واضح آرشیو وب فارسی:موج: مصائب تلخ و شيرين يك خط لولهخبرگزاري موج -
۲۵ آذر ۱۳۹۲ (۱۱:۴۸ق.ظ)
مصائب تلخ و شيرين يك خط لوله
خبرگزاري موج - متاسفانه در برخي موارد دولت مردان كشور از حول حليم چنان در ديگ مي افتند كه هيچ كس نمي تواند آنها و كشور را از اين ديگ به سلامت بيرون آورد. يكي از اين حليم ها، خط لوله گاز به پاكستان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، سال ها تحريم موجب شده است كشور در زمينه هاي مختلف از جمله مهندسي نفت و گاز و سازه هاي نفتي، با پيشرفت هاي قابل ملاحظه اي رو به رو شود.
اين پيشرفت ها باعث شده است كشورهاي منطقه براي استفاده از دانش و البته انرژي كشور بسيار مشتاق بوده و در اين كار از يك ديگر سبقت بگيرند.
اما متاسفانه در برخي موارد دولت مردان كشور از حول حليم چنان در ديگ مي افتند كه هيچ كسي نمي تواند آنها و كشور را از اين ديگ به سلامت بيرون آورد.
يكي از اين حليم ها، خط لوله گاز به پاكستان است كه هنوز نمي دانيم چرا كشور خود را درگير چنين طرحي كرد!
البته اين طرح در زمان دولت قبل اجرا شد و شايد با توجه به هزينه ي 2 ميليارد دلاري از خزانه ملي در طرح فوق، دولت جديد چاره اي جز ادامه اين طرح ندارد.
حال اينكه چه توجيهي براي ورود به اين پروژه وجود داشته است را بايد دولت قبل و وزراي نفتي به آن پاسخ دهند.
چند نكته:
طرف ايراني تا كنون از برآورد 3 ميليارد دلاري طرح، 2 ميليارد آن را هزينه كرده است و البته طرف پاكستاني گويي هنوز اين مهم را باور نكرده است!
به گفته ي مديران گازي كشور، طرف ايراني تا كنون براي نشان دادن جديت خود در انجام طرح، تا 25 كيلومتري داخل خاك پاكستان را نيز لوله گذاري كرده اند، اما؛ طرف پاكستاني هنوز...!
در اين چند روز اخير اظهار نظرهاي گوناگوني پيرامون درست و يا نادرست بودن ورود به اين طرح از سوي دولتمردان، مديران نفتي و گازي مطرح شده است كه خود جاي تعمل دارد.
نگارنده بر اين باور است براي اينكه بعد از 10 سال تازه به ياد رويدادهاي بحث برانگيز اين طرح نيفتاده و به مانند قرارداد كرسنت، درپي شواهدي از 10 سال پيش نباشيم، هم اكنون مديران مسوول در ورود كشور به اين طرح را در مجلس يا هر سازمان ديگري احضار كرده و از ايشان سوال شود منافع كشور در ورود به اين طرح پر هزينه چه بوده و با كدام منطق ايران تنها كشور هزينه كننده در اين طرح است،بي آنكه نفعي در انتظارش باشد؟
اي كاش نمايندگان كميسيون انرژي مجلس پيش از اينكه حقيقتا دير شود، اين طرح را دوباره بررسي كنند و مقابل ضررهاي جبران ناشدني و از بين رفتن اين ثروت ملي را بگيرند.
اي كاش وزراي نفت دولت پيشين در جايي حتي در روزنامه هاي طرفدار خود، حاضر شده و پاسخ دهند چه فرد يا كشوري در اين ورود كشورمان به اين طرح سود مي برد؟!
1) ايران
2) پاكستان
3) هند
4) خودشان
5) دلالان نفتي
6) و ...!
مگر مي شود يك طرح گازي را آغازكرد، بدون اينكه هيچ توجيح منطقي براي ورود به آن وجود داشته باشد؟!
مگر مي شود چراغي را كه خود نياز داريم به ديگري هديه دهيم و خود در تاريكي روزگار سپري كنيم؟!
اين همه در شرايطي رخ مي دهد كه در بسياري از منابع نفت و گاز كشور نيز كه بايد به صورت مشترك بهره برداري شود، به دليل نبود سرمايه، دست مان خالي ست و بخش بزرگي از حقوق حقه ي ملت ايران به دست امارات، قطر و...به تاراج مي رود.
اعراب كه تا ديروز فرق گاز و آب شور را نمي دانستند، اكنون از نفت و گاز ما آنچنان استفاده مي كنند كه گويي صنعت نفت شان قدمتي بالاي 100 سال داشته و داري يك تكنولوژي پيشرفته بومي نيز هستند.
نگارنده اميدوار است شخص وزير فعلي كه فردي آشنا و با تجربه در صنعت نفت و گاز هستند، با ورود به چنين طرح هايي، جلوي از بين رفتن ثروت ملي و از آن طرف هدر رفتن نفت و گاز ايران را به سود عرب ها بگيرد.
- محمد علي رفيعي
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]