واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری رسا:
برخی از اشکالات جلد بیستم «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی» خبرگزاری رسا ـ حجت الاسلام محمد کاظم رحمان ستایش در مراسم نقد و بررسی مجموعه «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی» اظهار کرد: این مجموعه یک کار تازه و بدیع در ایران و جهان اسلام است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمد کاظم رحمان ستایش، عضو هیأت علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه قم در مراسم نقد و بررسی مجموعه «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی» ابراز کرد: این مجموعه یک کار تازه و بدیع در ایران و جهان اسلام است.
حجت الاسلام رحمان ستایش در نقد جلد بیستم این دایرةالمعارف ابراز داشت: در جلد بیستم این مجموعه چند مقاله نوشته آقای احمد پاکتچی، وجود دارد؛ از جمله این مقالات در مدخل حدیث و حدود و تعزیرات است.
عضو هئیت علمی دانشگاه قم با بیان این که در مقاله مدخل حدیث نقدهایی وارد است؛ گفت: در این مقاله فقط به موضوع حدیث پرداخته شده و به بحث سنت هیچ توجهای نشده است؛ در حالی که ارتباط حدیث و سنت بسیار روشن است و این موضوع موجب اختلاف مذهب تشیع و اهل تسنن شده است.
وی افزود: تعریف آقای پاکتچی از علم حدیث جامع نیست و تعریفی که درایه نویسان و حدیثنویسان از حدیث کرده اند را نیاورده است؛ بلکه تعریف خاص فقهی از حدیث آورده اند ولی باید دانست که محدثان تعریف عام و عرفی از حدیث دارند.
حجت الاسلام رحمان ستایش بیان کرد: در بحث حدیث ادیان فقط به دو دین مسحیت و یهودیت اشاره شده است؛ ولی درباره بقیه دینها مثل زردتشتیت با همه ارجاعات و منابع حدیثی مطلبی نیاورده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم اظهار کرد: در این مقاله به درستی از مذهب تشیع با عنوان امامیه یاد شده است؛ ولی اهل تسنن را عامه نام برده است؛ اصطلاح عامه در سه سده اول اسلام مطرح بوده است و در این زمان هر مذهب اهل تسنن عنوان خاص خود را دارد که باید از آن استفاده میشد.
حجت الاسلام رحمان ستایش افزود: در این مقاله مؤلف امالی را شیخ طوسی معرفی کرده است؛ در حالی امالی به معنای تقریرات شاگرد بر درس استاد خود است و مؤلف آن پسر شیخ صدوق میباشد.
وی بیان داشت: در این مقاله کتاب کافی شیخ کلینی را به عنوان اولین مرجع و منبع کتابهایی مانند استبصار و کتب اربعه معرفی کرده است؛ در حالی که این کتابها دارای منابع دیگری است که قبل از کافی شیخ کلینی نوشته شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه قم در پایان سخنانش گفت: متأسفانه جلد بیستم این دایرة العارف برخلاف نوزده جلد قبلی آن با اغلاط تایپی بسیاری روبهرو است؛ در هر صفحه جلد بیستم این مجموعه دو یا سه غلط تایپی پیدا می شود؛ این اغلاط تایپی برای یک کتاب مرجع مطلوب نمیباشد.
بهترین حسن دایرةالمعارف مختصر بودن آن است
احمد پاکتچی، رییس گروه علوم و قرآن و حدیث دانشکده الهیات دانشگاه امام صادق علیه السلام در جواب این اشکالات گفت: طبق قوانین مؤسسه دایرةالمعارف بزرگ اسلامی در کتابهای امالی، نویسنده آن را به عنوان مؤلف آن معرفی نمیکنند، بلکه استاد آنرا به عنوان مؤلف آن معرفی می کنند؛ و این امر در مدخل امالی توضیح داده شده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق علیهالسلام اظهار کرد: در این مقاله از واژههای مترادف حدیث و خبر و سنت استفاده نکردم و در این مجموعه مدخل جدایی به نام سنت آمده است و در مقاله مدخل حدیث ارجاعاتی به مدخل سنت داده شده است؛ بنابراین نباید در مدخل حدیث به معرفی سنت پرداخته شود.
احمد پاکتچی گفت: تعریف حدیث به سلیقه نویسنده بستگی دارد؛ بنابراین نگرش تاریخی به من اجازه نمی دهد که تعریفی که دارای حدود و ثغور باشد؛ را ارائه دهم. در اینجا تعریف تاریخی حدیث ارائه شده است و خواننده پا به پای نویسنده مقاله جلو میآید؛ بنابراین در این مقاله یک تعریف تاریخی از حدیث ارایه شده است.
وی در مورد استفاده از واژه عامه در این مقاله، ابراز کرد: در این مقاله تعمدا از واژه عامه استفاده شده است؛ زیرا اصطلاح اهل سنت و جماعت از قرن سه به بعد به وجود آمده و در قرن چهارم ترویج پیدا کرده است؛ بنابراین اگر موضوع مقاله قرن چهارم به بعد بود به کار بردن اهل سنت مورد قبول بود؛ ولی در این مقاله نگاهی تاریخی به موضوع حدیث تا قبل از قرن سوم را دارد و هنوز در این قرنها اهل سنت و جماعت جایی در عرف مردم نداشته است.
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق علیهالسلام بیان داشت: در این مقاله به خاطر اختصارنویسی، فقط به دو دین یعنی یهودیت و مسیحیت پرداخته شده است؛ ولی اگر کتابی جداگانه در مورد حدیث مینوشتم، قطعا ادیان دیگر بخصوص زردتشتیت را بیان میکردم.
وی افزود: قدیمیترین سندی که الان به طورکامل در دسترس علما و محققین است؛ کتاب کافی کلینی است؛ کتابهای قبل از کلینی فقط تعداد معدودی و به طور ناقص از آن باقی مانده است؛ مانند کتاب محاسن که از ده جلد آن فقط دو مجلد آن باقی مانده است و در همان اثر باقیمانده اطمینان نداریم مورد تایید مؤلف باشد؛ بنابراین کافی کلینی به عنوان قدیمیترین مرجع حدیثی معرفی شده است.
احمد پاکتچی در پایان سخنانش اظهار کرد: مقاله نویسی برای دایرةالمعارف بسیار مشکل و نزدیک به محال است، برای نوشتن یک مقاله یک پرونده اب حجم بسیاری از اطلاعات را به نویسنده مقاله میدهند و از نویسنده انتظار دارند که یک مدخل بسیار بزرگ مانند حدیث که سابقه 1400 ساله دارد؛ در یک حجم محدود 50 صفحهای ارائه کند؛ بنابراین بهترین حسن دایرةالمعارف مختصر بودن آن است./998/پ202/ق
۱۳۹۲/۱۰/۱۹
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری رسا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 272]