واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: چرا ضرغامي به خاطر بودجه استعفا نكرد؟
«چند شبكه كارآمد و تاثيرگذار تلويزيوني، بهتر از چندين شبكه ناكارآمد و بودجه صرفكن رسانه ملي براي مخاطبان ايراني كاربري دارند. به عبارتي صداي يكنواخت و تاثيرگذار طبل بزرگتر، بهتر از صداي چند طبل كوچك ناهمگون به گوش مخاطبان ايراني ميرسد.»
اين جملات بخشي از يادداشت يك منتقد به بهانه رونمايي از بودجه صداوسيما در سال 93 است.
لايحهي بودجه كل كشور در سال 93 كه از سوي دولت به مجلس پيشنهاد شده است، صداوسيما را در صدر دستگاههايي قرار ميدهد كه مشمول بودجهي فعاليتهاي فرهنگي ميشوند.
هوشنگ صدفي - منتقد - در يادداشتي كه به طور اختصاصي به سرويس تلويزيون و راديو ايسنا ارسال كرده، در اين زمينه نوشته است:
«با پيشنهاد لايحهي بودجه كل كشور در سال 93 از سوي دولت، سونامي استعفا در مجلس شوراي اسلامي بالا گرفته است هر چند كه اين حق نمايندگان مردم است كه به تناسب نيازهاي استاني درباره بودجههاي محلي با متوليان بودجه نويسي دولت به چانهزني بپردازند. با اين حال هيچ يك از مسؤولان رسانه ملي با وجود بدهكاري به تهيهكنندگان و برنامههاي روتين درطول سال 92 استعفا ندادند شايد يك دليل آن تامين بودجهاي بالغ بر 967 ميليارد تومان براي سال 93 است. ميزان بودجهي صداوسيما در طول سال مهروزي با دولت دهم، كمتر از اين ميزان بود شايد به همين دليل عزتالله ضرغامي، از رسانه ملي استعفا نداد!»
وي در ادامهي مطلب خود آورده است: «بودجهي صداوسيما در سالهاي 91 و 92، به ترتيب 920 و 905 ميليارد تومان اعلام شده است. كاهش بودجه رسانه ملي در سالهاي گذشته باعث شد رسانه ملي خط قرمز خود درباره تبليغ برخي كالاها و خدمات، از جمله مسايل زيبايي و آرايشي را زير پا بگذارد و حتي برخي از برنامههاي قديمي خانواده پرطرفدار را قرباني اين نوع تبليغات تجاري كند. با توجه به چشمانداز رسانه ملي در زمينه سبك زندگي ايراني و پرهيز رسانه ملي از اين نوع تبليغات تجاري سطح پايين در جامعه، معلوم نيست چرا رسانه نجيب ملي به ساخت و نمايش اين نوع برنامههاي حمايتي با مشاركت صاحبان كالاها و خدمات زيبايي و آرايشي پرداخته است؟ در حالي كه همين رسانه ملي بارها در اخبار و برنامههاي خود درخصوص آثار زيانبار جراحي زيبايي به مخاطبان هشدار داده است.»
صدفي نوشته است: «در هر حال افزايش 62 ميلياردي بودجه رسانه ملي در سال 93 به نسبت سال 92 ميتواند عامل موثري براي ترميم اين "پاشنه آشيل" رسانه ملي باشد. برغم افزايش بودجه رسانه ملي در سال 93 انتظار ميرفت مديران ارشد رسانه ملي نيز در قبال توليد و پخش برخي برنامههاي تكراري و بيمحتواي شبكههاي تلويزيوني بازنگري كنند شايد يك دليل ريخت و پاش در رسانه ملي، نبود برنامهريزي دقيق براي توليد و پخش برنامههاي تاثيرگذار با انبوه مخاطبان هدف شبكههاي تلويزيوني باشد. بديهي است بخشي از اين نوع كمبود بودجه به فقدان برنامهريزي منسجم و كارشناسي در شبكههاي تحت پوشش رسانه ملي برميگردد تا نبود بودجه كافي.
ارزيابي زمان توليد و ميزان بودجه تخصيصي به مجموعههاي فاخر چون "حضرت يوسف"، "مختارنامه"، "در چشم باد"، "كلاه پهلوي" و قس عليهذا در طول سالهاي اخير نشان ميدهد با وجود نظارت در برنامهريزي، بودجهبندي و زمانبندي، توليد اغلب برنامههاي فاخر با مشكلات عديدهاي چون كمبود بودجه در زمان توليد، افزايش زمانبندي و در نهايت هرز رفت بودجه ملي مواجه شده است؛ به عبارتي سازندگان برنامه، برنامهريزان توليد، ناظران مالي و كيفي برنامه، اشراف كاملي بر نحوه توليد نداشتهاند؟ علاوه بر آن مشخص نيست برنامههايي كه به طور قطع براي هر دقيقه آن ميليونها تومان هزينه بر بودجه رسانه ملي تحميل شده با چه منطق يا انگيزهاي زمان برنامه توليدي در مرحله مميزي و يا پخش كم شده است؟ به طور مثال در مجموعه تلويزيوني "كلاه پهلوي" و يا "مختارنامه" و يا برخي سريالهاي ديگر رسانه ملي، گاهي عنوان شده صحنههايي از برنامه در حين پخش حذف ميشوند. آيا در زمان نگارش و تحقيق فيلمنامه، نميتوان با اخذ نظرات متقن كارشناسان مذهبي يا تاريخي و يا ساير حوزههاي تخصصي از بروز خسارت مالي به بودجه رسانه ملي كاست؟ آيا دستاندركاران توليد به خاطر اشتباه محاسباتي در زمانبندي توليد و يا حذف صحنههاي پرهزينه هنگام پخش مورد بازخواست نهادهاي نظارتي قرار ميگيرند؟
اين منتقد سپس با اشاره به برنامههاي صبحگاهي تلويزيون، در ادامهي مطلبش آورده است:
«بررسي برنامههاي تلويزيوني صبحگاهي"ويتامين 3"، "طلوع" ، "روز از نو"،" سلام تهران" و"صبح بخير ايران" نشان ميدهد مخاطبان اين نوع برنامههاي صبحگاهي آنچنان باز تعريف نشدهاند. به نظر ميرسد مديران شبكههاي پنجگانه براي خرج كرد بودجه سال آتي، درخصوص برنامههاي صبحگاهي، نوعي هماهنگي دارند تا بودجه رسانه ملي تلف نشود. به راستي برنامههاي صبحگاهي چه طيفي از مخاطبان را دربرميگيرند؟ تشابه محتوايي برنامههاي صبحگاهي چه كمكي به مخاطبان ميكند؟ چند درصد از مخاطبان ايراني، برنامههاي صبحگاهي تلويزيون را تماشا ميكنند؟ توليد چنين برنامههايي در بين ساعات 7 الي 9 صبح در بين شبكههاي ملي و البته گاهي شبكههاي استاني، بدون تاثيرگذاري موثر بر مخاطبان، هزينههاي گزافي بر رسانه ملي تحميل نميكند؟
فارغ از اينكه اين نوع برنامههاي زنده اغلب با مبلغ كمتري در رسانه ملي توليد و پخش ميشوند اما هميشه نوعي به رخ كشيدن توان برنامهسازي و رقابت پنهان در بين شبكههاي تلويزيوني را نمايان ميكنند. در حالي كه با تقسيم كار مناسب بين مديران تلويزيوني، ضمن كاهش هزينه توليد برنامههاي زنده و مشابه صبحگاهي، ميتوان محتواي مناسبي نيز به مخاطبان ارايه كرد. به عبارتي در اين ساعات اغلب افراد فعال يا سركارند و يا درحين تردد به محل كار و زنان خانهدار نيز در حال آمادهسازي صبحانه براي فرزندان و همسرانند و يا در حين چرت صبحگاهي. پس نبايد انتظار داشت افراد بازنشسته منزل پاي تلويزيون بنشينند و يا كارمندان دولتي و خصوصي در محل كار برنامههاي صبحگاهي تلويزيون تماشا كنند!»
در ادامه مطلب اين منتقد آمده است:
«از اين دست برنامههاي تكراري و بدون هدفگذاري مشخص در رسانه ملي به وفور يافت ميشود. كافي است با كمي دقت در شبكههاي رو به رشد فعلي رسانه ملي، آنها را استخراج كرد. به نظر نگارنده از بس شبكههاي تلويزيوني متنوع و موازي راهاندازي شده، ناظران كيفي رسانه ملي نيز ابتكار عمل را از دست دادهاند وگرنه لزومي ندارد يك برنامه چند بار در برخي از شبكهها يا به طور هم زمان تكرار شوند. آمارگيري يك هفتهاي از مركز آرشيو تلويزيون به خوبي ماهيت تكرار برنامهها را در شبكههاي مختلف رسانه ملي براي مديران ارشدنشان ميدهد. معمولا مديران رسانه ملي براي دريافت بودجه از دولت و مجلس شوراي اسلامي، ميزان دقايق پخش شده 18 شبكه تلويزيوني فراگير و انواع شبكههاي استاني در طول روز، ماه و سال را محاسبه و به متوليان امر بودجهنويسي اعلام ميكنند اما در اين بودجهنويسي، هيچگاه ميزان دقايق برنامههاي تكراري و باز پخش شده اعلام نميشود؟ آيا مسؤولان نظارتي مجلس و دولت و يا بودجهنويسان رسانه ملي ميزان دقايق تكراري را از بودجه شبكههاي تلويزيوني كم ميكنند؟»
صدفي در پايان اين يادداشت نوشته است:
«در خاتمه بايد گفت چند شبكه كارآمد و تاثيرگذار تلويزيوني، بهتر از چندين شبكه ناكارآمد و بودجه صرفكن رسانه ملي براي مخاطبان ايراني كاربري دارند. به عبارتي صداي يك نواخت و تاثيرگذار طبل بزرگتر بهتر از صداي چند طبل كوچك ناهمگون به گوش مخاطبان ايراني ميرسد.»
انتهاي پيام
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]