محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828795409
باید نماینده مادرانی می‌شدم که آرش‌هایشان را به این سرزمین هدیه دادند
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
فرهنگ و هنر > سینمای ایران دلنوشته مریلا زارعی برای «شیار 143»
باید نماینده مادرانی می‌شدم که آرش‌هایشان را به این سرزمین هدیه دادند
مریلا زارعی بازیگر نقش الفت در فیلم دفاع مقدسی «شیار 143» درباره این فیلم نوشت: فیلم، شیاری عمیق بر خاطراتم کشید نه به عمق دو ماه همراهی با شخصیت مادر بلکه شیاری به عمق خاطرات این سرزمین. خاطرات مادرانی که آرش‌هایشان را به این سرزمین هدیه دادند.
به گزارش خبرگزاری مهر، مریلا زارعی در آستانه آغاز جشن سینمای ایران، درباره نقش و حضور خود در فیلم سینمایی «شیار 143» چنین آورده است: قرار بود با دیدن فیلم «شیار ۱۴۳» این فیلم برایم تمام شود ولی چنین نشد و پرونده‌اش برایم همچنان باز ماند. فیلم، شیاری عمیق بر خاطراتم کشید نه به عمق دو ماه همراهی با شخصیت مادر بلکه شیاری به عمق خاطرات این سرزمین. خاطرات مادرانی که آرش‌هایشان را به این سرزمین هدیه دادند. پیشنهاد این نقش وسوسه‌ای دوگانه را در وجودم بیدار کرد. نقش مادر تازگی داشت اما می‌ترسیدم از کم تجربگی خالق آن و اعتراف می‌کنم این ترس تا امروز که به تماشای فیلم نشستم با من همراه بود. ترس از اینکه الفت قصه ما که به نوعی مام وطن بود به درستی خلق نشود. می‌ترسیدم مرثیه‌های باشکوه و هول انگیز این مادر که در جای جای سکانس‌ها تنیده بود در چینش و تقطیع پلان‌ها گم شود. می‌ترسیدم دوربین، عظمت این لحظه‌های مادر را نبیند. می‌ترسیدم آن معدن با عظمت، مادر را حقیر کند....
فیلمنامه «شیار ۱۴۳» را کنار رود راین خواندم، همان جا که قهرمان فیلم «از کرخه تا راین» با خدایش نجوا می‌کرد.... قصه همان عطر و طعم را داشت ولی اینبار روایتی زنانه بود و از زاویه مادران به فرزندان کرخه نگاه کرده بود. وقت انتخاب بود. من نیز در کنار رود راین با خدایم نجوا کردم. آیا «شیار ۱۴۳» می‌تواند گوشه‌ای از آلام مادران چشم انتطار را جبران کند؟ نمی‌دانم... واقعا نمی‌شد پیش بینی کرد. باید رها می‌شدم... غرق می‌شدم... خیس می‌شدم. نقش سنگین و استثنایی این بزرگ مادر را پذیرفتم. رویارویی من با این مادر در ماه ضیافت پروردگار آغاز شد و چه آغاز مبارکی بود. رمضان برایم نسیمی آورد از جنس همه مادران غیور سرزمینم.
گرمای تابستان، کوره ذوب مس، تنفس در هوای سنگین فلزی و چه با شکوه که با همت بلند همه یارانم در این کار دست به دست دادیم تا این مادر را زنده کنیم. «شیار ۱۴۳» برایم آزمون صبوری بود و هست. خدا را شاکرم از این فرصت مغتنم و در پایان قدردان خالق اثر خانم نرگس آبیار. مریلا زارعی الفت «شیار ۱۴۳» ـ بهمن ۹۲
۱۳۹۲/۱۱/۱۱ - ۱۲:۳۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها