تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834360066
حسين كياني: مركز هنرهاي نمايشي كاركردش را از دست داده است
واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: حسين كياني: مركز هنرهاي نمايشي كاركردش را از دست داده است
حسين كياني معتقد است: در چند سال اخير مركز هنرهاي نمايشي كاركرد خود را از دست داده و نتوانسته مسائل راهبردي را براي بهبود وضعيت تئاتر به جريان بي‌اندازد.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين نمايشنامه‌نويس و كارگردان تئاتر توضيح داد: در اين سال‌ها شاهد كاركردن جوان‌ها در پلاتوهاي خصوصي هستيم. گسترش اين پلاتوها حاكي از اين است كه جوانان ما از دولت و سياست‌هاي فرهنگي و حمايتي آن نا اميد شده‌اند و ترجيح مي‌دهند روي پاي خود بايستند.
اين هنرمند تئاتر كه روز 24 آذر ماه در نشست خبري نمايش جديدش «در شوره‌زار» سخن مي‌گفت، اضافه كرد: اين وضعيت از يك سو نشانه خوبي است. چون نشان مي‌دهد هنرمندان كار خود را مي‌كنند اما از سوي ديگر نويد خوبي براي سياست‌گذاري‌هاي فرهنگي ما نيست و نشان‌گر ناكارآمدي مركز هنرهاي نمايشي است. به همين دليل ديگر براي كسي مهم نيست كه رئيس آينده مركز هنرهاي نمايشي خواهد شد. اما 10 سال پيش همه توجهات به اين مسئوليت بود چون آن زمان همه مركز هنرهاي نمايشي را متولي اصلي تئاتر مي‌دانستند در حالي كه امروز اين مساله براي همه علي‌السويه شده است و اين براي سياست‌گذاران فرهنگي ما اصلا پيغام خوشي نيست.
كياني كه در خانه هنرمندان ايران سخن مي‌گفت، اظهار تاسف كرد: امروزه تنها پيوند موجود بين هنرمند تئاتر و مركز هنرهاي نمايشي تصويب متن و اجراست و در حال حاضر بيشترين هم و غم اداره كل هنرهاي نمايشي با آن بودجه نامعلوم برگزاري نشست‌ها، جشنواره‌ها و همايش‌هايي است كه در تعريف غايي و نهايي اين اداره نمي‌گنجد.
اين هنرمند تئاتر كه پيش از اين علاقه‌اي به اجراي نمايش در تماشاخانه ايرانشهر نداشت، در پاسخ به اين پرسش كه چگونه تصميم گرفت نمايش جديدش را در اين تماشاخانه به صحنه بياورد، توضيح داد: دو سال پيش براي كار كردن در ايرانشهر تمايلي نداشتم اما الان تئاتر شهر دچار نوعي آماتوريزم شده است. متاسفانه سالن‌هاي حرفه‌اي اين مجموعه به گروه‌هايي تعلق مي‌گيرد كه اولين كارهايشان را روي صحنه مي‌برند.
كياني با ارائه توضيحاتي درباره شيوه حمايت از هنرمندان جوان يادآور شد: در حال حاضر سالن‌هاي تئاتر شهر يك روز ميزبان هنرمندان حرفه‌اي است و روز بعد در دست آماتورهاست و همچنان كه به رئيس اين مجموعه هم گفته‌ام، آماتوريزم همان اندازه كه به جريان تئاتري ما كمك مي‌كند مي‌تواند ويران‌گر هم باشد. اين مساله باعث از بين رفتن تماشاگر تئاتر شهر شده و اين مجموعه به مكان فعاليت افرادي تبديل شده است كه تازه مي‌خواهند الفباي كار را بياموزند!
نويسنده و كارگردان نمايش‌هايي همچون «تكيه ملت» و «اهل قبور» با اشاره به رشد جريان تئاتر در دوره اصلاحات يادآورشد: در آن دوره هنرمندان جوان كارشان را از جشنواره‌هاي دانشجويي و سالن‌هاي تجربي و كوچك آغاز كردند و زماني كه فضا باز شد به خوبي توانايي هاي خود را نشان دادند. وقتي ما چند سال از گرفتن مدرك ليسانس‌مان گذشته بود، آرزو داشتيم در تئاتر شهر كار كنيم. اما امروزه دانشجوي سال دوم مدعي اجرا در تئاتر اصلي اين مجموعه است و اين اصلا چشم انداز خوبي نيست اما خود مديران هستندكه اين وضعيت را با بي‌تدبيري ايجاد كردند.
رئيس كانون كارگردانان خانه تئاتر افزود: فعلا با اين شرايط تمايل ندارم در تئاتر شهر كار كنم مگر اينكه مديريت مجموعه زمينه‌اي فراهم كند تا دوباره شرايط حرفه‌اي به تئاتر شهر برگردد اما امروزه تعاريف سالن‌هاي اين مجموعه، مخدوش و تماشاگر سردرگم است و اين وضعيت بلاي جان تئاتر است.
