92/12/03 - 00:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها