واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: تفاوتهای بازی خوب و بد گلاره عباسی و سهیلا گلستانی + تصاویر
در این نوشتار مقایسهای بین دو بازیگر مکمل زن و از چهرههای جدید و آینده دار انجام شده است. گلاره عباسی در سکانسهایی که حضور دارد، چه در بخشی که در حال مصاحبه است و یا در کنار مادر به همدردی با او میپردازد...
بهطور کلی در جشنواره فیلم فجر امسال، شاهد بازیهایی عموما متوسط و یا ضعیف بودیم. در این بین افول ستارگانی چون پرویز پرستویی و دیگر ستارههای با سابقه بیش از پیش به چشم آمد. اما در این میان باید با امیدواری به بازیهای قابل قبول و خوب نسل جدید بازیگری اشاره کرد. بابک حمیدیان، ساره بیات و چند چهره دیگر با بازیهای خوبشان همچنان برای آینده بازیگری سینمای ایران امیدوار نگاهمان داشتند. چهرههای تازه که شاید در یکی دو سال اخیر راه خود را به سینما باز کرده و یا اولین فیلمهایشان را دیدیم هم در این بین خودی نشان دادند. در این نوشتار مقایسهای بین دو بازیگر مکمل زن و از چهرههای جدید و آینده دار انجام شده است.
گلاره عباسی در شیار ۱۴۳: خوب
بازی او در فیلم، زیر سایه درخشش «مریلا زارعی» قرار گرفت. نقش خواهر یک شهید دردمند که حواسش به مادر هست و در عین حال به زندگی شخصی خود هم اهمیت میدهد. «گلاره عباسی» در سکانسهایی که حضور دارد، چه در بخشی که در حال مصاحبه است و یا در کنار مادر به همدردی با او میپردازد، با چهره و حرکاتش، تمام این نگرانی و دردمندی را منتقل میکند.صحنهای را به یاد بیاورید که مادر در حال غذا دادن به گوسفندان است و او در حال درست کردن خمیر. مادر بر سرش داد میزند که مگر صدای زنگ را نمیشنود؟ او او در حالی که ناراحت است با صدایی آرام اعتراض میکند که دستش بند بوده. در این لحظه چهره «عباسی» نشان میدهد که چگونه از فریاد مادر لجش گرفته اما برای نگرانیاش دلسوزی هم میکند. و یا سکانس بسیار خوب پایانی. درحالی که مادر برای دیدن تابوت فرزندش وارد اتاق میشود، او با مشت بر سینه میکوبد و ناله میکند. این صحنه از بازی «عباسی» را باید جزء بهترینهای جشنواره بر شمرد. هرچند این بازیگر جوان اغلب در چنین نقشهایی در سینما و تلویزیون، به عنوان دختری ساده و عموما روستایی به بازی گرفته شده است، اما چهره و استعداد «گلاره عباسی»، این امکان را به او میدهد که نقشهای متفاوتتری را تجربه کند. مهمترین ویژگی« گلاره عباسی» ارجینال بودن اوست. بازیگری که سعی میکند شبیه خودش باشد.
سهیلا گلستانی در مهمان داریم: بد
او چیزی بین ژاله صامتی و نگار جواهریان است. که البته از هر دو فقط حس بیرونی انها را اجرا میکند. جز در «مهمان داریم»، در «امروز» هم در کنار پرویز پرستویی در نقش اول بازی میكند که حضورش فاجعه بارتر است. در «مهمان داریم» او قرار است روح دختر شهید خانوادهای باشد که از قضا تحصیلات پزشکی هم دارد. گلستانی با توجه به پشتوانه تاتری خود بسیار سعی میکند بازی درونی و زیر پوستی ارائه کند، اما در عمل کاملا ناموفق است. نه حس دختر شیرین خانواده را به طور کامل در او میبینیم و نه درمندی کنترل شده و در جهت و همراه نقش را. صدای همیشه نالان او هم به هیچ عنوان نمیتواند همان حس مورد نظر را به مخاطب دهد. باید گفت این بازیگر جوان با حضور در چنین نقشهایی و ادامه بازیهایی که چندان متعلق به خودش به نظر نمیرسد، اینده خوبی در انتظارش نباشد. شاید حضور مدام او در کنار پرویز پرستویی تلخ و بیروح این روزها، دلیل بیشتری بر رفتن او به چنین سمت و سویی باشد. او شاید در اینده بازیهای مناسب تری در همین حال و هوا ارائه دهد، اما هرگز موفق نخواهد شد از این قالب خارج شود.
حرف آخر: روح وشور چیزی است كه در نگاه و رفتار دردمند «گلاره عباسی» در نقش خواهر یك شهید وجود دارد و این دقیقا همان چیزی است كه در «سهیلا گلستانی» نیست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 75]