واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پرسش و پاسخ دينيآيا امكان دارد فرزندي مثل عيسي(ع) بدون پدر باشد
آنچه از نظر علمى براى تولد فرزند قطعيت دارد، وجود نطفه مادر است و گرنه در مورد نطفه نر (اسپرماتوزوئيد) عامل ديگرى مىتواند جانشين شود.

به گزارش خبرنگار آيين و انديشه خبرگزاري فارس، از جمله سؤالاتى كه درباره حضرت عيسي عليهالسلام مطرح ميشود اين است كه آيا از نظر علمى امكان تولد فرزند بدون پدر وجود دارد؟
آيا مساله تولد عيسى عليهالسلام تنها از مادر، مخالف تحقيقات دانشمندان در اين زمينه نيست؟
در پاسخ بايد گفت: بدون شك، اين مسأله از طريق اعجاز صورت گرفته، ولى علم امروز نيز امكان چنين امرى را نفى نكرده، بلكه تصريح به ممكن بودن آن نموده است.
مخصوصاً موضوع بكر زائى در ميان بسيارى از حيوانات ديده شده، و با توجه به اين كه: مسأله انعقاد نطفه اختصاصى به انسانها ندارد، امكان اين امر را به طور عموم اثبات مىكند.
دكتر «الكسيس كارل» فيزيولوژيست و زيستشناس معروف فرانسوى در كتاب «انسان موجود ناشناخته» چنين مىنويسد: «هنگامى كه به ميزان سهمى كه هر يك از پدر و مادر در توليد مثل دارند فكر مىكنيم، بايد آزمايشهاى «لوب» و «باتايون» را به خاطر بياوريم كه: از يك تخمك بارور نشده قورباغه، بدون دخالت «اسپرماتوزوئيد» به وسيله تكنيكهاى خاصى قورباغه جديدى مىتوان به وجود آورد.
به اين ترتيب، كه ممكن است يك عامل شيميائى يا فيزيكى را جانشين «سلول نر» كرد، ولى در هر حال هميشه وجود يك عامل ماده ضرورى است».
بنابراين آنچه از نظر علمى براى تولد فرزند قطعيت دارد وجود نطفه مادر (اوول) است و گرنه در مورد نطفه نر (اسپرماتوزوئيد) عامل ديگرى مىتواند جانشين شود.
به همين دليل، مسأله بكر زائى واقعيتى است كه در جهان امروز، مورد قبول پزشكان قرار گرفته، هر چند بسيار نادر اتفاق مىافتد.
از اين گذشته، اين مسأله در برابر قوانين آفرينش و قدرت خداوند آن گونه است كه قرآن مىگويد: «إِنَّ مَثَلَ عِيسى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ؛ مثل عيسى در نزد خدا همچون آدم است كه او را از خاك آفريد، سپس به او فرمان داد موجود شو! او هم موجود (كاملى) شد».
يعنى اين خارق عادت (تولد عيسي) از آن خارق عادت (يعني تولد آدم) مهمتر و سختتر نيست. (يكصد و هشتاد پرسش و پاسخ، ص 189)
مسأله ديگر اين است كه حضرت عيسي در گهواره سخن گفت.
ناگفته پيدا است طبق روال عادى، هيچ نوزادى در ساعات، يا روزهاى نخستين تولد، سخن نمىگويد، سخن گفتن، نياز به نمو كافى مغز و سپس ورزيدگى عضلات زبان و حنجره و هماهنگى دستگاههاى مختلف بدن با يكديگر دارد، و اين امور، عادتاً بايد ماهها بگذرد تا تدريجاً در كودكان فراهم شود.
ولى هيچ دليل علمى هم بر محال بودن اين امر نداريم، تنها اين يك خارق عادت است و همه معجزات چنين هستند، يعنى همه، خارق عادتند نه محال عقلى. (تفسير نمونه، ج 13، ص، 72)
انتهاي پيام/
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]