اين هنرمند تئاتر كه همواره علاقه خود را به تئاتر اجتماعي نشان داده است، در ادامه اين نشست با تاكيد بر ضرورت توجه به مسائل روز جامعه در آثار نمايشي خاطر نشان كرد: نمايشنامه‌نويس امروز ما بايد حساسيت بالايي به اتفاقات پيرامون خود داشته باشد تا بتواند اثري خلق كند كه آن اثر به شناسنامه اكنون مردم ما تبديل شود. اگر نمايشنامه نويس ما نتواند مسائل روزمره خود را به نحو درستي مطرح كند. قطعا اثرش ماندگار نخواهد شد.
كياني اضافه كرد: در حال حاضر بيشتر فضاي تئاتر ما را اقتباس از نمايشنامه‌هاي خارجي به خود اختصاص مي‌دهد اما چند سال بعد هيچ يك از ما در اين كره خاكي نيستيم. قطعا وقتي بخواهند تاريخ كنوني تئاتر ما را بررسي كنند، سراغ نمايشنامه‌هاي تاليفي ما مي‌آيند. براي آيندگان مهم نيست كه ما در اين دوره چه نمايشنامه‌هاي خارجي را اجرا كرده‌ايم بلكه آنها به گفته‌ها و نوشته‌هاي ما درباره خودمان اهميت مي‌دهند و اين يكي از وظايف مهم نمايشنامه نويسي معاصر است اما متاسفانه با غفلت روبرو مي‌شود.
اين مدرس تئاتر تصريح كرد: بهترين نمايشنامه‌هاي دنيا علاوه بر همه ويژگي‌هاي خود بومي هستند. نويسنده، بزرگ نمي‌شود مگر اينكه از مسائل اطراف خود بنويسد. اما نمي‌دانم چرا ما از اين موضوع مي‌گريزيم و كمتر دوست داريم مسائل پيرامون خود را مطرح كنيم. البته در دوره اصلاحات، نوشتن اين نوع نمايشنامه‌ها به شكل چشمگيري گسترش يافت. ولي كم كم شرايط عوض شد و نويسندگان اين گونه آثار يا ننوشتند يا به سمت اقتباس روي آوردند كه اين اصلا اتفاق خوبي نيست.
او در بخش ديگري از اين نشست درباره تاثير نظارت ومميزي بر تئاتر اجتماعي توضيح داد: قطعا اين موضوع در به عقب راندن تئاتر معاصر و اجتماعي سهم بزرگي داشته اما اين همه دلايل نيست چون دلايل ديگري هم وجود دارد.
كياني با اشاره به گرايش مخاطبان به نوعي از تئاتر شكل گرا اضافه كرد: اين نوع تئاتر گيشه بهتري دارد و بسياري از هنرمندان را به سمت خود جلب مي‌كند اما تئاتر تفكر برانگيز و انديشه گرا، حتي ديدنش هم زحمت بيشتري دارد چون مخاطب را به چالش مي‌اندازد.
او با اظهار تاسف از وضعيت بودجه تئاتر در يكي دو سال گذشته يادآور شد: حذف بودجه باعث شد تئاتر به عنوان موجودي ناقص الخلقه در بطن تئاتر خصوصي بيفتد و همين موضوع هنرمندان را به تئاتر شكل‌گرا كه گيشه خوبي دارد سوق داد. بنابراين فقط مميزي در اين زمينه تاثيرگذار نيست بلكه اقتصاد بيمار هم به همان اندازه در عقب ماندگي تئاتر اجتماعي تاثيرگذار است.
اين هنرمند تئاتر كه در اجراي نمايش «در شوره‌زار» يك كاركتر خبرنگار دارد با تاكيد بر جايگاه مهم رسانه در هر جامعه‌اي افزود: ايده اين كار بر مبناي يك خبر بود؛ بنابراين احساس دين مي‌كردم يكي از شخصيت‌هاي خوب نمايشنامه‌ام خبرنگار باشد از سوي ديگر خيلي به رسانه احترام مي‌گذارم زيرا مطبوعات يكي از اركان مهم دموكراسي در هر جامعه‌اي است كه مي‌تواند به عنوان ريه‌هاي سالم يك جامعه عمل كند. بنابراين با اينكه خبرنگار نبوده‌ام اما هميشه به اين قشر احترام مي‌گذارم.
كياني ادامه داد: در اين نمايشنامه چهار شخصيت فرهيخته داريم كه نگاشتن كاركتر آنها دشواري‌هاي خاص خود را دارد چون شخصيت‌هاي عوام به دليل جذابيت‌هاي گفتاري و رفتاري، براي مخاطب دلچسب‌تر و قابل قبول‌تر هستند اما شخصيت فرهيخته براي بازيگر هم دشوارتر است.
