محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843324060
عدالتخواهی دهه شصتی؛ نگاهی به فیلم عصبانی نیستم!
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: عدالتخواهی دهه شصتی؛ نگاهی به فیلم عصبانی نیستم!
«عصبانی نیستم» به عنوان دومین تجربه بلند رضا درمیشیان، یك جهش چشمگیر جسورانه و پیشنهادی تازه به سینمای اجتماعی این دوران است كه به قدر كافی در این سال ها به لكنت و محافظه كاری افتاده بود. از سر و روی فیلم می بارد..
با آنكه رضا درمیشیان از نسل دهه شصتی هاست و حدود 30 سال با هم اختلاف سنی داریم ولی او را به لحاظ خنثی نبودن و نگاه عدالتخواهش باور می كنم. دوربین ناآرام او در فیلم اولش «بغض» و عنوان تبلیغاتی اش «فیلم دهه شصتی ها» زیاد به دلم ننشست، چون بیش از حد خودش را به رخ می كشید و از این مهم تر جامعه ملتهب این سال های خودمان و مشكلات ریز و درشت نسلش در این جغرافیا را رها كرده و به موضوع تكراری «مهاجرت» (با فرم و اجرایی متفاوت ولی مرعوب كننده) پرداخته بود.اما «عصبانی نیستم» به عنوان دومین تجربه بلند رضا درمیشیان، یك جهش چشمگیر جسورانه و پیشنهادی تازه به سینمای اجتماعی این دوران است كه به قدر كافی در این سال ها به لكنت و محافظه كاری افتاده بود. از سر و روی فیلم می بارد كه گرفتار سانسور و جرح و تعدیل شده، ولی در همین نسخه كنونی نیز با اثر شناسنامه داری روبه رو هستیم كه ریتم و نگاه جاری در آن و آدم هایش با جامعه و مناسبات این دوران همخوانی دارند. راوی عصبی و پریشان احوال (نوید)، خود شخصیت اصلی فیلم است كه همراه با «ستاره» تصویری متفاوت از نسل شان ارائه می دهند. آن دو با همه تنگناها، وابستگی ها و نیازها، بر مستقل بودن و عدم انفعال اصرار دارند. در صحنه یی از فیلم، عبور نوید و ستاره از وسط خیابان پرترافیك همراه با صدای آژیر و بوق و... به گونه یی است كه انگار آنها دارند عشق و همدلی را به شیوه خود در این فضای پرهیاهو و ریتم ناموزون اجرا می كنند.نوید به عنوان یك سیاهی لشكر كه آنارشیسم و عدالتخواهی را در دنیایی آمیخته با ذهنیت و واقعیت به اجرا درمی آورد، شمایل خاكستری یك نسل معترض و عاصی به شمار می آید كه مرز میان استیصال، جنون و آرمانخواهی را گم كرده است. علاقه رضا درمیشیان به دوربین روی دست و كات های سریع در اینجا منطق خودش را دارد و دیالوگ نویسی او بر اساس طبقه و پایگاه اجتماعی آدم ها شكل گرفته است.رضا درمیشیان با «عصبانی نیستم» در عین حالی كه نشان می دهد «سینمای مستقل» می باید بخشی از هویت اصیل و جاندار و آدم های تابلودارش را از بطن جامعه بگیرد، ما را نسبت به ادامه مسیر فیلمسازی خودش نیز كنجكاوتر می كند.
نویسنده: جواد طوسی
1392/11/19
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها