واضح آرشیو وب فارسی:مهر: فرهنگي سالم است كه در صدد به فعليت رساندن استعدادهاي روحاني باشد
رئيس مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه گفت: فرهنگي سالم است كه علاوه بر به فعليت رساندن استعدادهاي حيواني درصدد به فعليت رساندن استعدادهاي روحاني هم باشد.
به گزارش خبرگزاري مهر، حجت الاسلام و المسلمين محمدحسين خسروپناه رئيس موسسه پژوهشي حكمت و فلسفه عصر امروز چهارشنبه 19 آذر در نخستين روز از دومين همايش تخصصي دشمن شناسي كه با عنوان «دين زاو» در فرهنگسراي خاوران برگزار شد، به آسيب شناسي فرهنگ معاصر پرداخت.
رئيس مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه در ابتدا بيان داشت: موضوع مورد بحث من در اين نشست آسيب شناسي فرهنگ معاصر است. ما امروز بيش از هر چيز نيازمند آسيب شناسي در حوزه فرهنگي هستيم و اين امر پيش نياز مهندسي فرهنگي است. در واقع زماني كه نتوانيم فرهنگ صحيح و غير صحيح را از هم تشخيص دهيم، نميتوانيم از مهندسي فرهنگي سخن بگوييم.
وي ادامه داد: فرهنگ مجموعهاي از انديشهها، باورها، آداب، سنتها، اخلاقيات و رفتارهاي يك جامعه است و در حقيقت ميتوان گفت كه بعد نرم افزاري جامعه فرهنگ و بعد سخت افزاري آن تمدن است. جامعه هم مانند جسم است و گاهي بيمار يا گرفتار فساد ميشود؛ در اين صورت هر چقدر جامعه انسانيتر باشد، سالمتر خواهد بود و هر چقدر از ابعاد انساني بيشتر فاصله داشته باشد آسيب پذيرتر خواهد بود.
خسروپناه اضافه كرد: اگر ما انسان را موجودي مادي و حيواني تصور كنيم تلقي ما از آسيب فرهنگي تغيير خواهد كرد. فرهنگي سالم است كه علاوه بر به فعليت رساندن استعدادهاي حيواني درصدد به فعليت رساندن استعدادهاي روحاني هم باشد.
اين استاد دانشگاه ضمن اشاره به برخي آسيبهايي كه جامعه با آن مواجه است، افزود: تهاجم و يا ناتو فرهنگي ابتدا در كشورهاي مدرن رخ داد و بعد آثار و تبعات آن گريبانگير كشورهاي اسلامي هم شد.
وي با بيان اينكه ميتوان گفت آسيبها شامل آسيب فكري، انديشهاي، معرفتي و رفتاري استف تاكيد كرد: يكي از آسيبهاي بينشي و معرفتي كه در اصطلاح غرب به آن عقلانيت خود بنياد ميگويند اين است كه انسان در شناخت خود و عالم تنها معيار را عقل ميداند و در عصر رنسانس نخستين اتفاقي كه رخ داد اين بود كه انسان رابطه معرفتي خود را با آسمان قطع كرد.
اين تاريخ نگار ايراني تصريح كرد: آسيب دوم جريانهايي ست كه به شدت عقل گريزند، مانند عرفانهاي نوپديد؛ البته در جامعه ما اين آسيب كمتر است اما وجود دارد. آسيب ديگر جريانهاي فكري و اجتماعي است كه هم با عقل در ستيزند و هم با معنويت مثل جريانهاي سلفيگري كه شاخص آنها وهابيت است. وهابيت جرياني است ضد عقل و ضد معنويت كه توصيههاي انحطاطي مي كند و اين آسيب خطرناكي است.
خسروپناه ضمن اشاره به آسيب چهارم كه سياست گريزي ست خاطر نشان كرد: برخي ميگويند ما ميخواهيم عبادتمان را انجام دهيم كاري به سياست نداريم. نبايد فساد در جامعه را اصلاح كرد چراكه مانع ظهور حضرت حجت ميشود، در واقع معتقدند كه تا فساد زياد نشود امام ظهور نميكنند و اين آسيب بسيار جدي فرهنگي است.
اين استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: نبايد فراموش كرد كه جامعه زماني عدالتخواه مي شود كه در آن امر به معروف و نهي از منكر صورت گيرد البته اين مواردي كه اشاره شد آسيبهاي جزيرهاي است يعني در برخي نقاط و شهرها ديده مي شود.
خسروپناه تاكيد كرد: آسيب بسيار جدي فرهنگي كه ما با آن مواجه هستيم آسيب رسانهاي است. رسانه وسيله انتقال پيام است، اين امر آنقدر عمومي است كه بر عموم اثرگذار است و انسان را مسخ ميكند و اگر شعور كافي وجود نداشته باشد انسان از انسان بودن خود خارج ميشود.
وي در پايان سخنانش گفت: امروز ما با آسيب بازيهاي رايانهاي در مقابل سينما هم مواجهايم؛ طبق بررسيهاي صورت گرفته بيشترين افرادي كه از بازي هاي رايانه اي استفاده مي كنند مردان 40 ساله اند نه اينكه از چهل سالگي شروع كرده اند بلكه اين بازي ها آنها را تا سن 40 سالگي هم همراه خود كشانده و زندگي دومي براي آنها ساخته است. بايد توجه داشت كه امروز رسانه تنها به دنبال تفريح و سرگرمي نيست و هيچ برنامه اي حتي كارتون ها بدون پشتوانه فكري ساخته نمي شوند. بايد تلاش كنيم آسيب معرفتي رفع شود آنگاه بر آسيب هاي رفتاري هم اثرگذار خواهد بود.
كد خبر: 2193794
تاريخ مخابره : ۱۳۹۲/۹/۲۰ - ۱۶:۳۸
چهارشنبه 20 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]