به گزارش ايسنا، در اين نشست رويا مير علمي كه نقش خبرنگار را در نمايش «در شوره‌زار» بازي مي‌كند، توضيح داد: همه كاركترهاي نمايش برآمده از اقشار آسيب‌پذير در جامعه هستند. البته اقشار فرهنگي در چند سال گذشته به شدت آسيب پذير بودند و برخي از آنها به اقشار فرو دست و محروم تبديل شدند.بنابراين نقش خبرنگار به لحاظ معنوي و مادي كاركتر ويژه‌اي براي من بود.
بازيگر نمايش‌هاي «شايعات» و «بيداري خانه نسوان» افزود: بازي در نقش‌هايي كه عوام نيستند و مخاطب مي‌تواند براي آنها ما به ازاي بيروني پيدا كند، خيلي سخت است. بنابراين تلاش كردم كه اگر تماشاگر نمي‌تواند كاراكتر خبرنگار را دوست داشته باشد، دست كم او را پس نزند.
ميرعلمي درباره در ادامه با اظهار تاسف از حمايت نامتوازن از آثار نمايشي در چند سال اخير، اضافه كرد: وقتي بيماري اقتصادي در تئاتر وجود دارد چرا فقط از آثاري حمايت مي‌شود كه اتفاقا تماشاگر هم ندارند اما مورد حمايت‌هاي ويژه قرار مي‌گيرند.
او در ادامه درباره تفاوت بازي در كاركترهاي خارجي و ايراني توضيح داد: قبل از اين در نمايش «شايعات» بازي مي‌كردم كه بسيار متفاوت بود. اصولا بازي در نقش‌هاي كمدي و تيپ راحت‌تر است چون مي‌توان ما به ازاهاي زيادي براي آنها پيدا و شخصيت ويژه‌اي را خلق كرد تا تماشاگر با او درگير شود اما بازي در نقش كاملا معاصر كه از اجتماع ما برآمده و تماشاگر ما به ازاهاي او را مي‌بيند، خيلي سخت‌تر است.
سپس سينا رازاني ديگر بازيگر اين نمايش كه در اين اثر نقش يك موسيقي‌دان را بازي مي‌كند، توضيحاتي درباره اين نقش ارائه كرد و افزود: دنبال ما به ازاهاي بيروني براي كاراكتر اميرناصر مي‌گشتم و در اين رهگذر به ياد هنرمنداني مانند ايرج بسطامي و فرهاد مهراد مي‌افتادم. اما آنها جايگاه اجتماعي خاصي داشتند كه نمي‌شد در كاراكتر امير ناصر كه من نقش او را بازي مي‌كنم، قرار داد.
اين بازيگر سپس با اشاره به شرايط اقتصادي تئاتر يادآور شد: چهار پنج سال پيش صحبت از به روزكردن قرارداد تيپ بود. كم كم اين قرارداد به كمك هزينه تبديل شد و بعد از آن هم حذف شد و حالا بايد 20 يا 30 درصد گيشه را پرداخت كنيم به مرور عادتمان دادند كه دنبال كمك هزينه‌اي باشيم كه يك چهارم درآمد چهار سال پيش‌مان است. در حالي كه تورم 10 برابر شده است.
او اظهار تاسف كرد: در بسياري مواقع ناچارم يك نمايش متوسط را كمك هزينه مي‌گيرد، به يك كار خوب بدون كمك هزينه ترجيح بدهم.
بازيگر نمايش‌هاي «ترن» و «عجايب المخلوقات» اضافه كرد: وقتي با دوستان بحث‌هاي هنري داريم همين كه ياد قيافه صاحب خانه‌ام مي‌افتم مي‌دانم كه ناچارم در طول سال يك كار قابل دفاع قبول كنم تا بتوانم از عهده مخارج زندگي بر بيايم و اين نمايش‌ها معمولا بدون كمك هزينه اجرا مي‌شوند.
در پاسخ به اين سخنان حسين كياني گفت: بازيگران نمايش «در شوره‌زار» از بهترين بازيگران تئاتر و سينما هستند ولي هيچ يك از آنها درباره مسائل مالي با من صحبت نكردند اما اين عشق نبايد مورد سوء استفاده مركز هنرهاي نمايشي قرار بگيرد كه اصطلاحا متولي تئاتر است.
او اضافه كرد: مي‌گويند زكات علم، نشر آن است. در چند سال اخير بازي كردن در نمايش‌هايي كه دغدغه‌مند و فرهيخته است، براي بازيگران تئاتر به نوعي زكات تبديل شده است.
به گزارش ايسنا، نمايش « در شوره زار» نوشته و كار حسين كياني هر شب ساعت 20 به مدت 90 دقيقه در تالار استاد سمندريان تماشاخانه ايرانشهر روي صحنه مي‌رود.
اين نمايش تا پايان دي ماه بر صحنه است.
انتهاي پيام
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها